onsProat - Maarkelsnieuws.nl Maarkelsnieuws.nl

onsProat: Onzichtbaar

7 januari 2024 06:01

Allereerst de beste wensen voor 2024. De jaarwisseling allemaal goed doorgekomen? Alles goed gevierd? Gelukkig zijn er met deze dagen altijd nog de mooie tradities. Carbidschieten op oudejaarsdag, een borrel drinken met familie, vrienden en buren. Dat zijn momenten die het leven mooi maken. Helaas is dit niet overal vanzelfsprekend. Ook dit jaar waren er weer veel incidenten waarbij politie, brandweer of ambulancepersoneel aangevallen werden. Schandalig! De oplossing is volgens sommigen het verbieden van vuurwerk. Nou daar geloof ik niet in want dan bedenken ze wel wat anders. En dan moeten de goeie onder de kwaaie lijden. Dan moet de meerderheid zich weer aanpassen aan de minderheid. Volgens mij moet er veel harder opgetreden worden. Niet altijd maar pappen en nathouden. Maar flink straffen. En dan niet onzichtbaar voor iedereen maar juist duidelijk maken dat dit niet kan. Val jij een politieman aan: 10 jaar cel. En dan niet een luxe cel maar een hok van 2 bij 2 en leven op water en brood. En heb je bijgedragen aan het vernielen van andermans spullen? Een boete van 50.000 euro schrikt vast wel af. Laat als overheid maar eens zien dat de grens bereikt is. Kom in actie in plaats van het onzichtbare gekwaak achter de schermen. (meer…)

Lees meer

onsProat: Tradities en gezelligheid

31 december 2023 06:01

In ons machtig mooie Markelo, waar de Twentse nuchterheid hand in hand gaat met warme tradities, luiden we het oude jaar traditioneel uit op een manier die ons dorp uniek maakt. De jaarwisseling in Markelo is echt méér dan alleen maar het aftellen even voor middernacht naar het nieuwe jaar. Het is eigenlijk een samensmelting van tradities en gezelligheid. Het carbidschieten vormt het knallende hart van de gezelligheid op oudejaarsdag. In meerdere buurtschappen rondom Markelo komen vriendengroepen en buurtbewoners samen om met een luide knal het nieuwe jaar in te gaan. Het geluid van de melkbussen vult de lucht, terwijl de vonken en gezelligheid op het terrein zorgen voor een sfeer die niet te evenaren is. Ook wordt er in de week voorafgaand aan oudejaarsdag bij menigeen in Markelo, kniepertjes gebakken of oliebollen. Wanneer je de achterdeur opent komt de geur van versgebakken kniepertjes of oliebollen je al tegemoet. De dunne, knapperige lekkernijen symboliseren het dunne lijntje tussen het oude en het nieuwe jaar. Gepresenteerd in een grote koektrommel worden ze rijkelijk gedeeld met buren en vrienden nadat ze voorzien zijn van echte slagroom natuurlijk. (meer…)

Lees meer

onsProat: Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen

24 december 2023 06:00

Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen was het eerste wat mij te binnen schoot in aanloop naar deze column. Zo zou het met kerst en eigenlijk altijd moeten zijn, echter het ene nare bericht na het andere rolt via de diverse media naar binnen. Niks vrede en veiligheid, zo lijkt het. Hoe tegenstrijdig met de eerste zin en toch wil ik mij hier niet door mee laten slepen, maar wel bewust van zijn. “Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen". De zin, een onderdeel van een kerstlied “Ere zij God”, brengt mij terug naar mijn zondagsschool carrière, naar de gezinskerstdienst in de kerk. We waren niet erg religieus maar zondagsschool hoorde er toch wel bij. En als ik dan zo nadenk over vrede en welbehagen en wat dat dan betekent voor mij dan komen de woorden – veiligheid – vertrouwen – harmonie en rust naar boven. Ja, en dan kom ik toch weer uit bij mijn vroegste jeugd, kerst in huize Scholten begon altijd met een kerstdiner op kerstavond. Nee geen “worstepannekooke”. Wij hadden onze eigen maar andere traditie dan de meeste Markeloërs, geen pannenkoek dus. Een lange tafel met 7 mensen. Dat was ons huisgezin bestaande uit mijn ouders, oma en opa, mijn 2 broers en ik. De tafel stond vol met allerlei heerlijkheden, geen doordacht menu met bijpassende wijnen maar voor iedereen wat hij of zij lekker vond. Van knakworst, karbonade, rollade tot “Kinnebakkenspek” dat laatste voor mijn opa. Er werd druk (vaak door elkaar heen) gepraat aan tafel. We waren geen gezin waar iemand om een woord verlegen zat. En na het eten, kroop ik als kind graag bij mijn opa op schoot. Veilig, vertrouwd, harmonie en rust. (meer…)

Lees meer

onsProat: Lichtjes in donkere dagen

17 december 2023 06:01

De lichten worden gedoofd, in de verte klinkt zacht gezang, langzaam opent de deur achter in de zaal, zacht licht valt naar binnen. Een voor een, van groot naar klein komen de meisjes gelijk in de maat binnenlopen. Gekleed in een lang wit gewaad en een kaars in de hand, de voorste draagt een krans van kaarsen op haar hoofd. Hun zachte gezang klinkt nu luider. De zaal is muisstil en luistert naar dit prachtige gezang, een voor een sluiten de meisjes aan vooraan bij het podium waar het prachtige 'nu på Lucia-dag hilser vort vennelag Santa Lucia, Santa Lucia' klinkt. Ik word er altijd een beetje emotioneel van, het klinkt zo vredig, het zachte gezang en de gezichten in het serene flonkerende kaarslicht. (meer…)

Lees meer

onsProat: Groen

10 december 2023 06:00

Het stoplicht is rood, het stoplicht is groen. In Markelo is altijd wat te doen. Deze kleuren zijn inmiddels weer terug op de kruising in Markelo. Een paar weken moest het duren voordat de verkeerslichten weer op de juiste manier hun werk deden. Waarom dat zo lang duurt is mij een raadsel. Je zou zeggen, er is een storing en die gaan we morgen verhelpen. Maar blijkbaar is het niet zo eenvoudig. In de tussentijd knipperden de oranje lichten de hele tijd en moesten weggebruikers zichzelf redden op de kruising. Dat was niet voor iedereen even gemakkelijk. Er waren automobilisten die zich als een groentje in het verkeer gedroegen. Ze wisten even niet hoe de regels werkten en wilden het verkeer van rechts voorrang geven. Terwijl het toch echt een gewone voorrangskruising is. In Markelo is altijd wat te doen, dat is duidelijk. Vrijdag werd bekend dat Bills Bar weer terugkeert in het straatbeeld van Markelo. Een mooi eerbetoon waarmee oude tijden herleven. Velen van ons hebben goede herinneringen aan de tijd dat je op zaterdagavond naar de disco ging. Of dat nou Bill of Dieka was, een weekend was niet compleet als je op zaterdag niet op stap was geweest. Ik zie me nog zo lopen, de eerste keer bij Dieka. Als een groentje in die gigantische mensenmassa. Bier drinken en brommers kiekn, het was een mooie tijd. (meer…)

Lees meer

onsProat; Het kan anders

3 december 2023 06:01

Misschien ben je teleurgesteld in de politiek, de uitslag, de overheid. Dat zou goed kunnen in deze turbulente, onzekere tijd. Ik voel die onzekerheid ook. We worstelen met verdeeldheid. Als ondernemer is het makkelijker. Je bent de baas. Jij zet het neer conform jouw visie. Wil je het anders, dan zet je het anders neer. Dat klinkt eenvoudiger dan het is, maar in principe werkt het zo. Jos de Blok bewees dit met Buurtzorg Nederland. Hij deed het anders. Minder procedures. Geen managers. De medewerkers regelen het zelf. Eigengereid, tegendraads, maar inmiddels is Buurtzorg een voorbeeld in de zorg, zelfs wereldwijd. 14.000 medewerkers. 5x de beste werkgever. Een 9,1 bij cliënten. Met minder zorgkosten, meer plezier, meer resultaat. (meer…)

Lees meer

onsProat: Oonze Opoetje

26 november 2023 06:01

Onlangs overleden er 3 mensen binnen een week in mijn kennissen- en burenkring. Dit bracht mij, mede door een gesprek daarover, terug naar mijn eerste ervaring met het overlijden van een dierbaar familielid, mijn overgrootmoeder - “oonze Opoetje”. Zij was 89 jaar toen ze “oet de tied” ging en ik 3,5 jaar. Het klinkt misschien gek, maar ik kan me dat allemaal nog herinneren. Opoetje was een klein maar pittig vrouwtje in jak en rok en een knipmuts. Ik ging met haar naar de kippen en keek ook af en toe met haar tv. Ze zat meestal in de leunstoel bij de kachel . Opoetje was heel lief maar kon ook wel eens uit de slof schieten. Zo was zij eens boos op mijn broers, haalde spontaan uit met de paraplu waarmee zij 2 bollen van de mooie hanglamp kapot sloeg. Jaren later hing de lamp er nog met 3 verschillende soorten bollen als onuitwisbare herinnering aan Opoetje. (meer…)

Lees meer

onsProat: Jeugdtrauma of niet?

19 november 2023 06:01

Terugdenkend aan lang vervlogen tijden, in de tijd dat we nog onze schoentjes voor de knisperende openhaard mochten zetten, met daarin een wortel en je verlanglijstje, die nog bestond uit een doosje blokken een auto, stiften of een pop. Toen we op school druk in de weer waren met de leukste knutsels in het sinterklaasthema. En waar in de winkelstraat sinterklaasliedjes door de speakers klonken, en de etalages versierd waren met pakjes in de zak, de staf en strooigoed. We chocolade sigaretjes rookten. En sinterklaas nog werd vergezeld door zwarte piet. Waar we op een zondagochtend als deze al wakker waren voor dag en dauw, want zou hij geweest zijn? Zat er een klein pakje of iets lekkers in je schoen? Natuurlijk zat er op die eerste ochtend als Sinterklaas weer in het land was iets lekkers of een kleinigheidje in je schoen. En bang kind dat ik was, paste ik echt wel op dat ik niet stout zou zijn, want het kon maar zo zijn dat we in de zak werden gestopt en je mee moest naar Spanje of nog erger, dat je met de roe om de oren kreeg. Ik was soms letterlijk ziek van spanning. Die keer toen we als kind, het was nog bij Henk Eertink in de fotostudio aan de Stationstraat, waar we bij Sinterklaas op schoot moesten voor een foto. Zwarte Piet stond achter ons. Op die foto zie ik een kind met hele bange oogjes. Herinneringen waar we later, toen ik al lang niet meer in de goede man geloofde, nog vaak om moesten lachen. (meer…)

Lees meer