Afgelopen dinsdag 8 april was het 80 jaar geleden dat Markelo werd bevrijd. Dit jaar ben ik meer betrokken geraakt bij de viering van 80 jaar vrijheid dan voorheen. Dat heeft niet alleen te maken met die 80 jaar, maar meer met het gegeven dat ik sinds vorig jaar deel uitmaak van het bestuur van de Stichting Herdenken en Vieren Vrijheid. De oorlogsverhalen hebben me altijd geïnteresseerd, maar door mijn werk en andere hobby’s was er de tijd niet voor om me daar mee bezig te houden. Toen ik met pensioen ging, had ik wel zoiets dat ik daar wel wat voor wilde doen.
Ik vind dat de vrijheid die we hier altijd nog hebben, gewaardeerd mag worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben tienduizenden mensen hun leven opgeofferd voor onze vrijheid. Dan mag je daar ook wel wat voor terug doen.
Zelf had ik bedacht om op de Canadese begraafplaats in Holten onderhoud te gaan doen, zoals schoffelwerk, snoeiwerk of andere werkzaamheden om de graven er mooi uit te laten zien. Het blijkt echter dat deze graven al onderhouden worden door een internationale organisatie die verantwoordelijk is voor deze militaire begraafplaatsen.
Ik had mijn interesse laten merken bij een van de leden van bovengenoemde Stichting Herdenken en Vieren Vrijheid en werd uitgenodigd om eens een keer een vergadering bij te wonen. Voorzitter Benny Schreurs nam afscheid, Erik Nijenhuis volgde hem op en de daarna ontstane vacature, zo werd en passant medegedeeld, wordt ingevuld door Jan van der Schoot. Och, ik had het kunnen weten. Het was me al eens eerder overkomen. Maar geen probleem, zoveel tijd kost het niet en dit is iets wat ik toch al wilde.
Ook werd er meegedeeld dat er in 2025 extra activiteiten worden georganiseerd, omdat het dan 80 jaar is geleden dat Markelo werd bevrijd. Vorig jaar juni zijn we begonnen met allerlei ideeën. Heel vaak bij elkaar geweest, dat kan wel, dat kan niet en maar kissebissen met elkaar totdat er uiteindelijk een mooi programma uit rolde dat interessant is voor alle inwoners van Markelo.
Door diverse fondsen aan te schrijven hebben we geld opgehaald waarmee we al in de goede richting kwamen om het ook financieel rond te krijgen. Maar nog niet helemaal en daarom werd besloten om snoepjes te verkopen. Ik ben gekker op chocolade en daar voorstander van, maar dat was ook al in 2020 gebeurd, en dus een beetje afgezaagd. We moesten een deel van de snoepjes zelf aan de man brengen en daar zag ik wel wat tegenop. Zo besloot ik voor me zelf om bij de vergaderingen en bijeenkomsten van de brandweer, de Ouderenvereniging en de Wielertourclub Markelo, de snoepjes te verkopen. Hoewel ik er niet zo veel fiducie in had, liep het als een trein. Hartverwarmend hoe de reacties waren. Binnen no time had ik het meegebrachte snoepgoed verkocht.
Een onderdeel van het programma is de musical ‘Markelo 80 jaar vrij’ op 5 mei bij De Haverkamp, geschreven door Gert-Jan Oplaat. We waren door allerlei omstandigheden hier laat mee begonnen. Op 10 maart hadden we de eerste bijeenkomst, ik was beduusd hoe enthousiast alle deelnemers waren. Onvoorstelbaar als je op de app ziet hoe iedereen met zijn of haar eigen taak bezig gaat. Er is ook veel belangstelling, de kaartjes voor de musical waren binnen 10 minuten uitverkocht.
Hoewel dit vrijwilligerswerk veel tijd kost en soms ook teleurstellingen oplevert, geeft het ook veel energie en voldoening. Maar uiteindelijk gaat het erom dat we met de georganiseerde activiteiten een ieder bewust maken van de vrijheid die we hier al 80 jaar hebben.
Een vredige zondag.
Jan vds