Ja, ik kan het wel ontkennen maar het is echt waar.
Vroeger had ik een flinke bos haar.
Langzamerhand word ik kaal en een beetje grijs.
Wie me kent zal niet vragen om bewijs.
Kaal worden is natuurlijk niet vreemd, ik zit al jaren onder de plak.
Logisch als je woont met 3 vrouwen onder een dak…..
Ik kan me er niet echt aan storen.
Het zal ook wel bij de leeftijd horen.

Daarbij hoort waarschijnlijk ook het vaker fietsen en wandelen door de natuur.
Afgelopen jaar besteedde ik daaraan menig uur.
De Apenberg, Herikerberg en Markeloseberg.
Of iets verder naar het Lutterzand, het Haaksbergerveld of de Holterberg.
Ook de Weerribben, de Biesbosch en de duinen zijn we geweest.
Gigantische gebieden waar je niet maar zo even doorheen sjeest.

Lopend over de Borkeld denk ik soms, er komt geen eind aan.
Zou er nog wat anders dan deze grijze vlaktes bestaan.
Dan verlang ik naar de mooie groene Markelose essen.
Met langs de akkerranden kleurige bloemen of wat vlierbessen.
Naar het mooie coulisselandschap van Twente en de Achterhoek.
Over een paar jaar kun je daar tevergeefs naar op zoek. (meer…)

Mösker, DIEEEEEEP! Met de klanken van dit onmiskenbare commando nadreunend over de Markelose velden, vertrek ik in volle vaart naar de plek waar de bal lijkt neer te komen. Al bij de eerste aanname schiet de bal meters van mijn voeten vandaan en de doelpoging een tijdje later is een schot waar zelfs onze keeper het nog niet warm of koud van lijkt te krijgen.

Superspits Messi had deze waardeloze poging nog kunnen verkopen als een mislukte voorzet maar bij mij was het onkunde. Pure onkunde door een gebrek aan talent, gemis aan wedstrijden en een tekort aan trainingen. De dagen na deze training verliepen stroef dankzij spierpijn in beide benen maar het was het allemaal meer dan waard want, wie tegenwoordig zijn of haar energierekening bestudeerd kan al snel berekenen dat de contributie van de voetbal inclusief een lekkere warme douche heel snel uit kan.

2021, het jaar waarin alles maar duurder wordt en we een COVID toeslag onderaan onze factuur maar moeten beschouwen als het nieuwe normaal. Afgelopen week tankte ik mijn auto en zag op de kassabon dat ik binnen 2 minuten de waarde van mijn auto zo goed als had verdubbelt. Een rondje boodschappen kost je vandaag de dag een vermogen en het tuinhuisje dat je vorig jaar in elkaar had willen timmeren is nu 2x zo duur. (meer…)

Na een zaterdag op de bank te hebben doorgebracht met pijnlijke gewrichten rond de schouders, stelde mijn gezin die zondag daarop het ultimatum: “Je belt morgen naar de dokter of anders doe wij het voor jou!” Ik probeerde nog een uitweg te zoeken dat het al wat beter ging. Echter het hielp niet….

Maandagmorgen zei een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn: Wat kan ik voor u doen? Na uitleg kon ik een afspraak maken voor een tijdstip op diezelfde dag. Er was nog een gaatje in de agenda vrij dat opgevuld kon worden.

In de wachtkamer zaten bekenden die ook wel verlegen waren om een praatje. Het: “Meneer Vruwink komt u maar” ging daardoor sneller dan gedacht!

Eenmaal binnen omschreef ik mijn klachten als volgt: ik denk aan kou dokter. Ze zei nog net niet: “Zooo! Ben jij ook al dokter?” Wel liet ze zich tijdens het gesprekje ontvallen: “Gestuurd door je vrouw Johan?” “Nee.. nee…hoor” gaf ik als reactie. Met daaraan toegevoegd op zachte toon: “Ze waren het overigens wel met me eens dat ik belde voor een afspraak….” (meer…)