onsProat - Maarkelsnieuws.nl Maarkelsnieuws.nl

onsProat: Gebreide sokken

1 december 2024 06:01

Wat draag ik ze graag, gebreide sokken. Heerlijk warm en toch luchtig. Mijn hele leven lang heb ik ze al gedragen en buiten rondom ons eigen huis graag in combinatie met houten klompen. Ik weet dat ik erom bekend sta doordat ik ooit al eens door meerdere mensen getagd werd op Facebook onder een foto van voeten in gebreide sokken. Het breien ervan kan ik niet zelf en ben ik ook zeker niet van plan te leren. Handwerken is 'niet mijn ding' om het zo maar te zeggen. Dit begon al op de lagere school waarbij mijn moeder van de juffrouw al bericht kreeg dat ik niet geschikt was om te handwerken. Het was toen nog zo dat de meisjes moesten handwerken en de jongens handvaardigheid kregen. Bij mij werden het broddellapjes. Op het vervolgonderwijs werd het al niet veel beter, zowel op de LHNO als op het MBO bleef ik dit vak steeds tegenkomen. Wat ik als huiswerk meekreeg hierin, werd door mijn moeder gemaakt gelukkig. Op de MBO was het zelfs een verplicht eindexamenvak en ik zou hier zeker op gezakt zijn als ik tijdens het examen niet naast een meisje had gezeten die er heel erg goed in was. Zij heeft in dezelfde tijd zowel haar als mijn opdracht gemaakt. Gelukkig dus toch geslaagd en ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat die leerkracht dat niet in de gaten heeft gehad. (meer…)

Lees meer

onsProat: De omgevingsvisie

24 november 2024 06:01

In april 2023 werden door de gemeente in de diverse kernen Roadshows georganiseerd. Tijdens deze bijeenkomsten kon je als burger aangeven, welke invulling je geeft aan onze directe leefomgeving. Je kon aangeven waar in toekomst woningbouw zou kunnen komen, waar de bedrijventerreinen etc. Zo was er ook een Roadshow bij De Haverkamp, waar zo’n 75 inwoners van Markelo op af waren gekomen. De inbreng van die avond werd verzameld en dit was dan de input voor de omgevingsvisie. Deze omgevingsvisie is een globaal plan van de gemeente Hof van Twente, waarin wordt vastgelegd hoe in de toekomst, rond 2040, onze gemeente eruit zou kunnen zien. Op basis van deze omgevingsvisie worden dan weer omgevingsplannen gemaakt. Deze omgevingsplannen zou je kunnen vergelijken met de bestemmingsplannen, van vroeger. Vorige maand oktober was het concept-Omgevingsvisie klaar. Ik was benieuwd wat er in de visie stond. Nu waren mijn verwachtingen al enigszins getemperd door de ervaring met het Kaasplein. Indertijd konden de bewoners van Markelo ook meepraten over de invulling van de plannen met het Kaasplein. Er waren diverse ideeën, maar ik kan nog niet echt zeggen dat er wat spectaculairs uitgekomen is. En inderdaad toen ik het kaartje behorend tot de visie inzag, bleek dat Markelo er in 2040 niet veel anders uit ziet. (meer…)

Lees meer

onsProat: 1.500 keer

17 november 2024 06:00

Beste Henk, Wat een mijlpaal Henk – volgende week zaterdag 23 november zal de 1.500e radio-uitzending van 'Heuvel 6' uitgezonden worden. Het Markelose radioprogramma van Hofstreek Omroep. 1.500 uitzendingen, waarvan jij er 1.400 hebt gedaan, circa 30 jaar. Een enorme prestatie. Riky is er ook al 29 jaar, een paar mensen ruim 20 jaar en een aantal teamleden van recentere datum. Jij bent een van de mensen van het eerste uur en ook de enige van het eerste uur, die overgebleven is. Hoe is het ooit begonnen met Heuvel 6? Was er een bijzondere aanleiding? Zijn er interviews en/of gasten die je bijgebleven zijn? Je doet het al bijna 30 jaar, wat maakt dat het nog steeds leuk is? En wat vind je vrouw ervan dat je elke zaterdagmorgen in de studio in Goor zit? Ik ben benieuwd naar de geschiedenis achter het programma. Hartelijke groet Marianne (meer…)

Lees meer

onsProat: Spreek je nog wel Nederlands?

10 november 2024 06:01

Ik moet met een warrige blik hebben gekeken, toen ik vroeg; Hvad mener du?/Wat bedoel je?’ Het gesprek ging hiervoor best heel goed, hij had zelfs zojuist nog gezegd dat ik best goed Deens sprak, maar nu zei hij iets, waarvan ik geen woord verstond. De beste man schoot in de lach, en verontschuldigde zich. Hij was overgegaan in het Sønderjysk, het dialect dat ze hier spreken. En dat versta ik op een enkel woord na niet! ‘Spreken jullie thuis nog wel Nederlands?’ Dat is een vraag die we met regelmaat krijgen. Ja, natuurlijk, we spreken alleen maar Nederlands als we samen zijn, dat verleren we echt nooit meer! Het is alleen onze jongste die regelmatig Nederlandse en Deense woorden door elkaar gooit. Of wanneer ze iets verteld, ze het denkt op het Nederlands te doen, maar de gehele zinsopbouw letterlijk vanuit het Deens vertaald is. De logica in een zin is er niet meer, maar ondanks dat nog prima te begrijpen. Want dat is het grote voordeel, de grammatica heeft nagenoeg dezelfde opbouw als het Nederlands. Wat betreft mijn verdere mening over het Deens, nou eerlijk af en toe kan ik het wel vervloeken. Met lezen heb ik geen enkele moeite, maar zodra men gaat praten. Vergelijk het met Twentenaren! De helft van de woorden slikken ze weg, en mompelen ze daar ook nog een beetje bij dan kan er net zo goed Russisch gesproken worden, niet meer te verstaan! (meer…)

Lees meer

onsProat: Tijd

3 november 2024 06:01

De hele week valt me de tijd zo mee, mijn biologische klok schakelt niet zo snel om als dat je de tijd verzet. Vorig week zondag was dit effect natuurlijk het grootst, het dooft al weer wat uit maar toch. Heerlijk vind ik de overgang naar de wintertijd, tenminste tot het half zes 's avonds is en het wordt al donker. Dat gaat opeens wel heel erg snel. Dat is ook wel weer wennen. Vorige week zondag had ik een avonddienst, waar bij mij de interne klok al moeite heeft om mee te komen is het voor de mensen waar ik mee werk nog lastiger. Een aantal van 'mijn' cliënten kan geen klokkijken maar over het algemeen hebben ze dat ook niet nodig. Hun gevoel en interne klok is namelijk prima. Tot dat wij bedenken dat de klok verzet moet worden en hun ritme ook op de een of andere manier aangepast moet worden. Ze zaten supersnel aan tafel toen het eten klaar was, ja logisch want het was natuurlijk een uur later en ze hadden trek. We bieden ze normaal gesproken een heel vast ritme en structuur aan en zitten klokslag half zes aan tafel. Dan is een uur later, voor je gevoel dan, wel een hele tijd. En ook wilden ze 's avonds heel graag naar bed en lagen ze er allemaal op tijd in. Onze ervaring is dat het altijd snel weer went maar door de veranderde tijd, zijn er ook andere dingen veranderd. De lantaarnpalen gaan nu aan voor wij warm gaan eten in plaats van na het warme eten. Dat vraagt een omschakeling als je dit altijd in de gaten houdt en dat kan best lastig zijn. (meer…)

Lees meer

onsProat: Solliciteren

27 oktober 2024 06:01

Enkele jaren geleden sprak me, tijdens een open dag bij de brandweer, iemand aan die me vroeg of ik nog wist, wie ik het eerst gesproken had in Markelo. Dat was Jan Hendrik Vruwink (Kistemâker). Hij wist me te vertellen, dat toen ik uit de bus vanaf Holten stapte, hem vroeg waar ik ergens het kantoor van het waterschap De Schipbeek kon vinden. Dat was in 1976 toen ik voor een sollicitatiegesprek uitgenodigd was in Markelo. Ik herinnerde me inderdaad nog, dat er enkele mensen van de coöperatie op het bankje bij de bushalte zaten en Jan Hendrik zei, daar sta je bijna tegenover. Daarginds daar moet je zijn, in het gebouw bij de kruising. Daar zat vroeger de pastorie in. Dat wekte direct al vertrouwen. Het sollicitatiegesprek verliep goed en ik werd een week later uitgenodigd voor een gesprek met het Dagelijks Bestuur. Een speed date sollicitatie moest toen nog uitgevonden worden. Opnieuw moest vanaf Brabant afgereisd worden naar Twente. De dag des oordeels was voor mijn ouders een mooie gelegenheid om er met de auto op uit te trekken en hiervan een uitje te maken. Zo werd met het Dafje afgereisd naar Markelo, vaders een dikke dampende sigaar en moeders met de nodige Chefarine 4, tegen wagenziekte en hoofdpijn. (meer…)

Lees meer

onsProat: Oale groond

20 oktober 2024 06:01

Regelmatig loop ik over de Herikeres en geniet van alles wat ik om me heen zie. Als je bovenaan de es staat tegen het bos aan, kun je de boerderijen zien liggen, een beetje verscholen onderaan de akkers. Hoe zag het er uit toen mijn grootouders hier nog boerden? Er is qua uitzicht veel veranderd in die tijd maar ook toch nog veel aanwezig. De boerderijen die er honderd jaar geleden stonden, daar staan er nog aardig wat van. Natuurlijk wel met veel grotere schuren maar toch. Vaak denk ik vooral de laatste tijd, wat zouden mijn grootouders van de ontwikkelingen de afgelopen jaren hebben gevonden? De generaties voor mij waren boeren, grotendeels uit de hoek Herike/Pothoek. Mijn vader heeft de boerenlijn doorbroken en ging in de autohandel. Moeder boerde verder met opa tot hij pensioen had. We hadden 3 koeien in de stal op de deel. Na het pensioen van opa werden de koeien verkocht en het achterhuis verbouwd. De grond bleef. Kostbaar voor boeren. “Oale groond” met veel moeite bij elkaar vergaard door vorige generaties. Je geeft het door aan de volgende generatie. Dat was de gedachte en is bij veel families nog zo. Al wandelend tussen de akkers en weilanden, denk ik er over na hoe sinds mensenheugenis en nog langer deze grond bewerkt is door boeren en zij met hun boerderijen hebben voorzien in de eerste levensbehoeften van de bevolking van Herike en daarbuiten. In die honderden jaren is wel wat veranderd maar de basis van boeren is hetzelfde gebleven namelijk het produceren van voedsel. Een eerste levensbehoefte. Echter heeft er de laatste jaren een enorme verandering plaatsgevonden. Er is een wirwar van regelgeving ontstaan die het boeren welhaast onmogelijk maakt om nog boer te zijn. Ook vissers en tuinders lijden hieronder. Een technocratische aanpak met modellen en wetenschappelijke onderbouwing is leidend met als resultaat dat er nu al veel boeren gestopt zijn of vertrokken naar elders. (meer…)

Lees meer

onsProat: De Achterste Brikke

13 oktober 2024 06:01

Een versleten bruin hoedje op zijn hoofd, gebogen schouders, sigaret op de lippen en een beetje mensenschuw... Het was begin jaren ’90, ik had een van mijn eerste baantjes en bracht kranten rond. Destijds gebeurde dat nog ’s middags en zo zat ik dagelijks op mijn fiets om de Tubantia te bezorgen bij alle huizen aan de Kappelaarsdijk, Enkelaarsweg, Brikkenweg en Rouwelaarsdijk. Er was alleen een plek waar ik dagelijks een heel eind, voor mijn gevoel dan, een doodlopend weggetje in moest fietsen om daar bij een oude boerderij te komen, de krant te bezorgen en weer dat hele eind terug moest fietsen. Ik zag er zelden iemand, maar heel af en toe zag ik daar die man met het hoedje nog snel wegschieten achter een deur... Het zal wellicht rond kerst of oud en nieuw zijn geweest, ik weet het niet eens meer! Dan bracht je de krant binnen met een extra nieuwsjaarswens en kreeg je wat te drinken, iets lekkers een een paar gulden extra voor in je spaarpot. Dat was de eerste keer dat ik daar binnen kwam, terug in de tijd. En daar in dat oude keukentje zaten ieders in een gemakstoel ook nog 2 oudere mensen, tante Dina en Berend-Jan ‘oom en op de middelste stoel daarvoor het raam zat nu zonder zijn hoedje, Hendrik van De Brikke. (meer…)

Lees meer