Afgelopen nacht is de klok een uur vooruit gezet. We hebben weer zomertijd. Sinds 1977 is dit een vaste gewoonte. Op deze ene zondag in het jaar moet alles net even iets vlugger om het verloren uurtje te compenseren. Logisch want het schema van sporten, familiebezoekjes en uitjes loopt immers ook gewoon door. Vandaag is dat anders…………

Sinds het coronavirus ons in de greep heeft zijn we niet meer op bezoek geweest bij m’n vader. Vaste prik op zondagmorgen met altijd wel een deel van de familie bij elkaar. Pa is 88 jaar en even nuchter als altijd: “Ik zeuke het nit op en het is better dat euleu noe ok doar ma blieft.” Eenzaam is hij zeker niet. Hij komt de tijd prima door. Vermaakt zich met de krant en tv. Een perfecte hotelverzorging wordt geregeld door m’n broer en schoonzus waar hij dicht naast woont onder dezelfde kap.

Nadat de eerste maatregelen rond het virus waren genomen gingen er mensen hamsteren. In korte tijd 35% meer omzet vergeleken met dezelfde periode in 2019. Vooral toiletpapier! Gelijk moest ik denken aan mijn opoe. Het moet ergens begin jaren 70 zijn geweest dat zij wekelijks de toiletpapiervoorraad verzorgde bij ons thuis. Het pluimveeblad van de week ervoor werd geknipt in gelijke reepjes. De gaatjes die nodig waren om ze aan een touwtje te kunnen ophangen werden vakkundig aangebracht. Reepjes van dik glanzend wit papier met zwarte letters waren het resultaat. We liepen vast en zeker met de eierprijzen afgedrukt op onze billen. We wisten niet anders en het werkte prima. Misschien kunnen we een suggestie doen voor wat leuke teksten op het toiletpapier als de coronavijand is verslagen: ‘Denk niet bij het laatste vel. De volgende keer hamster ik wel!’ (meer…)