14e Jaargang | zaterdag 15 augustus 2020

onsProat: Festivalzomer 2020!

onsProat: Hoge nood

onsProat: Diepe zakken
Klik op banner

onsProat: Festivalzomer 2020!

Tijdens het schrijven van deze column ben ik op vakantie in Brabant. De corona brandhaard van Nederland. Maar ach, we zijn voorzichtig, hebben een leuk chalet en houden 1.5 meter afstand tot de mensen. Breda is gaaf zeg, maar verder zijn Brabanders tokkies. Plakplaatjesvolk. Guus M. uitgezonderd.

Nooit gedacht dat ik een zomervakantie in Nederland zou doorbrengen. Maar eerlijk gezegd bevalt het me best goed. Geen lange autorit. Wel met broodjes ei. Koffers pakken en wegwezen. Maar om eerlijk te zijn ga ik liever naar het buitenland. Gewoon een andere omgeving. Maar dit jaar de Nederlandse economie spekken. Had ik mezelf en Mark Rutte beloofd.

Maar met het uitblijven van een buitenlandse vakantie bleven de festivals die ik zou bezoeken ook uit. Ten eerste zouden we naar Dreamfields gaan met mijn ‘Decibelclubje’. Een heel gemêleerd vriendenclubje. Maar aangezien het weekend stond en we het hotel nog konden omboeken hebben we ons eigen festival gevierd. Lekker op de boot door Den Bosch, daarna nog een silent disco party meegepakt. Wat een gave ervaring. Met een koptelefoon op naar muziek luisteren en aan de kleur van de koptelefoon kun je zien welke muziek de andere partypoopers luisteren. Donders hip. (meer…)

onsProat: Hoge nood

Heeeee…!!! Hoor ik de oplettende lezer denken: “…ze zou toch over “Oudheid (2)” gaan schrijven??!! Een mega interessant boek..??”
Ja..ja..ja..ja.. jullie hebben gelijk, ga ik ook doen maar ik schuif het 1 beurt op want er moet wat van ‘t hart..!!

Al zijn de regels omtrent het Corona-virus wat versoepeld, begrijp ik volkomen dat je nog steeds voorzichtig moet zijn ! Op z’n minst alert blijven en je gezonde verstand gebruiken, want het virus ligt nog steeds op de loer om aan te vallen .. enz..enz..bla..bla..bla.. Maar toch!

Enige tijd geleden gebeurde het de 1e keer: Ik liep druk te doen in het winkelcentrum van Colmschate (natuurlijk samen met Shiva) en ik voelde het al opkomen! “Geen aandacht geven, Ernestine…Geen aandacht geven!” Ik keek nog naar mijn boodschappenlijstje en zag dat ik pas bovenaan was en dus een aantal winkels nog moest af gaan! Na enige tijd kon ik het toch niet meer uithouden en bracht Shiva terug naar de auto en ging ik zelf naar de Jumbo om te vragen of ik misschien gebruik mocht maken van het toilet?! Er werd druk heen en weer gepraat door “het oortje” maar kreeg NEE te horen…ivm het Corona.. sorry!
Inmiddels ontplofte ik zowat en liep naar het restaurant verder op in het winkelcentrum. Bij elke stap die ik deed klotste het aardig in mijn blaas en deed het gewoon pijn! Ik vroeg netjes aan de dame of ik gebruik mocht maken van het toilet, ze vroeg gelijk aan mij of ik op het terras zat? “uhhh..nee” zei ik. ” Oh , sorry, dan kan het helaas niet..” Zei ze met haar aller vriendelijkste lach :” Is alleen voor de klanten” kwam er nog achteraan. Ik plofte nu bijna helemaal (letterlijk en figuurlijk) : ” Geef mij dan maar een kop koffie op het terras!” Zij:” Heeft u gereserveerd..??” 🤐 Ik ben zo goed als het ging “rustig” naar mijn auto gelopen en als een gek naar mijn ouders gereden die met open mond en grote ogen mij nakeken hoe ik, linea recta, naar de wc tierde… (meer…)

onsProat: Diepe zakken

Ze zijn blond, staan op 4 poten en hebben een vreselijke hekel aan veeartsen, inseminatoren of andere gasten die laarzen, stofjassen of ki handschoenen dragen.
Ik, Gekleed met laarzen, stofjas en een ki handschoen bekijk bezorgd mijn route. Nog 3 adressen te gaan en dan volgt de hobbyist die in het trotse bezit is van de door mij gevreesde Blonde d’Aquitaines.
De andere adressen waren eigenlijk geen enkel probleem maar het adres met de blondes…
Ze zijn wild, vreselijk eenkennig, en eigenlijk nooit blij om mij of de veearts te zien.

“Feikje is een hele lieve koe en doet echt nooit wat”, wordt mij op weg richting de koe vaak verteld. De eigenaar is meestal erg optimistisch, maar blijft gek genoeg altijd op minimaal 2 meter afstand van zijn Feikje staan. Ondertussen waag ik mij binnen het bereik van het ongeleide blonde projectiel en insemineer haar zo goed ik kan.

Het drachtig maken van koeien hoort bij mijn werk, of de koeien nu zwart, wit rood of blond zijn. Ik verdien er een deel van mijn geld mee, geld waarvan tegenwoordig karrenvrachten nodig zijn om hier in Markelo nog een huis te kunnen kopen. (meer…)

onsProat: ‘t Is weer zomer!

Er zijn veel liedjes gemaakt over de zomer. Rob de Nijs heeft in 1977 een dijk van een hit gehad met: ‘Het werd zomer’. Over een vrouw van 28 en een jongen van 16. Ik moest ineens denken: “Als een actiegroep nu de aandacht hierop vestigt, vrees ik dat Rob de Nijs naar de studio moet om de tekst aan te passen!”

Ondanks het mooie voorjaar hebben veel mensen last gehad van zwaar weer. Tijdens deze financiële storm was het ‘alle hens aan dek’ en is de voorraad euro’s geslonken of zelfs opgeraakt. Mijn vader merkt altijd op dat een schaal vol rijksdaalders (nu euro’s) ook een keer opraakt als je er elke dag eentje afhaalt. Al zie je dat de eerste tijd niet, totdat de bodem in zicht komt. Op vele plekken wordt de schaal met euro’s nu gelukkig mondjesmaat weer aangevuld. Het wordt tijd dat iedereen deze gelegenheid, om aan te vullen, weer krijgt!

De zon straalt ook weer in de Martinuskerk deze zomer. Niet alleen op zondagmorgen, maar 10 weken lang, elke woensdagavond, is iedereen welkom. Het thema is: ‘Op adem komen’. Een mooie gelegenheid om mensen te ontmoeten of gewoon te genieten van hetgeen komen gaat. Elke week een verrassende ontmoeting in voordracht van en voor Markeloërs afgewisseld met muziek. (meer…)

onsProat: Hij hangt weer!

Neeeeeeee mooie Maarkelsen, ik heb het deze keer niet over iets wat met edele delen en hangen te maken heeft. Ik zal jullie sparen.
Dit keer bedoel ik de Maarkelse feest vlag! Ik hang deze ook altijd gelijk op als het startschot op de Arkervaart door het dorpsfeestbestuur is gegeven. Ik vind dat ik wel zo verbonden met het dorpsfeest ben dat ik die vlag op moet hangen zodra het mag.

Ik heb natuurlijk de kleine uitvoering van de vlag die boven Markelo wappert, want anders zou mijn huis eronder verdwijnen. Maar de kleine uitvoering volstaat dan ook perfect aan mijn gevel.
Maar potdikke…..heb ik vorig jaar een nieuwe vlag gekocht omdat de oude versleten en vies was…….komen ze dit jaar met een nieuw logo! Heel verfrissend hoor, maar halloooooooo lekker dorpsfeest, zit ik nu dus met een nieuwe ‘oude’ vlag. Vindiknietleuk!
Ik denk dat het ‘t beste is dat ik als geste van jullie kant een vlag met nieuw logo ontvang en die dan prachtig laat wapperen. Jullie weten waar mijn huis woont. Foto volgt dan wel in een volgende column. (meer…)

onsProat: Oudheid… (1)

Vaak rijd ik met de auto naar een bepaald wandelgebied en loop ik met Shiva een route. Laatst kwamen we een blauw bordje tegen met KnTs erop. Nieuwsgierig dat ik ben moest ik natuurlijk weten waar dit bordje voor diende.. Zo gezegd, zo gedaan en wij op pad met de brochure van de Kerkenpaden en Tichelroutes, waar trouwens op blz 2 een prachtige oude foto staat van mijn huis op de Bergweg!… vandaar dat er regelmatig wandelaars stoppen en naar mijn huis staan te kijken (en van Gerrit en Mini Muilerman natuurlijk!) Ook in de geschiedenis van mijn huis ben ik gedoken en heb mooie foto’s gevonden van vroeger toen de Bergweg nog maar een zandweggetje was…

Ik vind het mega interessant om in een geschiedenis te duiken wat mij na staat en al helemaal toen ik tijdens de verbouwing een “geheime deur” vond naar de andere kant van het huis.. nah jah… zo geheim was het nu ook weer niet, aangezien het eerst 1 huis was en deze deur bij de oorspronkelijke hal uitkwam! Maar toch… het huis is inmiddels de 100 jaar gepasseerd en ik zou er alles voor geven als de muren konden praten…

Maar goed… ik dwaal af…terug naar de de KnTs bordjes!
De totale route is ongeveer 23 km maar je kan ze ook in 3 delen lopen, wat beter is voor Shiva …uhhhh… voor mij…
(meer…)

onsProat: Ophef

Alle duiven op de Dam, shalalalie shalalala!

Een bekend deuntje, althans voor mij dan. Mijn vader zingt dit liedje nog altijd mee!

Bekend bij ons allemaal is natuurlijk de Dam zelf. Daar staat het nationaal herdenkingsmonument. Dit jaar op 4 mei alleen bezocht door onze koning. De herdenking van 75 jaar vrijheid. 2020 Zal altijd een bijzonder moment blijven daardoor.

Zo af en toe ga ik ook graag naar de Dam. Het geeft een nationaal gevoel. Ik vind het prachtig om de diversiteit aan mensen daar te bekijken! Zou ik Markelosebroek willen ruilen voor een plekje op de Dam? Dat denk ik niet maar ik voel me in Amsterdam tussen al die verschillende mensen prima thuis! Vandaar dat ik misschien ook het racisme niet zo zie in ons land.

Ophef die aan de Dam blijft kleven is de demonstratie op 2e pinksterdag jl. Plots werd dit plein dicht bevolkt door 5000 demonstranten tegen racisme. Op datzelfde moment mocht heel Nederland voor de eerste keer weer wat vrijer bewegen!  Wij waren ergens op een terras in Markelo. Om te genieten van een lekker biertje en de zon. Net zoals veel andere Markeloërs die we al een tijdje niet hadden gezien.

Natuurlijk is het een goede zaak om te strijden tegen racisme. Elke vorm van discriminatie is er ab-so-luut één teveel! Een nieuwe besmettingshaard is door de massale bijeenkomst gelukkig uitgebleven. Deze bijkomstigheid stemt mij hoopvol voor de terugweg richting normaal.  

Het overgrote deel van onze bevolking, met welke afkomst of met welke huidskleur dan ook, heeft nog steeds een normale denkwijze. Een klein percentage blijft het nodig vinden om te discrimineren, te kwetsen of om ophef te maken. Zo stelt een klein groepje: ‘als je niet demonstreert je automatisch racistisch bent!’ Dat gaat mij veel te ver. Dergelijke uitspraken zorgen weer voor ophef die nergens toe leidt. Vaak alleen tot meer verdeeldheid. Jammer…. (meer…)

onsProat: In de blote kont! (deel 2)

Mooie Maarkelsen,

Ik heb jullie al eens verteld op deze plek dat ik een fervent saunaganger ben. En zoals destijds aangegeven niet in zwembroek, maar lekker in mijn blote niksie.

Maar ook de Veluwse Bron’s en Saré’s (voor de onwetenden onder ons, dat zijn sauna’s) van deze wereld liggen tot op heden ook helemaal op zijn toepasselijke gat door corona. En daarom heb ik dit jaar nog maar 1 keer in de blote kont in de sauna gezeten. En ik snap dat het geen eerste levensbehoefte is, maar ik mis het wel. Die totale, ik zweet me helemaal de blubber, ontspanning. Donders fijn. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet in de blote kont heb gelopen. Integendeel zelfs. En hoe kom ik er nu bij om dit met jullie te delen vragen jullie je af. Nou, het komt door iets wat ik afgelopen week bij de hakken heb gehad. Een Niek Tijink actie in het kwadraat.

Wij proberen onze boodschappen zoveel mogelijk lokaal te kopen. Dat staat immers op de digitale informatieborden aan de invalswegen van Markelo. Ik moet loyaal zijn. Dus dan ben ik dat en doe ik dat. Maar mijn wijn koop ik in Goor bij Gall & Gall of in Rijssen bij drankenspeciaalzaak Horsthuis. Dit keer was het online bij Gall & Gall. Komt ze mooi an thoes breng’n. Ideaal. (meer…)

onsProat: Van alles wat

De afgelopen tijd heeft mij zoveel dingen aan het denken gezet en geraakt, dat ik maar moeilijk kon beslissen voor welk thema ik zou moeten gaan… dus het wordt van alles wat!

Allereerst raakte mij de column van Christiaan, vorige week! Hoe prachtig hij zijn jeugd omschreef en hoe trots hij was op de geboorte van Julia! Voor velen van jullie is dit waarschijnlijk heel herkenbaar maar voor mij was het meer een ‘jaloers-momentje’. Niet dat ik een slechte jeugd heb gehad, het tegendeel is waar! Ik heb een heel ander soort ‘rijke’ jeugd gehad en veel gezworven over de wereld met mijn familie. Maar een ‘Boeren-jeugd’ is mij onbekend en als ik het zo lees moet het een hele mooie jeugd zijn! Gelukkig hebben we allemaal onze eigen jeugd gehad zodat we niet allemaal op elkaar lijken..🙄 Sinds ik hier woon word ik meer bewuster van dat de boeren het steeds moeilijker hebben om te overleven. Allerlei beperkingen en regels..waar stopt dit??!! En dan werkt de natuur ook niet echt een handje mee.. hoe dit verder gaat? De tijd zal het leren!

Om maar bij de natuur te blijven: krijg ik een mailtje van het waterbedrijf dat je niet meer overdag de was mag doen of de tuin mag besproeien en als het effe kan, niet te lang douchen…. 🧐 Wat is er allemaal met het water gebeurd, waar Nederland in het begin van het jaar, overlast van had?? Wordt dit niet opgevangen of zo? Ik begrijp dit niet helemaal..in tijden van wateroverlast, ga je daar toch iets mee doen? We weten allemaal dat het klimaat aan het veranderen is en dat er veel meer warme dagen/zomers aan komen, dan doe je toch wat met de overvloed  aan water? Maar misschien denk ik iets te simpel..
Wat ook met het water te maken heeft is de vervuiling die wij creëren !! Er was al veel vervuiling in de zee, zoals bijvoorbeeld plastic. Dan komt Corona om de hoek kijken en moeten er mondkapjes extra gemaakt worden, die wij vervolgens maar weer door de toilet spoelen of gewoon weg gooien, die vervolgens weer in de zee terecht komen!!! HOE DAN…??!! Leren wij het dan nooit??!! (meer…)

onsProat: Jongensdroom

Met wat oude planken, een handvol gebruikte schroeven en zwartbonte koeien gemaakt van Lego blokjes volstond mijn eerste koeienstal. Een Ford trekker voerde zogenaamd de koeien en het melken was een fluitje van een cent.

Het moet ongeveer tot mijn 10e hebben geduurd voordat ik besefte dat het spelen met speelgoed toch echt niet langer meer kon.

Dankzij voorbeelden van mijn vader en de loonwerker Smit uit Markelo ploegden, zaaiden en maaiden we er samen met wat schoolkameraadjes heel wat af. De grootste projecten zoals het inkuilen van gras of mais werden verzameld tot de woensdagmiddag want dan hadden we de meeste tijd.

Het waren prachtige kinderjaren nu ik er zo aan terugdenk. We hadden dankzij het levenswerk van onze ouders en generaties ver daarvoor de ruimte en de middelen om onze grootste fantasieën werkelijkheid te maken. We groeiden op tussen de koeien en de varkens, renden zomers door het vers gemaaide gras, vingen kikkers in de beek en schaatsten ‘s winters op de bevroren vijver in het bos. Boerderijkind zijn had zo zijn voordelen, en met behulp van een hele drukke 80 weg waarvan bijna geen enkele kat levend de oversteek haalde kregen we thuis bijna ieder jaar op rij weer een nieuwe serie jonge poesjes. (meer…)

onsProat