Vrouwen kunnen nu door scrollen.
Als je naar de televisie kijkt, ontkom je er niet aan: Die ellendige, vreselijke reclame tussen de programma’s door. Vooral de loterijen hebben er een handje van om steeds dezelfde reclame uit te zenden, om je maar aan te zetten een lot te kopen. Maar wat me toch wel erg verbaasd is het spotje van de overheid. Vier vrienden, gezellig aan een tafel gezeten worden bediend met een biertje door een leuke jonge meid. Er mankeert haar niets: honderd punten, het maximaal haalbare. Dat is deze jongens ook niet ontgaan en reageren: “Zo, dat ziet er lekker uit …….. en die biertjes ook”. Als de jongedame weg is, reageert een ander nog “Heb je die koplampen gezien”? Er ontstaat in de groep reuring over het feit dat dit niet meer kan. In het filmpje gaat het erover dat wat je denkt niet moet zeggen, want dit riekt naar grensoverschrijdend gedrag en dat is niet wenselijk.

Anderzijds heb ik altijd het idee gehad dat een vrouw mooi en aantrekkelijk gevonden wil worden. Lippenstift, oogschaduw en weet ik al niet meer moeten daarbij helpen. Soms wordt daar zo kwistig mee omgegaan, dat het “overdone” is en het doel voor bij schiet. Dat doet me denken aan een stukje tekst in een liedje van Koot en Bie. “en met make-up van oor tot oor stelt een vrouw een ander voor, maar hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat”. Och, maar een beetje opmaak hoort er gewoon bij maar als het gaat om een filler om de lippen voller te maken of andere cosmetische ingrepen gaat me te ver. Die volgespoten lippen bij vooral BN ’ers vind ik afgrijselijk. Ik heb voor die lippen een naam, maar kan het niet opschrijven, dan is het m’n laatste column.

Terug naar onze vrienden in het reclamespotje die aan een lekker biertje zitten. Het gaat om een stukje bewustwording. Mijn generatie komt uit een tijd waarin dat soort opmerkingen heel gewoon was. Uitdrukkingen als “lekker stuk”, “kanjer”, “tijger” en fluiten werd toen niet gezien als grensoverschrijdend.

Als je zo’n tien jaar geleden met mekaar op een terrasje wat zat te drinken en er kwam een mooie meid voorbij, dan was het nog wel eens een keer dat er iemand riep van “hee, lekker stuk”. Dat soort uitspraken kwam toen nog regelmatig voorbij, maar dat kan in deze huidige tijd niet meer. Daar ben ik me ook bewust van geworden. Als we tegenwoordig geholpen worden door een serveerster, zoals in het spotje, dan breng ik haar weg met m’n ogen van de tafel naar de bar, maar hou m’n gedachte binnenkamers.

Zo nu en dan heb ik ook bedenkingen. Ik probeer me altijd in te leven in de vrouw die niet nagefloten wil worden. Het is een uiting van de man dat hij ze mooi vindt. Ik word nooit nagefloten door een vrouw en daar ben ik vrij zeker van. Anders had ik het nog geweten, waar, wanneer hoe laat etc.

Hoewel ik het spotje overdreven vind, ben ik door het nadenken over het woordje “lekker”, me gaan realiseren dat dit soort uitspraken door vrouwen niet vanzelfsprekend leuk wordt gevonden. Mooi is een toepasselijker woord en daarom ga ik toch de landelijk uitgegeven brandweervrouwenkalender bestellen, waarop vele schoonheden prijken met daartussen ook een Markelose.

Een lekkere, sorry mooie zondag, ook voor de vrouwen die niet door gescrold hebben.

Jan vds