onsProat: Afscheid van een dorps-veedokter
Als kind zijnde moesten wij van onze ouders, naast het telefoonnummer van de naaste buren, ook het nummer van de veeartsen uit ons hoofd kennen. De telefoons zaten toen nog vast aan de muur en wanneer zij niet weg konden bij een kalvende koe maar wel hulp nodig hadden, konden wij als kinderen al bellen. Dit nummer 1764 ben ik nooit weer vergeten. Een veearts heeft in een dorp een speciale rol, betrokken bij het wel en wee van het vee maar ook van de gezinnen. Naast arts ook maatschappelijk werker. Toen mijn moeder de hersenbloeding had gehad was de eerste bos bloemen die zij in het ziekenhuis ontving, van de Markelose vee artsen. Dat zegt genoeg. Het zou dan ook heel mooi zijn wanneer deze column over het afscheid van een dorps-veearts, door een boer wordt geschreven. En daar had ik een kort lijntje toe. Mijn broer en boer Arjan Kranenberg was hier graag toe bereid en dit is dan ook zijn bijdrage: Een paar weken geleden vroeg mijn zus Gerdien aan mij of ik een stukje wilde schrijven over het afscheid van onze Markelose dierenarts Frans van den Nobelen en Sandra Posthuma. En dan vooral om wat herinneringen op te halen aan de tijd dat hij als vee-dokter op de boerderij kwam bij ons. Na ruim 30 jaar is de praktijk verkocht aan DAP Holten, gelukkig verandert er voor ons als boeren in de dagelijks gang van zaken niet al teveel want we blijven dezelfde dierenartsen houden. (meer…)
Lees meer
