Vakantie, je kijkt er lang naar uit maar voor je het weet is het alweer voorbij. In september gaan wij altijd op vakantie, zo ook dit jaar. Het was even puzzelen vanwege de weersvooruitzichten. Frankrijk was het idee, maar niet ver in Frankrijk. Uiteindelijk bleek het meest “weerbestendig” de Provence te zijn. Nou ja, het moest dan maar – eigenlijk te ver in mijn beleving maar voor goed weer moet je concessies doen. In Frankrijk was het goed reizen over de tolwegen. Loopt goed door, veel ruime parkeerplaatsen. Dat is in Nederland wel anders! Hier sluiten ze alleen maar parkeerplaatsen. De reis verliep dus goed. Ons vaste vakantieverblijf, de caravan, reist wat minder snel maar wel comfortabel, je hebt alles aan boord. Daarnaast begint voor ons de vakantie als we de oprit afrijden, dus rustig aan. Na een overnachting in Nancy kwamen we ontspannen aan in de Provence. Een mooie camping met prachtig uitzicht, grote plaatsen en voor mij een droom van een zwembad. Een beetje op zijn Frans, niet allemaal zo strak als in Nederland, maar dat is leuk vinden wij, dat hoort bij het Frankrijk gevoel.

We hebben een prachtige vakantie gehad met heel fijn weer, een keer een bui. Dat wil zeggen een enorme bui! Na een bezoek aan een mooi pittoresk stadje, had ik een mooie weg terug door de bergen uitgezocht met mooie uitzichten. Toen we op de terugweg waren zagen wij al snel in de verte dikke donkere wolken aankomen en voor we het wisten zaten wij in zo’n heftige bui dat autorijden onmogelijk was. Verder rijden door de bergen zou onverstandig zijn, je weet niet hoe het weer in de bergen zich gaat ontwikkelen en wat je tegenkomt op de weg. Dus meteen een veiligere route uitgezocht, die was een eindje om, maar ook mooi. Op vakantie gaan is mooi maar wel graag weer zonder ongelukken thuiskomen.

Ik heb heel veel boeken gelezen dit jaar, zoveel dat ik op een gegeven moment moest “rantsoeneren” anders waren de boeken op voordat ik thuis was. Ik lees graag de papieren versie, lekker ouderwets. Lezen is voor mij, als ik de rust kan vinden, het ultieme gevoel van ontspanning. Een rustige vakantie, niets moet – alles mag. Dagen waarin de belangrijkste vraag was, wat eten we vandaag of waar eten vandaag, gaan we nog iets doen of doen we niets vandaag. Weinig tot geen Social media, alleen het noodzakelijke app verkeer, af en toe een telefoontje, geen nieuws, een soort van “offline” zijn. Een vakantie waarin je in een heerlijke bubbel zit van “onwetendheid”. Gewoon rust, bijna onmogelijk tegenwoordig maar zalig om te ervaren.

Na nog een afstekertje van 2 nachten in de Eifel, reden wij zaterdag gezond en wel, de poorten van Herike weer binnen. Weggaan is goed, maar weer thuiskomen in ons vertrouwde Herike, met in de bagage mooie herinneringen is net zo fijn. De mais was bijna overal geoogst, de bladeren al wat gekleurd hier en daar, de paarden “good te passe” en goed opgepast door de buurman, de bloemen goed verzorgd door mijn nichtje en het huis stond er nog, zoals we het achtergelaten hadden.

Het is weer voorbij die mooie zomer, althans voor ons was het een hele mooie zomer met veel hoogtepunten – ons huwelijksjubileum, kinderen allemaal even bij elkaar ook uit het buitenland, een bezoek aan André Rieu, een heel goed bericht qua gezondheid en zo nog wat hoogtepunten. Als afsluiter van die zomer een hele fijne vakantie waarin alle mooie ervaringen van de zomer nog eens de revue passeerden en we nog eens flink nagenoten. Wat wil een mens nog meer! Weer genoeg brandstof om opgeladen de herfst in te duiken.

Een fijne zondag iedereen!

Marianne