16e Jaargang | dinsdag 21 maart 2023

onsProat: MoppeR-trommel

onsProat: Oma

onsProat: Eerste stap
Klik op banner

onsProat: Elk begin heeft een einde

Tijdens de jaarwisseling zijn we weer knallend het nieuwe jaar begonnen. Wij waren bij mijn familie aan de Oude Rijssenseweg, naast Dieka. Mijn vader, inmiddels 91, vond het overbodig om mee te gaan naar buiten. Vanachter het raam had hij prima zicht op het vuurwerk. Markelo kleurde als een regenboog met flitsende sterren en fluitende geluiden. Jong en oud hebben hiervan genoten!

Helaas was dit niet overal zo. Dit kwam vooral door het gebruik van illegaal vuurwerk waarmee je mens en dier de stuipen op het lijf jaagt en ongelukken veroorzaakt. Of door het in brand steken van auto’s en zelfs met fietsen gooien naar de politie. En tja, wat zijn dan de reacties? Vuurwerk moet verboden worden!

Zo komen er weer regels en verboden waarvan heel Nederland de dupe wordt. Beter zou het zijn om deze raddraaiers direct van de straat te plukken tijdens de jaarwisseling. En daarna een passende straf: bijvoorbeeld 3 jaar vastzetten tijdens de jaarwisseling en daarna 3 jaarwisselingen laten werken in diezelfde gevangenis. Zodoende hebben meer bewakers de tijd om samen met hun familie en vrienden oud en nieuw te vieren! Het lijkt me trouwens ook een mooi script voor een nieuw reality- tv-programma met de titel: ‘In De Bajes Zonder Champagne’. (meer…)

onsProat: 2023

De beste wensen. Gelukkig nieuwjaar. Geluk in ‘n tuk. Er zijn veel manieren om elkaar te begroeten in het nieuwe jaar. De meesten van jullie hebben vannacht al heel wat handen geschut. Met buren, familie en vrienden is er geproost op 2023. Er zijn vast Markeloers die deze column lezen voordat ze naar bed gaan. Die de hele nacht hebben doorgefeest. Die na het feesten een Markelose traditie in ere hebben gehouden door spullen te slepen naar Het Beaufort. Vandaag kan iedereen zijn eigendommen weer ophalen daar. Ik hoop dat het bij slepp’n is gebleven en dat het geen brekk’ n is geworden.

Dat brekk’n is sowieso een rare gewoonte. Spullen afbreken terwijl het feest is. We zagen het bij het WK voetbal ook gebeuren. Marokko kwam verrassend ver in het toernooi. Maar na elke zege werd het in de grote steden van ons land een grote bende. Auto’s vernield, ramen moesten het ontgelden, lantaarnpalen omvergetrokken. Waarom?  Ik hoop dat via camerabeelden veel daders opgepakt worden. En dat ze stuk voor stuk voor de schade opdraaien. Als ze echt stoer zijn hebben ze zich al gemeld, al verwacht ik dat dat alleen maar een mooie wens is. (meer…)

onsProat: terugkijken en vooruitzien

Daar zaten we dan… het werk gedaan. De tafel gedekt en moeder druk bezig met het bakken van pannenkoeken met worst. Niet in alle delen van Markelo een zelfde traditie maar wij zaten gisteravond dus aan de worstpannenkoeken. Een traditie die net als zo veel tradities, in ere moeten worden gehouden. 

Kerstavond, met z’n allen aan tafel is een gezellig moment. Ongemerkt ga je met elkaar in gesprek en kijk je terug op het afgelopen jaar. Ik weet niet hoe het u is vergaan maar voor mij is 2022 echt voorbij gevlogen. Een jaar met mooie maar ook minder mooie momenten. Een jaar dat startte in het thema corona en overliep in onder meer boerenprotesten, mediarellen, oorlog in Oekraïne en absurde gasprijzen. Ik noem er maar een paar maar ik kan er zo nog wel een aantal noemen die indruk op me hebben gemaakt.  (meer…)

onsProat: Vals beschuldigd

Ik heb laatst een documentaire op Netflix gezien over een man die 8 jaar vast zat en 2 jaar in een dodencel had gezeten omdat hij een meisje van 9 jaar zou hebben verkracht.Vijf getuigen zeiden hem in de buurt van de plaats delict te hebben gezien. Hij kreeg de doodstraf, zonder dat er harde bewijzen tegen hem waren. Negen jaar later werd zijn onschuld bewezen dankzij DNA dat werd aangetroffen op de archiveerde bewijsstukken! Lang leve de DNA!
Zo zijn er veel meer van zulke verhalen! Ik heb op het internet gekeken en las dat er sinds 1973 182 gevangenen onschuldig in de dodencel zaten! Ik vind dat nogal wat!

Je zal maar aangewezen worden door iemand, dat JIJ degene bent die op het plaats delict was! Dat JIJ die overval hebt gepleegd…dat JIJ iemand hebt vermoord…dat JIJ die auto hebt bekrast, of wat dan ook! Maar jij WEET dat je van geen kwaad bewust bent !?! Dan sta je toch echt met een mond vol tanden!
Hoe vaak gebeurt het niet dat een getuige, onder druk, een bekentenis aflegt om er maar van af te zijn of een andere persoonlijke reden!? Realiseren zij zich dan niet wat voor een impact het heeft op de ander? Met alle gevolgen van dien? Al helemaal als de beschuldiging met opzet wordt gedaan, om de ander in een kwaad daglicht te stellen, die dan vervolgens afgevoerd wordt naar een dodencel. Hoe zal zo iemand zich voelen als hij/zij weet dat hij niets gedaan heeft maar weet dat hij de dood tegemoet gaat? Om dan vervolgens later uit de dodencel gehaald te worden omdat er nieuw bewijs naar boven is gekomen en blijkt dat hij/zij onschuldig is?
Dan ben je toch verknipt voor het leven? Psychisch moet er toch een klap worden verwerkt? (meer…)

onsProat: Verlegen!

Met kriebels in mijn buik zat ik daar achterin de klas, de buikpijn begon me al op te spelen. Tranen drukte achter mijn ogen. Bijna zou het zover zijn dat ik ook geroepen werd om daar, voorin die klas een stukje te moeten zingen..

Ik kon niet zingen, en wilde al helemaal niet voor in de klas staan, iedereen die me aan kon kijken. De schaamte en angst zorgden er voor dat ik volgens mij helemaal niet heb gezongen, daar ergens eind jaren tachtig op de Brookschole…

Afgelopen maandag gaat de telefoon: “Of ik aankomende vrijdag een kleine rondleiding voor tien man van de gemeente wil geven op het erf bij de vakantiewoning. Wat ik doe, wat mijn ideeën zijn en of ik ook de lunch wil verzorgen”.

Even voel ik dat verlegen en bange meisje van toen weer tevoorschijn komen, maar zeg heel dapper: “Ja, natuurlijk wat leuk, jullie zijn van harte welkom”.  (meer…)

onsProat: Licht

Inmiddels is ‘t december. Ook wel de feestmaand genoemd. Deze maand doet z’n naam eer aan. Want misschien klopt Sinterklaas vanmiddag al, of morgen op jou deur. En dan nog even en het is weer kerstfeest en oud en nieuw. Het kan niet op!

Toch noem ik december liever de lichtmaand. Hoe donkerder de dagen hoe stralender de verlichting in de huizen, tuinen en langs gevels.

Afgelopen maandag reed ik door Markelo en werd ik aangenaam verrast door 2 enorme verlichte bomen. Dit op initiatief van een aantal Markelose ondernemers. Prachtig, hoe zij niet alleen de Grotestraat maar iedereen hiermee plezieren! Voor de verlichting van boom nummer drie moet nog een aantal euro’s op tafel worden getoverd. Het zou me hoogst verbazen als dit niet voor elkaar komt! Wie ziet het licht en tast hiervoor in de buidel?

Hoewel ik niet kerkelijk ben opgevoed, hebben we wel meegekregen dat de kerk er is om vooral steun te zoeken en geluk te delen. Juist daarom is december de tijd om hier een bezoekje te brengen. Een kerstdienst of een bijeenkomst voor het december verhaal van het Brook Duo staat in menig agenda al genoteerd!
Net zo passend als een herder in de kerststal, zwarte piet bij sinterklaas, champagne tijdens de jaarwisseling is een bezoekje aan onze kerk in december! Het hoeft niet maar het past gewoon goed bij elkaar! (meer…)

onsProat: Nieuws

Hoe vaak kijk je naar het journaal? Hoe vaak komt het voor dat het journaal begint met goed nieuws? Hooguit een paar keer per jaar. En meestal komt er in de hele uitzending niet eens een positief bericht voor. Of het nu gaat over klimaat, oorlog, honger, corona of stikstof. Het is allemaal narigheid. En ik weet ook wel dat er heel veel ellende is op de wereld maar er is toch wel meer te melden?

Het zou verplicht moeten worden om altijd met een mooi bericht te beginnen. Vergelijkbaar met een kritisch gesprek tussen werkgever en werknemer. Daarin is ook de regel om eerst met wat goeds te starten voordat de slechte punten naar voren komen. Dat opent toch veel beter. Moet bij het journaal ook kunnen lijkt me. Ik heb wel een idee hoe vorige week zondag het journaal had kunnen openen: “Opwarming aarde valt mee. Er is al geschaatst in Nederland. Nooit eerder zo koud in november. Rayonhoofden komen al bij elkaar om over de Elfstedentocht te praten”.

Leuke start toch? Maar wat werd er gemeld? Klimaattop in Egypte moet noodgedwongen langer duren. Landen komen er niet uit welke maatregelen allemaal genomen moeten worden. Nu vind ik een klimaattop als dit een lachertje. Al die 30.000 deelnemers die daar heen vliegen voor een overleg. Vaak zelfs met een privéjet. Slechter voor klimaat kan niet. Wel eens een kaartje of app gezien met alle vliegbewegingen boven ons hoofd? Je schrikt je een hoedje. Een mierenhoop is er niks bij. En dan lopen ze in Nederland te zeuren over een paar paasvuurtjes. Ik zou tegen alle hoge pieten op die top willen zeggen: verbeter de wereld, begin bij jezelf!

Waar ook veel nieuws in staat is de krant. Vooral veel oud nieuws. Want het meeste heb je de dag ervoor al gehoord. We hebben ook al een tijd de krant opgezegd. Nadeel daarvan was dat je de regionale berichten ook niet meer zag. Al vraag ik me regelmatig af wat ik daaraan mis. Berichten over Hof van Twente, of liever nog Markelo, moet ik zoeken tussen de berichten van Borne. (meer…)

onsProat: Oranjekoorts 

Met een agenda voor me waarin tal van invullingen voor het weekend kunnen worden gekozen, bedenk ik me dat ik nu eigenlijk besmet zou moeten zijn met het Oranjevirus. Heerlijk met een groot gezelschap vrienden, buren of familie naar de verrichtingen van ons Oranje-elftal kijken. Meestal met warme weersomstandigheden in een versierde schuur, tent, keet of de horeca en met korte broek en shirtje aan.

Voor de start van zo’n periode met Oranjevoetbal heb je de Oranjekoorts al weken te pakken. Straten versierd, draaiboeken gemaakt waarin staat wie wat regelt voor elke voetbalavond op tv. En natuurlijk niet te vergeten de voorspellingen van de einduitslagen, die voorafgaand al ingevuld zijn. Acties met voetbalplaatjeswaar kinderen druk mee in de weer zijn om alle exemplaren te bemachtigen. Reclamecommercials op radio en televisie met het WK in de hoofdrol. Het WK-lied dat je continue op de radio hoort en in je hoofd blijft hangen wanneer je het nog maar 1x hebt gehoord. De extra koelkasten, goed gevuld en wachtend op een nieuwe avond Oranjevoetbal. (meer…)

onsProat: De zak van Sinterklaas

December 1972 – Nederlandse school Slipi, Indonesië

De school was in rep en roer want Sinterklaas en zijn (toen nog) zwarte Pieten zouden onze school bezoeken! De aula was helemaal versiert en er was speculaas en pepernoten uit Nederland ingevlogen. Er stond een chocolademelkbar in de hoek en iedereen liep druk heen en weer om de laatste dingen te regelen. De leerlingen van de lagere klassen, die nog in Sinterklaas geloofden, waren niet meer te houden en de hogere klassen hadden voor elkaar een surprise gemaakt. Er werd verteld dat het, voor de paard van Sinterklaas, veel te ver was om uit Spanje te komen lopen dus kwam hij per helikopter! Alle leerlingen stonden op het sportveld om Sint en Piet te verwelkomen want het was tijd dat ze kwamen! Het was een hele happening, geluid en wind maar Sint was eindelijk geland in het tropische Indonesië alwaar een hoge temperatuur en vochtigheidsgraad heerste! Dat was wel te merken want na de wandeling over het sportveld, loste de lijm van Sint’s snor op en hing het bijna op zijn kin..

Anno 12 november 2022 te Markelo gaat het iets wat anders maar het gevoel, voor de kinderen, zal vast hetzelfde zijn! En ja hoor, wat een prachtige omgeving bij de molen met een strakke blauwe lucht en een lekker zonnetje, stonden vele kinderen al klaar voor de Sint! Hier kwamen Sint en Piet gisteren aan in een pick-up truck compleet met een fanfare band! Zelfs de brandweer moest er aan te pas komen om een paar pieten te bevrijden uit de molen. En kijk.. het waren allemaal echte zwarte pieten…zoals het hoort! (meer…)

onsProat: Volg je droom!

Verschrikt schrik ik wakker, ’waar ben ik eigenlijk’! Was het een droom, waar ik zojuist was? Dan besef dat ik gewoon in mijn eigen bed lig, hier in Denemarken.

Dit gebeurt me nog geregeld, wakker worden en afvragen waar ik ben. Terwijl deze plek al ruim 4,5 jaar mijn en ons thuis is. Kan ik nog steeds wakker worden en denken dat ik in mijn bed aan de Brikkenweg lig of zelfs aan de Kappelaarsdijk, maar dan was ik in mijn dromen vast veel verder terug gereisd in de tijd!

Ik ben een dromer in de letterlijke en figuurlijke zin. In de letterlijke zin is dat niet altijd makkelijk, mijn dromen zijn soms zo complex dat ik ze dagen later nog herinner. Dromen in de figuurlijke zin mag ik graag doen, en heeft er deels zeker aan bijgedragen aan het feit wat ik nu doe, en waar ik nu sta in mijn leven!

Over dit leven en alles er rond omheen, neem ik jullie in vogelvlucht even mee…

Voor diegene die mij nog niet kennen, ik ben Debby Hargeerds-Relker, 44 jaar. Geboren en getogen in Markelo, in het mooie Maarkelsebrook, om precies te zijn. Daar heb ik ook altijd gewoond tot maart 2018.

Mijn kinderjaren bracht ik door op de Brookschole, en het was ook op die plek waar ik, naar later bleek mijn man al ontmoette. Frank Hargeerds en ik kennen elkaar al vanaf de kleuterschool, zijn altijd samen naar school geweest, zelfde vriendengroep, zelfde vervolgopleiding. Vanaf 1996 zijn we een officieel stel. Toen we het jaar erop beide op stage waren in Canada, en het jaar erop wederom in dit land waren begonnen de eerste dromen al… Hoe gaaf zou het zijn om daar te gaan werken, te emigreren, een leven op te bouwen… (meer…)

onsProat