13e Jaargang | maandag 25 maart 2019

onsProat: Het Venetië van het Oosten

onsProat: D’r an met de lippe

onsProat: #DOESLIEF!!

Klik op banner

onsProat: Markelo Machtig Mooi

Wat wordt Markelo dit jaar machtig mooi met een Kaasplein vol met winkeltjes en horeca, een nieuwe school, een nieuw appartementen complex op Görkink, evenals de nieuwe begeleid wonen appartementen op de plek van het voormalig ontspannings gebouw voor de JP van de Bent stichting, nieuwe winkels onder de “Swaen’ in plaats van Schuurman en Etos, de nieuwe appartementen die komen in het huidige pand van Countus, de nieuwe winkel van Univé, de nieuwe autogarage van Dijkstra, nieuwe huizen aan de Ten Hovestraat, nieuwe huizen aan de Potdijk, nieuwe huizen aan de Effinck, nieuwe huizen in Stokkum, nieuwe huizen op de rood voor rood locaties, en een nieuw aangelegd dorpscentrum, PRACHTIG!! Maar ik schrik wakker, wat een mooie droom, alles in kannen en kruiken. Maar helaas is niet alles te realiseren, voor enkele projecten is simpelweg geen geld en andere mooie projecten zijn de buurtbewoners weer tegen. (Not in my back yard) Maar laten we hopen dat de meeste projecten WEL doorgaan en zo Markelo weer een beetje leefbaarder en mooier maken, mijn zegen hebben ze.

Even terugkomen op de Univé winkel, daar wilden ze ons ook nog aan mee laten betalen. Onze auto verzekering werd zomaar 193,00 euro duurder dan in 2018. Er maar eens even een belletje aan gewaagt en ja hoor, een kul reden, iets met eventuele schadereparatie keuze. 193 euro snel weer in mindering gebracht. Mooi geprobeerd maar daar trappen wij niet in. Je moet alles nakijken tegenwoordig, jammer! Ook de leegloop bij Countus boezemt mij angst in, veel personeel is gaan lopen na het aanstellen van een nieuwe manager. Ook een adviseursbureau kan dus blijkbaar verkeerde keuzes maken. (meer…)

onsProat: Negatief en positief!

Ik val direct maar met de deur in huis in het nieuwe jaar. Helaas wel een beetje negatief. Oude tradities. Ze maken me soms zuur! Alhoewel bepaalde tradities erg mooi en waardevol zijn is er 1 die ik erg stom vind. En dat heb ik al eens eerder aangegeven op deze plek. En dat is het jaarlijkse slepp’n naar het Beaufort. Ik heb er werkelijk waar nog nooit een biet van gesnapt. Het van A naar B slepen van dingen die meestal tien keer zo zwaar zijn als jezelf. Hoe gek moet je dan toch zijn?
Maar goed, tradities zijn er om in ere te worden gehouden, maar als ze uitlopen op regelrechte vernieling mag je mij lek schieten om het te snappen. Maar ik vind het echt te gek om los te lopen dat iemand ermee weg komt als ze een mega kerstboom met verlichting en al vernielen en half Markelo doorslepen. Of de bloembakken bij de molen om zeep helpen. Of de gevel van Tuthola van Wilma Visser vernielen door een bankje te slopen. Of later deze week een nitraatbom gooien waardoor er 7 ruiten sneuvelen in het huis van een oude vrouw. Want of je het nu met me eens bent of niet, je kunt toch niet met droge ogen zeggen dat het géén vernieling is. Regelrecht vandalisme is het. Ik zal wel een zeiksnor worden, maar tradities moeten leuk zijn. En dit is verre van leuk. Heb dan ook het lef om een nieuwe traditie te ontwikkelen en ruim de bende later zelf op. Maar meestal hebben ze niet zoveel ballen. Lieve burgemeester Ellen Nauta, wat mij betreft betaald u de dienstdoende politie driedubbel uit op de nacht van oud naar nieuw met een mega versterkt team. En als er iemand wat vernielt gewoon arresteren. Dat zal ze leren. Hopelijk gaan ze dan nadenken over wat tradities zijn en inhouden! Maar dat dit het in ieder geval NIET is! (meer…)

onsProat: Fijne Feestdagen

“Fijne feestdagen!” “Ja dank je, jullie ook!”

In deze weken een veelgehoorde kreet. Het kan een wens zijn die geuit wordt nadat mensen een lang gesprek met elkaar gehad hebben. Maar vaker is het een wens die zo even in het voorbijgaan klinkt. Wel gemeend, maar vluchtig. Omdat het er een beetje bij hoort aan het einde van het jaar.

Soms heb ik geen idee of die ander wel fijne feestdagen tegemoet gaat. Maar ja, ik zie diegene tijdens het boodschappen doen, of bij het tankstation, of bij de pinautomaat. En ik heb haast, want ik moet nog van alles doen en de klok tikt door. Mijn verstand en mijn hart zeggen dat ik best wel wat langer met die ander in gesprek wil. Om te horen hoe het echt met hem gaat. Wat hem deze dagen bezighoudt. Of hij gezond is en zo niet, wat de verwachtingen zijn voor herstel. Is er een vervelend traject te gaan, hoe gaat hij daarmee om en kan zijn partner ermee omgaan?

Is die ander eenzaam, is hij depressief, speelt er sores op het werk of huisvestingsproblematiek?

Is er een familievete, zijn er zorgen om de kinderen of is er ondraaglijke mantelzorg?

Of is er juist reden tot vrolijkheid? Vanwege een geboorte, een huwelijk, een jubileum, een nieuwe baan of een knappe prestatie op sportgebied? Is er een uitdaging in de vrije tijd besteding of was er een gezellige bijeenkomst met bijvoorbeeld kameraden? (meer…)

onsProat: Keuzes

Hallo allemaal, 

Vorige week maakten we kennis met Renske, ze schreef haar eerste column, een column met hoofdletter C. Iedereen heeft zijn reden Renske, maar die van jouw is heel bijzonder. Ik werd er stil van.  

Terwijl u dit leest, doe ik dankzij goede service van, Van D Tweewielers mee aan de ATB-rit Markelo en fiets ik mezelf de longen uit het lijf. Drie weken geleden kocht ik via marktplaats een tweedehands mountainbike. De afgesproken prijs leek de autorit naar Vinkeveen meer dan waard. Na 80 flitspalen, 13 rechts inhalende Audi’s en 34 rotondes, die ik nog steeds niet begrijp kwamen we geheel ontspannen aan. Een vriendelijke Irakees deed open en met 2 hele woorden Nederlands omschreef hij exact waar ik voor ik kwam: “Jij fietsen?” We zijn nu 3 weken verder en en ik kan niet anders concluderen dan, dat we in Markelo over een prachtige ATB route beschikken, chapeau!! 

De aankomende kerstdagen zijn eigenlijk helemaal niet zo mijn ding, binnenblijven en gezellig doen, ik heb er niet zo veel mee. Mijn aerodynamische bips is totaal ongeschikt voor lang stilzitten. Geef mij maar oud en nieuw, prutsen met grote stenen carbid en lekker slepen met zware deksels, heerlijk.  (meer…)

onsProat: Bij twijfel wél doen!

Vorige week las ik de oproep van Willian Potman voor een nieuwe columnist. En ja, toen kreeg ik kriebels! Ik zou het best wel heel erg leuk vinden om een maandelijkse column te schrijven. En de gedachten om het dan ook écht te gaan doen, zijn de afgelopen week heel vaak door mijn hoofd geschoten.

Maar naast de kriebels, waren er ook behoorlijk wat twijfels. Want ik vind het nogal wat, een column schrijven in en over het dorp waar je woont. Het voelt toch een beetje alsof je je hoofd op een hakblok legt of boven het maisveld uitsteekt. En dan moet ik ook nog eens hartstikke uitkijken, want ik ben geen “echte” Maarkelse (import uit Holten).

Want wat je ook schrijft; iedereen heeft er een mening over en steekt die ook niet altijd onder stoelen of banken. En daar hadden we twijfel nummer 1.

Want jaha, Landeweerd, zie je het al voor je? Sta je lekker een wijntje te drinken op een feestje, krijg je vervolgens een lading commentaar over je heen over de columns die je schrijft. En ik mag me dan gaan ‘verdedigen’, want ja, ík ben toch echt degene die het geschreven heeft. Maar ik durf van mezelf te zeggen dat ik gelukkig een dikke huid heb; aj wat kwiet wilt, dan is det moar zo. Weg twijfel nummer 1. (meer…)

onsProat: OK DET NOG

Sinterklaas is inmiddels weer vertrokken uit Nederland. Ook in Markelo is hij veelvuldig aan het werk geweest met zijn trouwe pietermannen en pietervrouwen. De JAM (Jeugd Aktiviteiten Markelo) heeft er de schouders onder gezet om de intocht en de vele ‘huis en kroeg’ bezoeken van de sint en zijn gevolg mogelijk te maken. Alle lof hiervoor. Maar in Markelo heeft maar één iemand écht voor Sinterklaas gespeeld en dat is Henry Blankhorst van Plus Blankhorst. Samen met zijn vrouw Rita heeft hij maar liefst 15.000 euro weggegeven aan diverse verenigingen en clubs, Top!

Wie niet voor Sinterklaas wil spelen is onze wethouder Harry Scholten. Hij wil GEEN vijf en een halve ton uittrekken voor de herinrichting van de Grotestraat. En zal ik u eens wat zeggen, gelijk heeft ie ook nog! Het is gewoonweg aanmodderen als je dit plan er door drijft. Je moet bij de oorzaak beginnen en dat is dat de A1 alsmaar drukker wordt en daarbij ook de kern van Markelo. Dus is er maar één optie, eerst een rondweg maken. Laten we wel wezen, al ga je twee miljoen investeren in de dorpskern, het gaat je echt niet helpen als je alle verkeer maar door het centrum laat denderen. Het is hetzelfde als je een varkensschuur verbouwd tot koeienstal, het blijft behelpen en je hebt het nog niet zoals je het je eigenlijk wenst. Maar je bent inmiddels al wel heel veel geld kwijt. (meer…)

onsProat: Ode aan ‘De Badmutse’

Mien va, dat is wat en wie jij bent,
In het Markelose leven sta je goed bekend.

Al 44 jaar ben jij mijn grote voorbeeld,
En vind ik het heel erg stoer wat je allemaal hebt klaargespeeld.

Ik was vroeger een kleine opdonder met een afgeplakt lui oog en dito bril,
Maar ik kon nog net zien hoe jij je ontpopte als André Hazes en ik met grote ogen naar je keek als pupil.

Daarna kwam Jantje Koopmans in het leven van ma en mij,
Ik weet niet of je er óns gelukkig mee maakte, maar je maakte wel jezelf heel erg blij.

Rode Rozen is een nummer wat op onze en ook menig bruiloft van mijn vriendjes voorbij kwam,
Het was van jou uit bedoeld als een welgemeende gelukstelegram.

Daarna kwam het Brookduo als een zegening in je leven,
En wees eerlijk pa, wat zijn daar ontzettend mooie herinneringen uit voortgedreven.

18 jaar geleden begon je aan een hele spannende reis,
Eerst met het cabaret op zondagmorgen in de tent, maar daarvan raakte je kats van de wijs.

Dingen die je niet liggen moet je ook niet doen,
Maar in het begin van deze reis deed je ook dingen uit fatsoen.

Je artiestennaam ‘De Badmutse’ vond ik in het begin iets minderwaardig klinken,
Maar jij hebt er persoonlijk voor gezorgd dat door de jaren heen die naam ging blinken. (meer…)

onsProat: De Directeur

Ik begin met het weer. Een ongevaarlijk maar belangrijk onderwerp.

De goede Sint is vorige week in Markelo aangekomen. Geheel volgens traditie en volgens mijn mening met Pieten zoals het hoort: zwart. Dat betekent dat het al bijna december is. Valt het u ook op dat we de handjes dicht mogen knijpen wat het weer betreft? Kunt u wel genieten van al die zonnige dagen die we beleven? Fris maar prachtig. Gezond koud en alle bacteriën en ongedierte dood. Tot nu toe bijna geen novemberstorm, wekenlang regen of wat voor winters onheil dan ook. Iedereen heeft er baat bij en het weer verdient dat we ons bewust zijn van dit bijzondere cadeautje.

Na deze weinig spectaculaire opening wil ik iets kwijt over een onderwerp dat ik tot nu toe bewust niet aangeroerd heb. De Kaasfabriek. Het hele gebeuren maakt mij sprakeloos, iets wat me niet snel gebeurt. We zijn nog steeds bij het stadium wind -en waterdicht. Al is het positief dat hier Markelose ondernemers bij betrokken zijn. De afrondende fase duurt al maanden. Mijn grootste verbazing is, dat we dit in Markelo laten gebeuren met z’n allen. Ook ik was in het begin, zoals veel Markelose burgers, betrokken om ideeën aan te leveren. Dat stemde mij hoopvol dat nu eens de juiste volgorde werd gehanteerd om een dergelijk project te starten. Bottom-up door de bewoners van ons mooie dorp te laten zeggen wat ze graag zouden zien in, op en rond de Kaasfabriek. En waar staan we nu? Op een plein wat qua patroon van de bestrating doet vermoeden dat je een nieuwe bril nodig hebt. Voor het grootste deel in onwetendheid. Recent is de Raad bijgepraat. Ik heb nog geen namen gehoord van ondernemers die de Kaasfabriek willen vullen. Logisch; er is geen water, elektriciteit en verwarming. Er hangt een geheimzinnige sfeer omheen die roddels voedt. Dom want we willen duidelijkheid. Ik heb geen idee hoe het met de financiën gesteld is. Kan ik de begroting of andere stukken inzien die een verklaring geven van wat er tot op de euro gebeurd is met het tot nu toe beschikbare geld? We moeten dit niet langer pikken. Niet meer praten maar actie; nu en hier. (meer…)

onsProat: Weet u het nog?

Dag allemaal,

We worden allemaal ouder, en dit geldt ook voor mij. Hoewel ik nog maar over 26 lentes ervaring beschik en eigenlijk helemaal niet mag klagen denk ik wel eens, waar blijft de tijd. Het gaat allemaal zo ontzettend snel en vanaf mijn 18e vind ik jarig worden eigenlijk al lang zo leuk niet meer. Een paar weken geleden is een kameraad van mij voor het eerst ‘papa’ geworden. Hij is de aller eerste papa van onze groep en ik vind dit heel bijzonder. Tijdens de kraamvisite onder het genot van een lekker kopje koffie en een beschuit met uiteraard veel te harde onpraktische roze muisjes, vlogen mooie herinneringen van ruim 12 jaar vriendschap aan mij voorbij.

Ik weet het nog goed, onze eerste keet. Groot, lelijk, groen, en heel goed voor je weerstand. Alles wat we nodig hadden was aanwezig, koelkast, frituurpan, en een bankstel. Aan de muren hingen posters en kalenders waarvan de mama’s niet wisten dat we ze van de papa’s hadden gepikt. We waren er gelukkig, voelden ons er thuis en dronken er met elkaar onze eerste biertjes. Die eerste jaren keet waren echt fantastisch. Het kon niet op, alles wat we deden was nieuw, en voor het eerst waren meisjes niet meer stom. (meer…)

onsProat: Mañana

Als ik dit schrijf zitten we lekker op Tenerife, heerlijk een paar daagjes met z’n tweetjes ertussenuit. De boerderij voor een paar dagen achtergelaten aan de buurmannen. Gerald en Aarnt Jan die de honneurs naar alle tevredenheid waarnemen. Toch fijn dat je er op kunt vertrouwen dat alles in goede handen is. Ook de oudjes worden goed verzorgd door de schoonzussen. Ze zullen wel in tijden niet zo lekker gegeten hebben als afgelopen week. Kunnen wij hier heel ontspannen genieten van al het moois wat Tenerife te bieden heeft.

We zitten in een resort waar we in 2012 ook zijn geweest, toen met onze kinderen. We zijn hier toentertijd naar toe gegaan op aanraden van Bennie en Ria uit het Markelosebroek. Zij waren vol lof over alle faciliteiten hier en wat Bennie betreft voor al het heerlijke vele eten. En laat dat maar aan hem over, sjonge, sjonge, toen was het al heel bijzonder maar dat is nog steeds zo. Grote klasse bij Park Club Europe. Ik heb nu ook iets wat gaat van nul tot honderd in één seconde, de weegschaal.

Nu ben ik niet zo van het stilzitten of hele dagen zonnen, ik moet wat te doen hebben. Dus met een stel Italianen en Duitsers volleyballen, voetballen of waterpoloën doe ik graag. En de Duitse taal is voor mij nog wel een beetje te volgen, maar Italiaans kan ik geen bal van begrijpen. Ook een excursie om wat van het eiland te zien sla ik niet over. We zijn naar de vulkaan en de hoogste berg op Tenerife ‘El Teide’ geweest; Teide by night. We hebben de zon onder zien gaan als een brandende bal die in de wolken zakte. Zo hoog zaten we: op 2.280 meter. De gids vertelde dat hier een week eerder een Gerard en een Truus uit Markelo zijn geweest en toen er op de flank van de Teide een avondmaaltijd voor ons klaarstond en we met z’n achten aan één tafel kwamen te zitten bleken we alle acht dicht bij elkaar te wonen. Buurse, Joppe en Deventer; toevallig toch?

Ook nog een tip gekregen welk woord ze in Spanje veel gebruiken: mañana. Mañana betekent morgen, zo van rustig rustig, morgen kan het ook nog wel. Geen stress, kalm aan. Mañana. (meer…)

onsProat