Op het moment dat jullie deze column lezen lig ik nog mijn roes uit te slapen van een reis naar het Duitse Wombach. Zoals jullie misschien wel hebben gelezen zijn we afgelopen weekend met de kapel naar Duitsland geweest voor een optreden met bijbehorend reisje. Schik en plezier alom, dat snappen jullie. Een voorproefje voor ons optreden tijdens het borreluurtje op het dorpsfeest! Want mooie Maarkelsen, wat debiel veel zin hebben we daarin zeg! Niet normaal. Een hele gave en spannende uitdaging voor ons als kapel maar oh zo ontzettend leuk. Echt een eer om te mogen spelen op de aftrap van het feest. Mijn lieve collega columniste Diny heeft me vorige week redelijk wat gras voor de voeten weg gemaaid met haar (hele goede) column over het aanstaande dorpsfeest, daar had ik het ook over willen hebben, maar goed, dat is het risico van het vak. Het had zo mijn verhaal kunnen zijn. Dus ik ga niet in herhaling vallen maar wil er toch wel iets over kwijt.

Er wordt veel lof geuit over de nieuwe invulling van het feest. Ben ik het helemaal mee eens. Maar 1 ding moet me wel van het hart. En dat is eerlijk gezegd iets wat me irriteert, maar ook echt Maarkels is. Al die zogenaamde publieke geheimen die er zijn!! Nu dus vooral rond het dorpsfeest. Er staan zoveel veranderingen op stapel, maar daar mag nog niet over gesproken worden. Logisch, je kunt niet alles in 1 keer de media in slingeren. Dan wordt het teveel aan informatie en blijft het niet spannend. Dus als wij bijvoorbeeld een vergadering hebben met het dorpsfeest bestuur wordt er constant gezegd ‘Det muj nog wal effen vuur oe hool’n’!

Nou, dat doe ik dan ook keurig, maar via een achterdeur waar je het totaal niet verwacht, komt je ineens dat ter ore wat dus nog niet naar buiten had mogen komen en ik angstvallig stil heb gehouden. En als je dan degene vraagt waar hij of zij het van gehoord heeft of hoe ze erbij komen zeggen ze “Det weet ik wa, ma det goa ik oe neet vertel’n”.

Ik wordt er zo ontzettend moe van. De 1 wil nog interessanter doen dan de ander! En als er dan iets nieuws via de officiële weg naar buiten komt zeggen ze “Oh, ma det wis ik al lange heur”! Duuhhh….tenenkrommend irritant…. dat vind ik het. Het is in de trant van ‘kijk mij eens belangrijk zijn”. En dan kan ik me zelf weer gaan verdedigen dat het niet via mij is uitgelekt. Maar is zulk gedrag nu iets dorps? Of iets echt Maarkels? Of doen ze dat in het westen ook wel? Ik houd van ons mooie Maarkel, maar dit kinderachtige gedram vind ik niet grappig.

Vorige week hadden we de jaarlijkse fietstocht van de Kloppertstraat en tijdens het afsluitende buffet bij Herberg De Pot (altijd goed en gezellig om daar te zijn) kwam het onderwerp over de columns op Maarkelsnieuws. En ik vind het prachtig dat iedereen daar een mening over heeft. Lekker kritisch. Dat mag ook. Maar het is zo grappig om te horen dat ze iedereen op hun eigen manier goed vinden, maar er wordt dan altijd wel bij gezegd dat de 1 een te lang verhaal heeft, de tweede teveel over zichzelf praat, de derde heeft geen actualiteit en de vierde is gewoon een flapdrol! Die flapdrol ben ik zelf natuurlijk, laat dat duidelijk zijn!

Maar de gedeelde mening was dat het hier en daar best wat kritischer mocht zijn. Niet bang zijn om je mening te geven en ventileren. En daar ben ik het in de basis heel erg mee eens. En mondeling doe ik dat eigenlijk wel heel erg vaak. Maar helaas kun je niet altijd exact schrijven wat je denkt. Ja, oké dat kan wel, maar dan wordt je straks door de helft van Markelo uitgekotst. En dat is niet mijn intentie. Je schrijft immers voor een publiek van 20 tot 80 jaar. En als je iets schrijft komt het anders over dan wanneer je iets zegt! Ik was een keer kritisch over iets en daar werd eerlijk waar verteld dat mijn ouders mij maar moesten onterven, want ik was niks, maar dan ook niks waard! En van zoiets ligt mijn pa dan weer een nacht wakker. En dat vind ik niet grappig. Want ik wil niet dat iemand zich rot voelt om datgene wat ik opschrijf. En helemaal mijn pa niet.

Dus wat dat betreft, beste buren van de Kloppertstraat, zal ik proberen mijn oog vanaf nu kritischer over Markelo te laten gaan, maar ik kan jullie niet beloven dat ik altijd daadwerkelijk opschrijf wat ik denk en vind. Puur en alleen om bovenstaande reden. Dus ik zal altijd wel lichtelijk genuanceerd blijven. Maar als ik in de toekomst een keer kritisch ben en dan misschien wel over jullie……niet kwaad worden hé? Dat is dan part of the game!

Lieve mensen, heb een mooie, kritische zondag.

Niek