onsProat: Is er nou alweer bezoek!
"Mag ik vanavond in jullie bed?" Ik hoor het mezelf nog vragen aan mijn moeder. Als kind sliep ik boven de Achter kök’n, de mooie kamer, met de bloemetjesbank, twee gemakstoelen en tussen de chipjes en nootjes een bakje sigaretten op tafel. Zo ging dat toen nog. Die kamer was voor de visite, voor buren of vrienden die luid pratend in een kring om de tafel zaten. De vrouwen aan de ene kant, de mannen aan de andere. Met alleen een dun houten plafond ertussen, lag ik boven met gespitste oren. En als ik dan echt niet kon slapen, dan mocht ik verhuizen naar mijn ouders bed. Bezoek dus. Iets wat niet verjaart. Gelukkig zijn de sigaretten van tafel verdwenen, maar de gezelligheid en het samenkomen? Die zijn al jaren hetzelfde gebleven. Sinds we in Denemarken wonen, is er natuurlijk veel veranderd. We hebben nieuwe mensen leren kennen. Er zijn nog altijd kringbezoeken, vooral met andere Nederlanders onder het genot van een hapje, een drankje en sterke verhalen. En met onze Deense, Roemeense en Duitse vrienden zitten we aan tafel, en is er eigenlijk altijd een maaltijd op tafel. In de eerste tijd, na onze emigratie kregen we ook veel bezoek uit Nederland. En terecht hoor, iedereen was welkom, en het was écht gezellig. Maar… er is wél een verschil met vroeger. Toen we nog in Nederland woonden, duurde een bezoek vaak een paar uur. Nu, door de afstand, wordt het al snel een dag. Of twee. Of vijf. En dat merk je. Soms hadden we het huis overvol. (meer…)
Lees meer
