Met twee gloednieuwe banden en een vers gesmeerde ketting, vertrek ik richting de Holterberg. Op de Motieweg komt het zweet los en tijdens de beklimming van de diepe hel een eindje verderop, bereikt mijn hartslag de fase waarin mijn lichaam zegt echt niet meer harder te willen.
Een stuk voor mij fietst een oude man. Hij zit stevig in zijn zadel, houdt zijn rug recht, heeft zijn handen kort bij elkaar, fluit een vrolijk melodietje, kijkt naar de vogels en telt de paddenstoelen. Hij is naar schatting 15 kilo te zwaar en bovendien veel te oud voor het tempo dat hij fietst. Zijn ontbijt bestond vermoedelijk uit bloedverdunners, plas tabletten, en een klodder Kukident voor zijn kunstgebit. Dat van mij uit 3 boterhammen, 2 koppen koffie, kwark met muesli, stroopwafels en een banaan.
Hoe hard ik ook trap, het gat tussen mij en het stuk antiek lijk ik maar niet te kunnen dichten en ik snap er geen snars van. Een eindje verderop dalen we naar beneden en ik passeer met grote moeite. De man kijkt niet op of om maar volgt keurig in mijn wiel. Bij het volgende stuk wind tegen schakelt hij op, en gaat met grote klappen de horizon tegemoet. Zijn elektrisch aangedreven fiets doet de rest.
Voorbereiding; je kunt er de slag mee winnen maar de oorlog er alsnog om verliezen. Daar waar ik dacht opa even een lesje te leren gaf hij mij het nakijken. Maar, eerlijk is eerlijk, zijn accu deed het meeste werk, maar toch zette hij mij even mooi voor paal.
Andersom gebeurde het 14 dagen geleden op het 180 kilometer lange parcours van de Dutch Masters of MTB. Er kwamen in grote getallen fietsen voorbij van wel duizenden euro’s voorzien van de lichtste materialen en allerlei moderne snufjes. Maar vaak worden deze kapitaalintensieve fietsen, die enkele onsjes minder wegen, bereden door bestuurders met enkele kilootjes teveel. (meer…)
Hilde Jager heeft vandaag in Parijs haar eerste medaille op een groot internationaal toernooi weten te behalen. De Markelose judoka, die onlangs haar nationale titel prolongeerde, wist op de tweede dag van de Grand Slam in Parijs brons te winnen in de klasse tot 70 kilogram. In haar eerste ronde versloeg Hilde overtuigend de Amerikaanse Melissa Meyers met een ippon. In kwartfinale moest de 23-jarige vervolgens haar meerdere erkennen in Kelly Peterson Pollard die haar, na het aanzetten van verwurging, dwong af te tikken. Via de herkansingen knokte Jager zich met winst op straffen tegen Enkhchimeg Tserendulam alsnog naar de wedstrijd om het brons. In die partij tegen Ellen Santana uit Brazilië, scoorde Hilde een waza-ari en hield vervolgens haar tegenstandster tien seconden in een houdgreep.
