Ik proat plat, mooie Maarkelsen. En disse kèèr schrief ik mien column ôk in ut plat. Wieterop zal ik verklaor’n hoe ik doar zô bie bin e’kômm’n.
Ik schrieve neet zo good as det ik ut proate en zal ôk vaste wal wat streepjes hier en doar vergett’n mà det mu’j mie mà vergeem’n.

Ik zal een betje oet probeer’n te leg’n hoe ik der zo bie bin e’komm’n um ut noe in dialect te dôône.
Ie kèn’t ut allemaol wa. Det oe alles tegelieke mis löp. Ofgelôôp’n wekke had ik dus zunne wekke. Doar mu’j der gin 52 van hèm’n in ut joar.
Ie mut ’t wal èèm’n lös zeen van de grote problèèm’n in de weerld natuurlijk, want oeteindelijk stelt ’t neet zovölle vuur. Mà ik had der wa met te dôône. Nen kleine opsomming van wat der allemaol gebuur’n.

Moandag môn’n ging mie de vuurlààmpe van de fietse stuk. Toen den wier kloar was ging mie de achterlààmpe kapot. Doarbie was ik de leste trèè van de trappe vergett’n en hek noe dus nen ommeunig dikk’n ènkel. Ik bin dree keer nat e’rêêgn’t op de fietse van Goor noar Maarkel. Bin oet miene tennisbökse e’schuur’d toen ik em oet wol trekk’n. Hebbe vel van mien vinger e’schaafd met keeze snied’n. Heb mie verbràànd an nen hete panne. Ik bin ommeunig oaver’n kop e’goane met de mountainbike fietse. Heb ôk donders slech e’sloap’n disse wekke. Twee uur e’zoch noar ’t wachtwoord van Twitter en der oeteindelijk neet achter komm’n en alsnog een niej account mut’n anmààk’n. En Angela had nen akkefietje met heur auto woarduur de hele zietkàànte zo ongeveer in de foek’n zit. En det noe ik dus net heur autoverzekering van All Risk noar WA had ummezet. Ach, 21 joar schadevriej veur’n. Kan wa noar WA. En noe dus ditte. Det wôd dreuge stoete ett’n kommende wekke.

En ik hadde nog een paar mèèr van disse dinge. Heel fijn dus. En de klapper kwam dus ofgelôôp’n vriejdag. Ik wasse in nen wìnkel woar ik gin leu kenn’n. Ma ik mös wat hebb’n en begon te praot’n. In ut plat. Det vrouwtje wat mie heelp was best aardig, ko’j niks van zegg’n, mà an ut einde van het gesprek zéé ze ” Goh, det ie plat praot”. Ik zegge, joa woarumme neet? Nou, det vin ik helemaol neet bie oe pass’n! Ie zeet der völs te netjes oet um plat te proat’n!
Oke, det was best eerlijk van heur mà umdat ik nog nen betje in mien ‘alles löp mis’ modus van disse wekke zat schot mie det in ut verkeerde halsgat. En ik reageer’n misschien iets te fel noar det deerntje. ‘Dus ik magge allene plat proat’n as ik op klôômpe lôôpe? Of mut ik eerst ôk nog nen oàverall an dôôn? Of had ik nen kroewaag’n met stront met mut’n nemm’n? Ie praot zelf toch ôk plat?’
Het deerntje verschot van klure en verontschuldig’n zich. “Nee, nee meneer, ik bedoel’n allene mà det ik ut neet van oe had verwoch”. Joa joa, det zal wa…. ommeunige slephenne. Mà ik zal oe krieg’n. Vanöf noe alles in ut plat!
Dus um disse reden lèèst ielleu noe in dialect.

Mà ik kwam der thoes met an’t dèènk’n. Dit is één van de vele vuuroordeel’n die aj as mèènse hebt. Ie zeet en heurt iets en BAM…..’n mening is e’vormd terwijl doar in de praktijk meestied niks van klopt.
Ik dôô doar zelf net zo hard an met heur. Ik vinne zelf ok oaveràl wat van. Ik dèènke altijd det ik an ’n gezichte kan zeen of iemand aardig is of neet. Absolute onzin natuurlijk! Want aj iets meer oe beste doot um iemand te leer’n kenn’n kom ie vaker tut de ontdekking det de éérste indruk totaal neet klopt. Daj achteröf dèènkt ‘Goh, die kearl of vrouwe is toch neet zo stom as wat ik dache”. Woar of neet?

Mà um ôf te sloet’n. Ik bin gebôôr’n en getôòg’n in Maarkel. Ik bin trots op wat ik binne, wat ik wil wèèn en wat ik doo. En heel eerlijk e’zeg maakt ut mie teeg’nwoordig neet zo heel völle meer oet wat ’n àànder van mie dech.
Mà in dit geval wil ik toch wal èèm’n zegg’n teeg’n det deerntje…ik bin trots op mien Maarkels dialect, dus ôk mét nette klere an……IK PROAT PLAT!

Heb nen mooi’n zundag leu.

Niek