Voorover gebogen boven een bak met blinkend schoon melkgerei borrelen de zinnen voor deze column een voor een naar boven. Op de radio klinkt toepasselijk het nummer November Rain van Guns N’ Roses, het is nat en er waait een harde november wind. Het weer is biester, biester net als de Nederlanders maar die waren dat al ruim voor de maand november.

Stikstofcrisis, zwarte Piet, discriminatie, vluchtelingen, vuurwerkverbod noem maar op. Open social media, volg het nieuws of luister naar de radio en alle landelijke problemen vliegen binnen no time voorbij. Blokkeerfries was het woord van het jaar 2018. Dit jaar? Malieveld, boerenprotesten, PFAS norm? Alle 3 ongetwijfeld goede kanshebbers op de titel woord van het jaar 2019. Wij, Nederlanders, hebben de laatste tijd vreselijke lange tenen en ontzettende korte lontjes. We lijken over bijna alles te struikelen maar toch geven we ons leven gemiddeld een 8. Op Radio 2 klinkt om het halve uur het nieuws, stikstof, discriminatie, PFAS… ik heb er tabak van en ben het alles wat we niet meer mogen of dat wat sommigen niet meer willen meer dan beu.

Ik schrob, poets en boen. De melkstal schoonmaken is een flinke klus maar de moeite meer dan waard. Voorzichtig draai ik aan de knop van de radio. Zoekend naar even geen berichten over stikstof, PFAS of discriminatie, maar gewoon even lekker keihard een geheime zender. BZN, The Cats, Mieke Telkamp, Normaal, Johnny Cash, George Baker en vele andere artiesten uit de tijd van toen vliegen in een aangenaam tempo voorbij. Aan de andere kant van de radio zit een groep amateurs te genieten van hun hobby. Een oude schuur, caravan of tent volstaat als studio. Illegaal word er een signaal verstuurd richting de luisteraars. Er is geen reclame, geen weerbericht en al helemaal geen nieuws. Af en toe wordt er een verzoekje gedraaid. De geheime zender biedt zo nu en dan een heerlijke ontsnapping aan de dagelijkse realiteit.

Gewoon even niets is soms reuze fijn.

Prettige zondag,

Christiaan Mensink