Tja…..en dan zijn we nu een week verder. Na een week van roes uitslapen, bijkomen, opruimen, ervaringen delen, op donderdag nog een verlate zweetaanval krijgen (omdat waarschijnlijk alle drank er nog niet uit is), zijn we nog 51 weken verwijderd van de volgende uitvoering. Het aftellen kan beginnen. Oké, er is al heel veel over gezegd en geschreven, maar ook ik kan niet anders dan het nog 1 keer aan halen. En dan het hele jaar niet weer. Ik beloof het. Het grandioze Dorpsfeest van afgelopen weekend!
Mensen, mensen wat was het een happening. Het zijn altijd leuke weekenden, die Maarkelse feestjes, en het ene jaar is net iets leuker dan het andere. Zo gaat dat. Maar afgelopen editie was voor mij persoonlijk de mooiste ooit! Van donderdagavond 22.00 uur tot zondagnacht 3.00 uur was gewoon ELKE minuut geweldig. Dit was een feestje zoals een feestje moet zijn. De nieuwe indeling van de tent? Nooit meer anders doen. Het vogelschieten bij Het Beaufort? Nooit meer anders doen. Het afsluiten van de dorpskern? Nooit meer anders doen. En natuurlijk het fantastisch mooie weer? Nooit meer anders doen. Veranderingen, die er toe hebben gedaan. Het was een prachtig geheel in de kern van ons dorp. Mooier wordt het niet. Echt niet! En dan wil ik ook graag een wijziging in het programma als hoogtepunt benoemen. En jullie snappen waarschijnlijk wel dat ik doel op de verplaatsing van mijn cluppie De Grösmeijers van de zondagmorgen naar de vrijdagmiddag. Het Borreluurtje!
Een jaar geleden hebben we de stoute schoenen aangetrokken en ons idee voorgelegd aan het dagelijks bestuur. Wat zouden we graag een keer op een ander tijdstip in de tent staan dan die zondagmorgen. Ook leuk, maar na 25 jaar was daar de energie voor ons wel een keer uit. Dat was meer “det hew aait zo edoane”. En dat wilden we in dit geval graag veranderen. Maar ja, wij kunnen wel wat willen, daar is het nog niet mee gebeurd. Maar gelukkig stonden ze daar best positief tegenover. Ze namen het in de vergadering mee. En ja, zulke ingrijpende beslissingen worden niet altijd binnen 2 seconden genomen, maar toen we dus na ongeveer een dikke maand nog geen uitsluitsel hadden, hadden we ons er bijna bij neergelegd dat de keuze op wat anders was gevallen. Donders jammer, maar het is niet anders. Toen daar toch het verlossende telefoontje van de voorzitter kwam: “We gaan het met jullie proberen, want we zijn heel enthousiast!” We werden gek van vreugde. Wat een kans. Maar tegelijk, wat een uitdaging. Nu moeten we ons bewijzen!
Dus na een jaar van ontelbare vergaderingen en repetities was het eindelijk vrijdag 23 augustus. MATCHDAY!
De dag dat het moest gebeuren. Eerlijk is eerlijk, we waren allemaal lichtelijk gespannen. We hadden er een goed gevoel over, maar ja, dat moeten we nog wel overbrengen naar jullie allemaal. Ons publiek! Maar vanaf minuut 1 voelde het goed. En wat kwam onze droom uit. Dat wat we graag wilden werd werkelijkheid. Zelfs nog boven onze verwachting. Wat een feest en stemming in de tent. Jullie waren echt het meest geweldige publiek wat we ooit hebben gehad. Een energieboost, die ons eigenlijk het hele weekend op vleugels heeft gedragen.
Dus, Markeloërs, oud-Markeloërs, Dorpsfeestbestuurders, vrijwilligers en eigenlijk gewoon iedereen… ik wil jullie allemaal bedanken voor het in ons gestelde vertrouwen. Hopelijk hebben we het niet geschaad en ligt de weg voor volgend jaar weer open. Dat zou fantastisch zijn.
Markelo zit heel diep in het hart van De Grösmeijers lieve mensen, maar ik hoop dat De Grösmeijers vanaf nu ook een beetje in júllie hart zitten. Ook al is het maar een heel klein beetje. Dat is al genoeg.
Namens de hele kapel een oprecht, en persoonlijk tot in tranen toe geroerd, DANKJEWEL!!
Niek