De slager in Enter, waar ik vorige week een slagersbon kocht, vroeg heel geïnteresseerd: ‘bu’j a kloar veur ’t Maarkels Feest?” Waarop ik antwoordde “nog een paar kleine dingen regelen, en dan helemaal”. Prachtig toch; dat een ondernemer in een naburig dorp zo meeleeft. Ik heb al schik in de aanloop naar het Machtig Mooie Feest, nog voor de tent staat. Iedereen profileert een mening over van alles wat het Dorpsfeest raakt. Niemand weet exact wanneer wat precies gaat gebeuren maar er wordt driftig gespeculeerd en ge(ver)oordeeld. Ik doe daar zelf vrolijk aan mee: het hoort bij de spanning die vooraf gaat aan het weekend. Een paar weken geleden tijdens FoodGoan hadden ex-voorzitters van het Dorpsfeest de eer het eerste magazine in ontvangst te mogen nemen. Op de voorkant een foto van de vogelschietcommissie. Opvallend: enkele commissieleden leken zwarte armen/ handen te hebben op de foto. Of droegen ze handschoenen? Ik vind dat geen enkel persoon uitgelicht moet worden op de omslag. Iedereen is even belangrijk dus graag een voorkant zonder gezichten. Het magazine voorziet in een informatie behoefte, vooral die van de internetlozen.Tot stand gekomen mede dankzij de Markelose ondernemers die bereid zijn te adverteren. Waarbij het de lezers opvalt als je er niet in staat.

Dikke pluim voor de mensen achter Maarkelsnieuws en Hofstreek. Waar je ook bent; je kunt het Dorpsfeest volgen op social media en radio. Ze zijn het hele weekend bij elke gebeurtenis aanwezig op de juiste tijd en plek en doen er verslag van in tekst en beeld. Wat een uithoudingsvermogen! Maarkelsnieuws en Hofstreek hebben zelfs de beschikking over een eigen pand in het centrum gedurende het feest. Mooi dat het zo kan. Volgend jaar wellicht even ruilen van verdieping; Hofstreek sleept hun apparatuur nu dagelijks naar boven.

Vorige week zaterdag hadden de vrijwilligers, die jaarlijks helpen bij de opbouw van de tent en omgeving, een overleg. Het Dagelijks Bestuur van het Dorpsfeest reikte iedere vrijwilliger persoonlijk een handgeschreven kaart uit. Daarop een tekst die waardering uitdrukt. Een flitsende start, die vooraf is gegaan aan een paar dagen pokkelen om alles tijdig gereed te krijgen.

Donderdag was de aftrap; een afgeladen Haverkamp,vol met senioren die genoten van cabaret, zang, gebak en hapjes. Drankjes voor eigen rekening geen probleem; drinken is niet verplicht en bovendien moet je dan vaak plassen. Trots zijn we op ‘Maarkels gekuier’ en ‘Mar-Cant’. Of talent van ‘buiten’ nu wel of niet meer kwaliteit heeft; op dit podium passen Maarkelsen. Iedereen die 50 plus is wordt uitgenodigd; hoe mooi zou het zijn als de programmering wat meer onderdelen zou bevatten voor de niet-gepensioneerden. Zoals kinderen hebben ook senioren hun leeftijdscategorieën.

Toornsmit had perfecte voorzieningen gebouwd om de biljartfinale te laten plaatsgrijpen. Pas diep in de nacht waren Koningin en Koning bekend. Tip: alleen de echte finale laten spelen of de rode biljartbal eruit halen; dat gaat een stuk sneller, de spanning voor de deelnemers is er eerder af en daarna nog genoeg tijd voor feest en een goede omzet.

Borreluurtje. Vlak voor aanvang in de tent het unieke beeld en gevoel, zoals dat zijn weerga niet kent gedurende het weekend. Nog geen bezoekers, een laatste hoogwerker, tafels met maagdelijk wit damastpapier, het podium ingericht met instrumenten, de spots zijn aan, vrijwilligers staan gereed. Vanwege de gewijzigde indeling lijkt de tent ruimer en overzichtelijker.

Er is hard gewerkt, en dan is het aan het publiek wat ze ervan maken. De tent liep vol, De Grösmeijers hebben alles gegeven, al vond ik hun eerste pauze wel wat vroeg. Maar ook zij moeten hun kelen smeren, en zo’n pauze geeft ruimte aan de tentgangers om te kuier’n; dat houdt de mensen in de tent anders gaan ze naar buiten. Over ‘buiten’ gesproken; ik vind het super, geweldig, fantastisch, top . Het geheel heeft verbinding met elkaar, je kunt staan, zitten, hangen, op een dekentje liggen. Er is sfeer vanwege de subtiel maar goed geplaatste versiering en verlichting, eten en drinken op de juiste plek. En hoezo: iedereen moet in de tent; het gaat erom dat iedereen naar het feest komt en zich vermaakt. En dat gebeurde. Steden als Amsterdam of Utrecht zouden niet kunnen tippen aan de entourage rondom de Maarkelse tent op vrijdagavond. De mensen genoten zichtbaar. En ook niet onbelangrijk; conversatie was mogelijk, ook al gaan sommige gesprekken tijdens het Dorpsfeest nergens over. Binnen of buiten; de muntjes rollen wel. Tijdens de speelsets van ‘Kraakthelder’ was de tent bom vol,en ook tijdens het optreden van ‘OkDetNog’; een gedurfde imitatie van ‘MutDetNoe’.

De beachparty van De Kroon bedient absoluut een doelgroep, en niet alleen jonkies; velen maken een uitstapje naar het zand. Waarmee het bewijs voor verbinding is geleverd. Dat het Dorpsfeest verbindt, was te merken aan een groot aantal geboren (jonge) Markeloërs, nu niet meer woonachtig in ons dorp, maar speciaal voor het Dorpsfeest gekomen. Sommigen in gezelschap van vrienden uit andere woonplaatsen, die zich de ogen uitkeken wat hier in Maarkel wordt neergezet.

De horeca doet goede zaken; de terrassen zitten voller dan ooit. Wel jammer dat op vrijdagavond rond half 11 geen portie bitterballen op het terras kan worden geserveerd. Ook teleurstellend dat aan het verzoek om een kop koffie niet kan worden voldaan; “het apparaat is al uit”. Ach misschien moet ik er begrip voor hebben; waarschijnlijk wil het personeel nog naar de tent na hun drukke dienst.

Zaterdagochtend ‘FestiFun’. Wat een succes! Het dansen, de bingo, de tattoo’s, de cocktails. Kinderen waren massaal komen opdagen en beter dan ooit was er voor elke leeftijd iets georganiseerd. Met het lasergamen in de Kaasfabriek is de toon gezet; niet zeuren wat erin moet komen maar er gebruik van maken.

Vogelschieten rondom Het Beaufort; een absolute verbetering vergeleken met de afgelopen twee jaren. Intussen in de tent de Keet Parade. De eerste keer is moeilijk, maar toch al flinke animo en verscheidenheid. Dames en heren van de keten; als de presentatrice jullie een vraag stelt, geef dan een iets langer antwoord dan ‘ja’ of ‘nee’; het handjevol toeschouwers in de tent had graag iets meer achtergrond van jullie willen horen.

Nu gaan we naar het frűhshoppen, en zijn benieuwd welke Markeloërs het moeten ontgelden en hoe de muzikale ondersteuning klinkt. Vanmiddag zoeken we een schaduwrijk plekje om de Broodje Aap optocht te bekijken. Laten we de deelnemers in deze hitte helpen en water aanbieden waar nodig.

Als vanavond om 12 uur het ‘Wijde verten schone dreven’ klinkt, vind ik dat het Bestuur van Dorpsfeest Markelo, samen met iedereen die hen geholpen heeft om het te bedenken, en samen met alle vrijwilligers die eraan meegewerkt hebben, een dik, dik compliment hebben verdiend.

Voor hun durf, lef en moed om heel veel veranderingen door te voeren, die ertoe geleid hebben dat er verbinding en samenhang tussen de verschillende onderdelen gecreëerd is. Letterlijk en figuurlijk.

Markelo is onmeunig trots op haar Dorpsfeest nieuwe stijl. Dat belooft wat voor 2020!

Fijne laatste Dorpsfeest-dag, houd het hoofd koel.

Diny