Het woord alleen al spreekt mij aan: omdenken.
Ik zal netjes de bron benoemen want ik heb het zelf niet bedacht. Grondlegger van omdenken is Berthold Gunster, onder andere schrijver van “Ja, maar wat als alles lukt”. Ook die quote vind ik magistraal. Het zou wel eens op het komende Dorpsfeest kunnen slaan. Dààr is me een partij omgedacht. Het bestuur heeft zich laten adviseren door externen.Meestal worden veranderingen die ingezet zijn door de niet-gevestigde orde, beter “gepruimd”. Momenteel worden we wekelijks verrast door aankondigingen van wijzigingen in het Dorpsfeestprogramma. En wat hèb ik er alderbarstend veel zin in! Zooooo nieuwsgierig naar OkDetNog.
Het doet me denken aan het laatste optreden van “MutDetNoe”, dat ik destijds in mijn rol als voorzitter van het Dorpsfeest mocht meemaken. Ze wilden in een bomvolle tent op een motor richting het podium. Tien minuten voordat de heren van “MutDetNoe” de tent in zouden gaan, waren er bezwaren ten aanzien van de veiligheid. Niet alleen van de politie, maar ook van mijn collega-vrijwilligers. Tja, dingen moeilijk maken is simpel. Maar op dat moment ben je als voorzitter verantwoordelijk en moet je in een split second beslissen. Ik besefte dat ik op dat moment vijanden maakte ,want ik stond vierkant achter de spectaculaire opkomst.Gelukkig sta je er bij het Dorpsfeest nooit alleen voor. “MutDetNoe” werd in de tent begeleid door sterke mannen van de tentcommissie met Jan van de Baas voorop, die de veiligheid van het publiek waarborgden. En nooit vergeet ik, dat ik de heren persoonlijk heb gevraagd niet met een rot vaart op die motor de tent in te vliegen, en ze hebben zich daaraan gehouden, ondanks dat het stuk voor stuk ondeugende mannen waren. Dit soort gebeurtenissen IS voor mij Maarkel; dit kan alleen maar in Maarkel. Risico nemen maar wel met z’n allen de kop erbij houden. Alleen ga je sneller maar samen kom je verder.
Zondagochtend Frűhshoppen wordt wel even slikken; muziek uit Holten???? Eh ja; wie verandering als tegenwind ervaart loopt in de verkeerde richting.
Omdenken met de invulling van het Dorpsfeest: ik vind het TOP, respect voor alle vrijwilligers die erbij betrokken zijn. Je moet een tikkeltje recalcitrant zijn, een dikke huid hebben, gezeik aanhoren en heel veel werk verzetten. Omdenkers hebben een onderlinge band. Nemen afstand van wat anderen van hen verwachten. Willen niet perfect zijn. Hebben lef. Halen de moet eruit en houden de moed erin. Alles zou best eens kunnen lukken!
Waar ik in mijn voorzitter tijdperk nog een crisis heb ervaren vanwege nieuwe versiering in de tent en het omdopen van de naam ‘Dorpsfeestkrantje’ in ‘magazine’ denk ik dat Markelo anno 2019 rijper is voor veranderingen. Beachparty op het Roggeplein. Meer verbinding met de horeca. Alle cafés moeten Dorpsfeest ademen. We moeten kunnen kiezen voor de terrassen op momenten waarop we niet in de tent willen zijn. En we willen overal betalen met de Dorpsfeestmunt , waarbij we niet in de tent 2 munten geven voor een wijntje en op het terras opeens 3 munten moeten neertellen.
En dan heb ik nog een persoonlijke wens. Ik woon buitenaf en zou graag de mogelijkheid hebben met een taxi naar huis te gaan. Voorgaande jaren absoluut onmogelijk. Geen taxi te vinden in Markelo. Niet ad hoc en niet tevoren te reserveren. Beste adviseurs; kunnen jullie regelen dat er ruim voldoende taxi’s beschikbaar zijn het hele weekend? Te bereiken met een gemakkelijk telefoonnummer – bijvoorbeeld 0612345678 – en de chauffeurs voorzien van mobiele pin.
Dan beloof ik dat ik op de afgesproken tijd bij de taxi zal zijn en de taxi niet zal onderkotsen.
Ik neem het leven niet te serieus want ik overleef het toch niet.
Mogelijk vinden lezers van mijn column dat ik vaak over het Dorpsfeest schrijf. Dat is een feit. Bedenk dat acceptatie daarvan de hoogste vorm van verandering is en dat het verhaal van Roodkapje anders is als de wolf het vertelt. Ik krijg energie van alles wat met het Dorpsfeest te maken heeft, simpelweg omdat het op en top Maarkels is. Afgezien van Holten op de zondag dan. Dankzij mijn grenzen in onderwerpen heb ik ruimte. Ik stel zelf ook een grens aan mijn houdbaarheidsdatum als columnist van Maarkelsnieuws en heb besloten dat vanaf januari 2020 geldt: “noa diss’n nen fris’n”.
Omdat vooruit niet altijd rechtdoor is, heb ik een tip voor Maarkelsnieuws: het zou grappig en vermakelijk kunnen zijn dat het mogelijk gemaakt wordt de columnisten een foto te laten plaatsen bij hun column. Nee geen selfie maar een foto die op welke wijze dan ook hun verhaal ondersteunt .
Afsluitend wil ik nog graag met jullie delen waar ik in het kader van Omdenken enthousiast over ben:
Het Eetbaar Erf met hun Preuverieje in en om de open kerkdagen. Landelijk lopen de kerken leeg en kunnen financieel hun broek nauwelijks ophouden. In Markelo heeft de kerk omgedacht. Bijzonder creatief om de buren – de schoolkinderen van de Zwaluw in hun tijdelijke onderkomen – uit te nodigen en hen een informatieve, leerzame en smakelijke ochtend te bezorgen. Vallen is niet erg; blijven liggen wel.
Kofferbakverkoop afgelast vanwege slechts 1 opgave; volgende keer misschien wel haalbaar; goed idee. Waar niets mag mislukken kan ook niets nieuws ontstaan.
Dorpsraad Markelo; Een PR vrouw is toegevoegd. Ik verwacht dat hun invloed daardoor een vlucht zal nemen. Vrouwen hebben geen behoefte hun mannelijkheid te bewijzen.
Uitgezogen nesten van de processierupsen waren aanvankelijk opgeslagen in zakken en tonnen ; nu worden ze verbrand bij het dierencrematorium. Alles is moeilijk totdat het makkelijk wordt.
De leukeleu hebben een BBQ gehouden op het Kaasplein. Een groepje Maarkelsen waarop van toepassing is “hoe oolder hoe gekker”. Omdenken kunnen de leukeleu allemaal; leeftijd is niet belangrijk tenzij je een kaas bent. U komt ze tegen op het Dorpsfeest.
De goeroe van het omdenken ziet de dagen van de week anders:
Kalmaandag, dansdag, wensdag, wonderdag, wijdag, schaterdag en zindag.
Het leven zou je aan het einde van de dag moeten vragen: “wijzigingen opslaan?”
Beste Markeloërs; wees jezelf; er zijn al genoeg anderen.
Denk (er) om: Geniet! Van de zindag, van de Zwarte Cross en van de vakantie.
Diny