Dat is goed nieuws: de Grösmeijers op vrijdagmiddag in de tent bij het Dorpsfeest.

Hilko: dat doe je perfect! Verandering; en in goed overleg met die muzikale talenten. Dat is voorzitterschap op z’n Maarkels.

Als ex voorzitter van het Dorpsfeest heb ik bijzonder goede herinneringen aan de “kapel” zoals we die in de volksmond noemen. En respect ook. In mijn tijd was hun eerste optreden van het Feestweekend het ophalen van de Schutterskoning van het vorige jaar. ’s Ochtends heel vroeg verzamelen, koffie en broodje, en dan op weg. Van hen wordt constant een goed humeur verwacht en het vermogen om te “bloazn”. Ook van de leden die het op de vrijdagavond in de tent nog laat hebben gemaakt. Het heeft Maarkelse charme dat zowel kapel als genodigden op dat tijdstip nog niet op hun scherpst zijn.  Een goede vriend van ons is al meerdere keren schutterskoning geweest, en ook zijn zoon viel die eer te beurt. We hebben het festijn  van dichtbij meegemaakt. De kapel maakt er altijd een onmeunig mooi feest van. Met de koning op de wagen gaat het richting vogelschietterrein, waar de kapel in alle weersomstandigheden de kogelregen ondersteunt met vrolijke noten. En ze zien er blij uit en doen erg hun best. Ik weet dat ze het zelf ook onwijs gezellig vinden.

Is de nieuwe koning bekend, dan ging hij met de kapel op de wagen naar de tent. Sinds een paar jaar is dat ritje historie, aangezien het vogelschieten nu bijna in de tent plaatsvindt.

Op zondagmorgen heel vroeg was diezelfde kapel om 8 uur aanwezig in de tent voor de sound check om daarna het frűhshoppen op te luisteren. Henk Bomhof maakte dan een strakke tijdsplanning, waarbij hij zorgde dat de kapel voldoende aan de beurt kwam en qua beschikbare minuten niet overtroefd werd door de cabaretiers of, zoals in mijn geval, door de voorzitter die flink wat tijd nam om scheidende commissieleden publiekelijk te bedanken voor hun jarenlange inzet.

Jarenlang hebben Mark en Niek op de zondagochtend hun muzikale prestaties in de kapel enkele kwartiertjes onderbroken door als conferenciers het frűhshoppen op te luisteren. Ze hebben de meest fantastische typetjes neergezet en ik vergeet nooit meer het jubileumjaar van het Dorpsfeest, waarbij Niek de tent in kwam in een jurk van mij die ik de vrijdag ervoor had gedragen. Het was een witte met grote rode stippen, hij had de jurk gescoord in overleg met mijn zonen, en op het moment dat hij ermee op het podium stond was het een kolderiek gezicht. Het maakte mijn jurk op slag minder modieus maar ik vond het magistraal!

Als voorzitter kon ik me goed voorstellen dat Mark en Niek best zenuwachtig waren vlak voor het optreden, en ik vond het fijn dat ik ze dan een borrel kon aanbieden in de coulissen. Eentje maar. Goed voor de stem, weet je wel. Juist dat soort dingen voelt zo goed in Maarkel: de onderlinge band die je schept.

En aangezien meerdere leden van de kapel behoren tot de Fanfare, hadden zij ook nog de taak om op zondagmiddag mee te lopen met de optocht. Nadat ze zich in een ander pak hadden gestoken.

Wat een prestatie!

En nu gaan we op vrijdagmiddag aftrappen met onze grandioos bekwame en gezellige kapel. Zangtalent in de vorm van André Brinkers,  Berry en Renske. Topkwaliteit en jonge aanwas. Markelo is een naam aan het verzinnen voor de vrijdagmiddag. Er is een criterium: uit de naam moet blijken dat iedereen welkom is, niet alleen bedrijven.

“allemoal noar de tente”,  “de tente kan neet zonder oe”,  “wie bloast het feest lös veur oe”, “he’j t’r noar?“,  “de tente neugt oe”,  “He’j dös? De tente is lös“

Wat ik wel echt entertainment zou vinden, is als de kapel een stukje “dweilen” zou invoeren.

Zoals Niek die met de trompet bij voorkeur op die tafel in de tent ging staan waar de burgemeester zat. Dat de muzikanten wat lopen en mengen met het publiek. Ik snap dat je een drumstel niet langs de banken kunt slepen maar met sommige instrumenten moet het mogelijk zijn te “dweilen”.

Verzoeknummers die het publiek live kan appen lijkt me ook hilarisch. Onze kapel kan immers alles spelen!  Het lijkt me voor de kapel ook fijn een hossende en dansende menigte voor zich te zien in plaats van een statisch publiek zoals op de zondagochtend. Tijdens het frűhshoppen komen velen vooral om te horen welke Markeloërs er worden “doorgehaald” en als de kapel dan ging spelen gebruikte menigeen dat moment om de toiletten op te zoeken of buiten een luchtje te scheppen.

Op vrijdag middag is de bűhne uitsluitend voor de kapel. Het feest begint net en iedereen heeft er mega zin in. Het is een uitdaging om het feest “los” te spelen en de polonaise in te zetten. Henk Bomhof hoeft geen enkel schema te maken. Na de korte officiële opening is de kapel de baas.

En daarbij de gelukzalige gedachte dat de leden van de kapel dit jaar op zondagochtend zelf naar de tent kunnen gaan, zonder iets te moeten, en dat hoeft dan nog niet om 8 uur.

Overigens wel spannend hoe dat nu wordt ingevuld…… maar ik heb vertrouwen; verandering; GOED!

Eén advies nog aan Hilko; zorg dat het geluid in de tent goed is. Desnoods betalen we volgend jaar ietsjepietsje meer voor de Dorpsfeestmunt. In Goor zijn ze heel trots dat ze de kosten laag houden maar kwaliteit eist nu eenmaal zijn prijs.

Mensen geniet de komende maanden van de voorbereidingen van het Dorpsfeest en fijne zondag!

Diny