Oog voor natuur, samenleving en dier. Duurzaamheid. Alles wat je doet en gebruikt moet daar aan voldoen. Het is de nieuwe norm geworden. Deels een goede ontwikkeling. Ik vind het bijvoorbeeld een goede zaak dat er op grote schaal asbest wordt geruimd omdat gebleken is dat die stof dodelijke gevolgen kan hebben. Hoewel het een afschuwelijke gedachte is dat die gevolgen al lang geleden bekend waren maar dat men uit winstbejag struisvogelpolitiek heeft bedreven.

Ik vind het ook prima dat er aandacht is voor de zogenaamde schilder ziekte. Klinkt logisch dat stoffen in verf die nu verboden zijn, kankerverwekkend kunnen zijn. De carboleum op de gecreosoteerde palen in de wei van mijn ouderlijk huis rook misselijkmakend.

Voor mij persoonlijk slaan nieuwe ontwikkelingen wel eens te ver door. Het nuchtere, normale, eenvoudige, kortom het gezellige gaat eraf.

Op mijn werk lap ik ARBO wel eens aan mijn laars; ik ben te ongeduldig voor een stoel waarvoor je een uur moet uittrekken en een A4 moet lezen om hem in de juiste stand te zetten. Ik houd ook niet van armleuningen; laat staan dat je ze moet afstellen. Ze belemmeren mij om rap op te staan. En aangezien ik geen zittend gat heb, wil ik snel en vooral spontaan uit de stoel kunnen zonder met de zoom van mijn jurk achter een leuning te blijven haken. Ik accepteer wel een sta-buro, en staand vergaderen, maar onlangs werden er sta-bureaus besteld waar je tevens aan kunt fietsen. Gaat mij te ver. Lang fietsen gaat mij überhaupt te ver.

Het ongezellige is jaren geleden al begonnen. Toen kinderen opeens worteltjes moesten trakteren op school in plaats van een dikke negerzoen. Snel daarna kwam de biologische voeding. Onbespoten, dus de wormen krioelen op je bord door de sla. Dat biologische voeding gezonder zou zijn is niet bewezen. Sterker nog; eieren van kippen die buiten lopen kunnen een hoger dioxine gehalte hebben.

Het plastic tasje ging in de ban. Lastig voor mij. Ik heb achterin de auto minstens 3 boodschappen tassen liggen maar ga altijd de winkel binnen met de “knip” en de autosleutels. Toen ik onlangs bij een slager een aantal stuks haalde, bleek hij het geval “tas” erg fanatiek te vertalen; hij vroeg niets en wilde mij de zeven stuks zo onder de arm meegeven. Na een nogal pittig en ook verontwaardigd gesprek met de man is hij overgegaan op papieren tasjes voor zijn klanten.

Goedkope kleding scoren bij H&M heeft een bittere bijsmaak nadat bekend werd dat deze kleding gemaakt wordt in ontwikkelingslanden door naaisters die 14 uur per dag werken voor een hongerloontje in erbarmelijke omstandigheden. Dat maakt dat je niet meer blij bent met je lederlook broek met luipaardprint voor een tientje. Je voelt je schuldig of , mocht je dat niet zo voelen dan word er haast bestraffend gereageerd door je omgeving. En dat is het waar ik nog het meest last van heb. Het is zover doorgeslagen dat je keuzevrijheid in het geding is. Als je wilt genieten van een vette frikandel speciaal dan is er altijd iemand die je meewarig aankijkt. Ik wil kijken of er leuke foto’s te zien zijn van mijn kleinkinderen op de kinderopvang. Niets te vinden want; privacy. De gezelligheid voorbij. In het museum mag geen schilderij meer tentoongesteld worden waar naakt op te zien is. Doorgeslagen. De Grote Meesters hebben bijna alleen maar naakt geschilderd omdat het allemaal mannen waren en die zijn nu eenmaal gefascineerd door vrouwen met weinig om het lijf.

Een man mag geen troostende arm om de schouder van zijn vrouwelijke collega leggen want dan is hij een Me Too dader. Doorgeslagen.

Levensloopbestendig bouwen is ook zo’n trend. Terwijl je nog super vitaal bent moet je dan je toilet en badkamer ontsieren met beugels en antislip vloer. De traplift is permanent ( ongebruikt) in beeld en in de tuin is de mantelzorgwoning reeds gebouwd. De ringleiding is geïnstalleerd voor het moment waarop je het frühschoppen van het Dorpsfeest niet meer kunt bezoeken maar via de radio moet beluisteren.

Nee ik ben meer “in” voor de nieuwe snufjes: een app op je telefoon waarbij je op vakantie kunt zien wie er aanbelt bij je voordeur. Automatische deuropener van de schuurdeur. Gaaf dat ze een rolstoel hebben uitgevonden die van de trap af kan. Een drone die kan gluren bij de buren.

Maar voor die hebbedingetjes is energie nodig. We gaan voor een energie neutrale Hof van Twente in 2035. Via het zonnepark op het voormalig AZC terrein in Herike Elsen wordt dan zoveel energie geleverd dat iedereen er warmpjes en comfortabel bij zit. Vooral de investeerders. Ik betwijfel of het resultaat zo positief zal zijn als dat het ons wordt voorgeschoteld. Die twijfel wordt mij niet in dank afgenomen. Er wordt van mij verwacht dat ik meeloop in de flow. De verwarmingsketel op gas moet de deur uit en worden vervangen door een tienvoudig duurder alternatief. Nu hoorde ik onlangs dat het aantal “oude” verwarmingsketels nog heel goed wordt verkocht en zelfs explosief gestegen is. Schijnbaar ben ik gelukkig niet de enige die twijfelt. Immers: denk je nu echt dat alle biologische melk gegeven is door koeien die het hele jaar buiten lopen? In welke wei hebben die dan in de afgelopen droge zomer het gras gegeten? Overduidelijk toch dat we voor de gek worden gehouden.

Terug naar de natuur: voorlopig blijf ik de producten kopen die ik gewend was en verander ik niet van energieleverancier. Ik vind gloeilampen by far een warmere sfeer brengen dan LED. Vind je het gek dat ik je nog wel 10 adressen kan opnoemen waar ze te koop zijn? Ik carpool niet want A is mijn woon/werk afstand niet zo ver en B heb ik er een gruwelijke hekel aan dat ik na het werk niet ff langs de supermarkt kan maar belandt op een carpoolplaats waar ik grote kans heb mijn auto niet of beschadigd aan te treffen. Ik rijd diesel en het bevalt me uit-ste-kend. Als ik elektrisch zou rijden hoor je mij niet aankomen en dat is heel gevaarlijk.

Mijn kleinkinderen krijgen gedoseerd een mierzoet snoepje met kleurstof en mijn kinderen kunnen altijd mee-eten. Op het menu staat dan vlees of vis van goede kwaliteit en gevarieerde groenten, niet speciaal “vegan”. Sinds jaar en dag voer ik de jeugd veel fruit. Ik ben echt wel voor gezond eten. Ook ben ik voor kinderdagverblijven in de natuur, waarbij ze kennismaken met dieren en ze veel naar buiten gaan. Luuk ( 5 jaar) vertelde mij vorige week dat hij op school had geleerd dat je sneller ziek wordt als je vaak binnen zit. Helemaal mee eens!

Ik betaal met plezier 10 cent voor een plastic tasje zodat ik het gekochte handig kan vervoeren. Elke leuke man mag een arm om mijn schouder leggen; ik ben niet aantrekkelijk genoeg meer voor een Me Too effect. Bovendien ben ik geen Dolle Mina die op elke slak zout legt en overal een klacht of claim deponeer. Duurzaam kritisch, dat ben ik wel. Ik ben toevallig niet zo hypocriet om te denken dat als ik H&M mijdt, alle naaisters een beter leven krijgen. En dat bedoel ik; het is niet genoeg als ik alleen duurzaam wordt; iedereen moet mee. Om iedereen mee te krijgen wordt het een en ander verboden en andere dingen worden uit het productieproces gehaald. Weg keuzevrijheid. Stiekem een stukje communisme.

Wil ik dan niet meewerken aan een wereld waarin de volgende generaties gezond en gelukkig kunnen leven? Zeker wel! En ik ben onwijs benieuwd hoe de wereld er in 2035 uit zal zien en of er dan meer robots zullen zijn dan mensen.

Het leven is net een frikandel: je moet hem zelf speciaal maken.

Ik wens jullie een fijne zondag in de natuur.

Diny