Tijdens het planten van de bomen door de Vrouwen van Nu en het IVN kwam het al ter sprake. Op de groene glooiing op het plein waar deze bomen zijn aangeplant bevond zich vroeger Mina’s tuintje. Voor ons reden voldoende om samen met Stichting Heemkunde Markelo in de Markelose dorpsgeschiedenis te duiken. Het tuintje van Mina Leunk, die aan de overkant woonde op de plek waar nu het Wapen van Markelo is gevestigd was omringd door een hekwerk en stond vol planten waar Mina dan ook veelvuldig te vinden was. Dit begrijpen we uit enig speurwerk in het archief, maar ook een aantal vrijwilligers van de Stichting Heemkunde Markelo weet het zich nog feilloos te herinneren. “Het zou mooi zijn als we bij het betreffende deel op het Kaasplein een bordje krijgen met deze Markelose geschiedenis er op zodat deze informatie behouden blijft” oppert Gerard ter Hofte, die hoopt dat iemand hier in de toekomst iets zou willen ondernemen.

Tante Mina of wel Mina Meenderink trouwde in 1883 met Wolter Leunk. Samen zette zij het logement Oabrahams van Mina’s ouders voort met tevens de stalhouderij en de stalling die naast het logement was gelegen. Wolter stond bekend als een vriendelijke man maar keihard in zaken. De jacht was zijn grootste liefhebberij en over de spraakmakende jachtpartijen die hij organiseerde wordt zelfs door de huidige jagersgeneratie nog nagepraat. Een omvangrijke tak van zijn bedrijf was de vrachtrijderij. Hij had gemiddeld tien paarden op stal en vervoerde veel vracht voor de firma Stokkentreeft en de Coöperaties. Wolter en Tante Mina hadden geen opvolgers voor de zaak. Na hun overlijden werden hun bezittingen in 1939 geveild. Zowel het Oabrahams, ’t Kistemaker als ook alle landerijen kwamen onder de hamer. Het café werd in eerste instantie voor 8.000 gulden gekocht door Klumpers, maar werd enkele dagen later overgedaan aan B.J. Smit die vanaf 1920 het stationskoffiehuis in Stokkum dreef.

Dit artikel kwam tot stand met dank aan de Stichting Heemkunde Markelo