“Op de koffie komen” is een gezegde dat wij in het Gelderse vaak gebruiken, maar is het ook Twents? Ter informatie: deze uitspraak refereert aan niet-nagekomen afspraken. Bij ons in de boomgaard is het heerlijk toeven en kan men tot rust komen met een weids uitzicht over de landerijen en de bossen van de Herikerberg. Natuurlijk grazen onze koeien op de achtergrond in het weiland. In het Rustpunt op de boerderij staat altijd de koffie met een kletskop klaar, let op, het is zelfbediening. Er staat een oude koffiekan waar men het geld in kan doen. En er ligt een gastenboekje op tafel waar men leuke stukjes in kan schrijven.

Twentse Gastvrijheid wordt over het algemeen zeer gewaardeerd. Een stel had geen contant geld bij zich, schreef in het gastenboekje hun naam en adres op met de vraag of ik even contact met ze op wilde nemen, zodat ze het geld per bank konden overmaken. Dat is netjes en attent. Maar het tegenovergestelde komt natuurlijk ook wel eens voor.

Zo ook die bewuste zaterdagmiddag. Ik was druk bezig met een groep in de boomgaard toen er een stel op mij af kwam. “Wat is het hier prachtig en heerlijk rustig. Dat ken je bij ons niet. Wij willen graag iets nuttigen, maar hebben geen geld op zak. We logeren echter dichtbij in een boerderijtje. We kunnen het geld zo brengen.” Loyaal als ik ben zeg ik: “Natuurlijk mag dat, dat is Twentse Gastvrijheid”. “Fijn, dan komen wij vanavond even samen langs om het geld te brengen”, wordt er geantwoord.

De volgende ochtend ga ik, voordat ik de koeien ga melken samen met de boer, eerst even nieuwsgierig kijken of ze er zijn geweest. Helaas……. er lag geen bijdrage in de oude koffiekan.
Oftewel: “Ik ben op de koffie gekomen”.

Fijne zondag

De Markelose Boerin