Wanneer het woord crisis opduikt, dan weten onze politieke kopstukken al precies waar op bezuinigd moet worden. In de eerste plaats zijn dit de uitkeringen, zoals zorg, werkeloosheid en bijstand. In de dienstverlenende sector is dit vaak de post. Zo zal er over enkele jaren nog maar 3 of 4 dagen in de week post wordt rondgebracht. Dit om kosten te besparen, met andere woorden bezuinigen. Eigenlijk geen nieuws onder de zon want wat lezen wij de in de krant van 18 juni 1932:

In maart 1961 had het postkantoor in Markelo nog 11 medewerkers

MARKELO, bezuinigingen bij de post
Met ingang van 20 juni 1932 zal het postkantoor alhier nog op de na te noemen uren voor het publiek zijn opengesteld: voormiddags van half 9 tot 11 uur, namiddags van 2 uur tot half 4 en van 6 tot 7 uur.
Den laatste tijd is er al telkens verandering in den postdienst gebracht, doch o.i. niet veel verbetering. Zo is pas nog de 2^e bestelling ingetrokken en al sinds geruimen tijd vertrekt er na 4 uur ’s nam. Geen post voor den anderen morgen half 7. Sinds enkele weken is hier nog bijgekomen dat ’s morgens richting Twente niets vertrekt met den trein, doch pas met de posttrein van ruim half tien.
Door de nieuwe openingstijden van het kantoor alhier is tot overmaat van ramp voor de postabonné’s van de verschillende week- en dagbladen, de gelegenheid ontnomen hun post af te halen, daar om 7 uur ’s avonds het kantoor gesloten is en bedoelde post pas om half 8 ’s avonds binnenkomt. Reden tot klagen dus genoeg.

Na de periode 1940-1945 fleurde het postwezen op. Markelo kende toen een groot aantal postbestellers. (zie foto) Langzaam maar zeker kwam ook daar de klad in. In de Twentsche Courant van 9 december 1988 lezen wij:

Markelo verliest op termijn postkantoor.
Het postkantoor in Markelo zal worden gesloten als de huidige beheerder met de vut of pensioen gaat. Markelo houdt daarna alleen een postagentschap over; de bestelling zal dan vanuit Goor geschieden.
Met ingang van 1 januari 1989 wordt de PTT een zelfstandige onderneming. Daarbij is afgesproken dat kantoren van vijf of minder werknemers zullen worden afgebouwd. Markelo valt onder die regeling want er werken nog vijf PTTers.

Inmiddels is ook het postkantoor verdwenen en kunnen wij nog terecht bij de boekhandel. Wij duiken nog even de geschiedenis in. Post is er al sinds mensenheugenis. In 1799 wordt het staatspostbedrijf opgericht naar Frans voorbeeld. In 1807 komt de eerste Postwet die in 1850 wordt aangepast en wordt bepaald dat post een maatschappelijke functie heeft wat tot gevolg heeft dat de tarieven met een derde omlaag gaan. In de jaren dertig (crisis) moet er stevig bezuinig worden wat tot gevolg heeft dat in 1931 de eerste sorteermachine wordt aangeschaft. In 1989 volgt de verzelfstandiging van de post en wordt het KPN. Een bedrijf dat ook op winst inzet. Daarna volgt een aaneenschakeling van verschuivingen. Nu zijn we op het punt aangeland dat de hoeveelheid post afneemt. Steeds minder post dus, met steeds meer postbedrijven.

Dat er vroeger geen winst werd gemaakt blijkt uit een krantenbericht van 28 februari 1873.

Van tijd tot tijd komen er bijzonderheden in het postverkeer aan den dag
Voor Markelo, eene gemeente van 4500 zielen, o.a. is het verkeer niet zeer gemakkelijk. Men verzendt bijv. een brief naar het op een afstands gelegen Holten; de brief gaat eerst per voetbode naar Goor; wordt vervolgens per spoorweer over Markelo en Zutphen naar Deventer verzonden, en eindelijk van die stad door den voetbode naar de plaats van bestemming gebracht.

Het oude postkantoor van Markelo, afgebroken in 1957