Op dinsdag 6 augustus waren Gerrit en Dinie van den Noort 60 jaar getrouwd. Vanwege de vakantieperiode vierden zij dit bijzondere jubileum afgelopen zaterdag samen met familie, vrienden en buurtgenoten bij Zalencentrum De Poppe. “We kijken terug op een heel gezellig feestje, alles was prima verzorgd. We hebben echt genoten,” vertellen ze. Ook hun vijftigjarig huwelijk werd destijds uitgebreid gevierd, maar volgens het diamanten paar lijken de afgelopen tien jaar voorbij gevlogen. “Het voelt nog maar zo kort geleden en nu zijn we alweer zestig jaar getrouwd.”
Aan het eind van de middag bracht burgemeester Ellen Nauta namens gemeente Hof van Twente persoonlijk welgemeende felicitaties over. Onder het genot van thee en gebak werden vervolgens herinneringen opgehaald. Beiden geboren in Rijssen leerden Gerrit en Dinie elkaar kennen in de buurt van een bankje in het Vogeltjespark, waar nog altijd een foto in de tuin aan dat eerste moment herinnert. “Ja, ik denk wel dat het liefde op het eerste gezicht was,” lacht Dinie.
Na drie jaar verkering kregen ze een woning toegewezen in Andijk, waar Gerrit bij de gemeente ging werken. Later verhuisden ze naar Markelo, waar hij op de financiële afdeling van de gemeente Markelo aan de slag ging. Via woningen aan de Lammertinkweg, de Koekoekslaan en het Diekink belandden ze uiteindelijk aan de Noordachtereschweg, waar ze met veel plezier wonen. “Het is geven en nemen in een buurt. Alles mag, maar niets moet. Ook hier hebben we het erg gezellig in de buurt,” vinden ze.
Het echtpaar kreeg drie zonen, schoondochters die zij als eigen kinderen zien, en inmiddels zeven kleinkinderen. “Een rijk bezit,” beseffen ze. De band is hecht: “Vroeger namen we de kleinkinderen vaak mee naar Erve Brooks voor pannenkoeken, nu nodigen zij ons weer uit om dat samen te doen.”
Dinie stopte na het huwelijk met werken, zoals in die tijd gebruikelijk was. Ze genoot van de zorg voor de kinderen. Gerrit haalde ondertussen in de avonduren zijn HBO-diploma en bleef ook op zijn vakgebied bij. Hij volgde zelfs verschillende taalcursussen, waaronder Frans en zelfs Hongaars. Vanuit de kerk kwamen ze in contact met Hongaarse gastgezinnen, wat zijn interesse in de taal wekte.
Naast werk en studie werd er thuis ook geklust. Dinie zorgde overdag voor de boodschappen, Gerrit pakte ’s avonds de kwast of hamer. Ook het behangen deden ze samen. Vakanties werden jarenlang doorgebracht met de vouwwagen en later met de caravan. Tegenwoordig gaan ze graag met een reisgezelschap op pad of kiezen ze voor een hotel. “Alles is een fase, je moet het jezelf ook makkelijk maken,” zeggen ze nuchter.
Op de vraag van de burgemeester wat hij zijn vrouw op deze trouwdag gaf, antwoordde Gerrit: “Een diamantje. Zestig jaar staat voor diamant, dus samen zijn we naar de juwelier geweest.” Toen de kinderen dezelfde vraag aan Dinie stelden, gaf Gerrit lachend een ander antwoord: “Liefde natuurlijk.”
Het bruidspaar geniet volop van het leven, is actief in sport en verenigingsleven en relativeert veel. “Onze kinderen zeggen weleens dat de deur nogal eens op slot zit als ze langskomen,” grappen ze. Met een digitale agenda van Gerrit en een papieren exemplaar van Dinie houden ze elkaar scherp. “Dat gaat prima,” besluit Dinie.