De column voor vandaag zou over een ander onderwerp gaan, maar na de musical ‘Markelo 80 jaar Vrij’, kon ik het toch niet laten om, ondanks de vele aandacht die er de afgelopen dagen al was besteed aan het herdenken en vieren van vrijheid, hierop terug te komen.

Al houdt men vooral in Markelo er niet van om iemand op zijn voetstuk te plaatsen, mag ik er niet aan voorbij gaan hoe Gert-Jan Oplaat het voor elkaar heeft gekregen om voor 5 mei zo’n musical in elkaar te zetten die zo passend was bij het herdenken en vieren van 80 jaar vrijheid. In het verhaal, vanaf het begin van de oorlog, de bevrijding en de periode erna, zaten momenten van verdriet en vreugde die op een voortreffelijke wijze werden uitgebeeld.

Het was een aaneenschakeling van hoogtepunten. Ik vond met name de door de toneelspelers van Bilderdijk en Herike-Elsen uitgebeelde tocht van de Joden heel indrukwekkend. Ze schuifelden tijdens de zang van Sandra Fluttert door de zaal om langzaam in het duister te verdwijnen, zoals ze ook in de oorlog werden weggevaagd.

Na afloop waren er ontzettend veel reacties, die alleen maar lovend waren, maar zoals Gert-Jan steeds herhaalde: Je doet het niet alleen, we hebben het allemaal met elkaar gedaan. Een ieder draagt zijn talent bij. En zo blijkt telkens weer dat er veel talent is in Markelo en de bezoekers van afgelopen maandag zullen dat zeker beamen.

Het was de laatste dagen niet alleen de musical die op een indringende wijze indruk op me heeft gemaakt. Afgelopen dinsdag is een Canadees regiment, de zgn. Les Fusiliers Mont-Royal, op bezoek geweest in Almen, Laren, Markelo en Holten. Met hen en de bestuursleden van de Stichting Herdenken en Vieren Vrijheid hebben we in de voertuigen van Keep Them Rolling dezelfde route gevolgd vanaf Almen richting Holten, zoals ook hun regiment in de oorlog deze heeft gevolgd. Ter plaatse van de Roudaalterbrug hebben de Fusiliers een gedenksteen onthuld ter nagedachtenis aan de zes leden van hun regiment die omkwamen tijdens de gevechten om de Schipbeek bij de bevrijding van Markelo.

Na de onthulling zijn we doorgereden naar de Canadese begraafplaats in Holten. Een van de Fusiliers was, door familieleden van de omgekomen soldaat Frank Lachlan Martin, gevraagd zijn graf te bezoeken en zo mogelijk meer informatie te achterhalen. Op het moment dat wij het lid van de Fusiliers voorbij liepen had hij via skype contact met de familie van de omgekomen soldaat. Op basis van de door de Stichting Canadese Begraafplaats Holten geplaatste foto’s en QR-code kon informatie worden achterhaald over soldaat Frank. Ik hoorde en voelde aan het gesprek dat het emotionele momenten waren voor zowel de familie, als ook voor het lid van de Fusiliers. Hij vroeg me een foto te maken op het moment dat hij een eresaluut bracht aan de omgekomen soldaat. Een onverwacht emotioneel moment. Je beseft dan dat ook deze omgekomen soldaat heeft gevochten voor jouw vrijheid.

Lest we forget
Opdat we niet vergeten.

Jan vds