Taal, een uitblinker was ik er zeker niet in, maar ik vond het Nederlands best leuk. Die genen heb ik niet doorgegeven, want op het moment dat onze kinderen begonnen te lezen en te schrijven, kregen we steevast bij elk rapport te horen, meer lezen, meer woordjes oefenen, de woordenschat blijven verbeteren. Nu moet ik eerlijkheidshalve bekennen, dat we geen ouders waren die elke dag braaf met ons kroost aan tafel zaten, samen huiswerk maakten en overhoorden tot in den treuren. Onder het motto, het komt links-of rechtsom vast wel goed met ze. Op de stelling, vind je dat je als leerling in Nederland teveel onder prestatiedrang staat, zullen we dan ook volmondig ja antwoorden.
Maar toen kwamen we in aanraking met een totaal ander schoolsysteem, hier in Denemarken. Het is niet te vergelijken met het Nederlandse schoolsysteem. Hier starten kinderen met hun 6e jaar op school, in de nulde klas. Het klinkt zo, als niks, dat nulde. En misschien is het dat ook wel, nog niks. Een beetje spelen, zingen, knutselen. En geen toetsen! Onze kinderen stroomden in, in de 3e, 6e en 9e klas, toen we hier in 2018 kwamen. Geen groepen meer, maar klassen. En nee, die 6e klas, is niet te vergelijken met groep 6 in het Nederlandse basisonderwijs. Het voordeel was dat ze een grote voorsprong op de lesstof hadden, die twee extra jaren voorsprong kwamen nu goed van pas. In de eerste periode is ook alle aandacht op hun Deens gelegd. Pas na dat eerste jaar kregen we voor het eerst rapport, tenminste iets wat erop leek te zien. Ik weet nog goed onze reactie: Wat is dit nu weer, een cirkel met smileys. Met eromheen termen als, sociaal in de klas, vriendjes, plezier in school. Dit was toch geen rapport! Hoe wisten wij nu op welk niveau ons kind zich bevond. Maar tijdens die eerste rapportbespreking kwamen we erachter dat niet het niveau van het kind belangrijk was, maar het plezier in school, de sociale contacten en hoe het kind na en voor schooltijd was. Enkel het advies van lezen overstemde met Nederland.
Vanaf die 6e klas was het ook niet de ouder die het gesprek met de leraar voert, maar de leerling. Als ouder zit je erbij. De leraar bespreekt met de leerling hoe zij/hij het in de klas vindt gaan, welke lesstof ze moeilijk vinden, wat er anders zou kunnen, en hoe buiten schooltijd de sociale contacten zijn. Toen wij voorzichtig vroegen of er geen toetsen waren om te kijken waar ons kind nu stond op school, of ze wel meekwamen met de rest van de groep, kregen we te horen dat er vanaf de 8e groep getest werd, om ze op de examens voor te bereiden. En dat er onderzoeken waren gedaan dat gemiddeld alle kinderen op hun 16e alle basisaspecten in het onderwijs kennen. Enja, de ene leerling zal dit via een theoretische weg kunnen, en een andere zal daarvoor een praktische leerweg inslaan, en voor een hele kleine groep zal hierin extra begeleiding nodig zijn. Van dat antwoord werden we wel blij, dat paste wel bij ons. Niks geen druk op het kind. Niks geen hokjes waar het in geplaatst wordt of scores waar het aan voldoen moet. En zodoende hadden en hebben we drie kinderen die zonder enige prestatie drang naar school gaan. Al was het voor de beide dames misschien goed geweest dat er wel iets meer druk achter had gezeten, maar dat is weer een heel ander verhaal!
Onze Allison zit nu in de 8e klas, en deze week kwam ze thuis met een uitslag van haar eerste toetsen. “Mama, Anne-Marie, de juf, zegt dat als ik de toetsen zo met mijn examens maak het wel goed komt”. Ze is geen uitblinker, nooit geweest ook, een meid voor de praktijk. “Een drie is goed genoeg, he Mam”, zegt ze. En nu zie ik jullie al lezende schrikken, een drie!! Ja, zelfs het cijfer systeem is hier nogal ingewikkeld. 03 en 00 staan voor dikke onvoldoende en onvoldoende. Een 3 staat gelijk aan een 6. Voldoende dus.
Ondanks ze, net als elk kind, geregeld mopperen over weer zo´n saaie schooldag is er sinds de verhuizing nooit meer strijd om huiswerk of leerniveaus geweest. En dat is toch wel wat waard. Dat gun ik eigenlijk alle kinderen. Een kind wat gewoon, gewoon kan zijn, ongeacht welk niveau. Want links-of rechtsom ze komen er wel, echt waar!
Fijne zondag
Debby