Inmiddels is ‘t december. Ook wel de feestmaand genoemd. Deze maand doet z’n naam eer aan. Want misschien klopt Sinterklaas vanmiddag al, of morgen op jou deur. En dan nog even en het is weer kerstfeest en oud en nieuw. Het kan niet op!

Toch noem ik december liever de lichtmaand. Hoe donkerder de dagen hoe stralender de verlichting in de huizen, tuinen en langs gevels.

Afgelopen maandag reed ik door Markelo en werd ik aangenaam verrast door 2 enorme verlichte bomen. Dit op initiatief van een aantal Markelose ondernemers. Prachtig, hoe zij niet alleen de Grotestraat maar iedereen hiermee plezieren! Voor de verlichting van boom nummer drie moet nog een aantal euro’s op tafel worden getoverd. Het zou me hoogst verbazen als dit niet voor elkaar komt! Wie ziet het licht en tast hiervoor in de buidel?

Hoewel ik niet kerkelijk ben opgevoed, hebben we wel meegekregen dat de kerk er is om vooral steun te zoeken en geluk te delen. Juist daarom is december de tijd om hier een bezoekje te brengen. Een kerstdienst of een bijeenkomst voor het december verhaal van het Brook Duo staat in menig agenda al genoteerd!
Net zo passend als een herder in de kerststal, zwarte piet bij sinterklaas, champagne tijdens de jaarwisseling is een bezoekje aan onze kerk in december! Het hoeft niet maar het past gewoon goed bij elkaar!

Veel licht is er ook zaterdag 10 december op de begraafplaats aan de Goorseweg te vinden. Normaal is de begraafplaats na zonsondergang gesloten, dit maakt lantaarnverlichting dan ook overbodig. Neem een zaklamp mee is het advies van de organiserende Stichting Belangen Algemene Begraafplaatsen. Samen met de plaatselijke begrafenisondernemers is deze bijeenkomst weer in ere hersteld. Want juist ook op deze plek is het fijn dat er licht gloort. Alle kaarsjes bij elkaar zorgen voor een bundel licht waar menigeen kracht uit put. Hoe feestelijker de maand hoe meer onze gedachten bij hen die niet meer om ons heen zijn. Wanneer we de begraafplaats verlaten wandelen zij die we missen in gedachten met ons mee. De lichtjes blijven achter. Hierdoor zijn de namen op de grafmonumenten nog uren zichtbaar.

Thuis bij ons hebben de beide dames het levenslicht voor het eerst gezien in de maand december! In deze maand vieren we de verjaardagen van mijn Rita en onze Iris. Velen hebben, net als wij, de agenda vol met feestelijke bijeenkomsten.
Helaas hebben velen het ook zwaar. Rekeningen die steeds hoger worden en schulden veroorzaken. Of zij die worstelen met verdriet en ziektes. En dan nog maar te zwijgen over vrede…..’Vrede op aarde’ zou in deze periode oorverdovend over de hele wereld moeten klinken. Dit zou veel kersttoespraken van wereldleiders overbodig maken…..

Laatst zei iemand tegen mij: “Ik heb een nieuw doel gesteld voor mijzelf. Ik ga voor klein geluk.” En hij heeft gelijk, ik doe mee! Klein geluk zit in mooie momenten die we met elkaar beleven, vieren en delen. Je hoeft niet altijd een enorm cadeau mee te brengen of een gedicht te schrijven met steeds weer een overtreffende trap. Waarschijnlijk wordt de verwachting van de ander alleen maar hoger. En het enthousiasme van jouzelf hierdoor alleen maar minder.
Af en toe jezelf resetten maakt de weg vrij voor een nieuw begin. Klein beginnen! En gewoon jezelf blijven omdat er al anderen genoeg zijn. Dit kan zo op een tegeltje worden geschilderd. Een tegeltje om weg te geven, dat bij het uitpakken hiervan een lach tovert op het gezicht van diegene die het ontvangt. En zo kunnen mensen op de meest donkere dagen zomaar enorm gaan stralen waar geen enkel ander licht aan kan tippen!

Mooie zondag,

Johan