Vandaag is het Moederdag…. Het is de 2e Moederdag zonder Moeder, maar ook een dag dat ik veel aan haar denk met steeds een stukje minder pijn en verdriet. Ja! Ik mis haar nog steeds maar ik weet ook dat het bij het leven hoort. Het is net als een stoommachine die eerst heel langzaam op gang komt maar steeds een stukje sneller gaat totdat hij zijn ritme heeft gevonden. Zo voelt het als je iemand dierbaar hebt verloren… het leven gaat verder, of je het nu wilt of niet. Het wordt weer Lente, de bloemen krijgen weer knopjes, de lammetjes worden geboren, er wordt weer nieuw leven geboren. Je houdt het niet tegen en dat is maar goed ook! Want er is zoveel moois op de wereld ondanks de oorlog en de wreedheden, voor iedereen wat wils!

Hoe mooi was het niet om weer SAMEN de doden te herdenken, die slachtoffer waren in ‘onze oorlog’? Dat we samen weer naar onze burgemeester konden luisteren op het Beaufortplein en samen naar het monument konden lopen op de berg? Om maar te zwijgen over het fantastische Paasvuur!!
En dat we samen de Bevrijdingsdag konden vieren met honderden bij elkaar? Nadat we 2 jaar het niet konden vieren..??!! Ik hoef jullie niet te vertellen hoe dat voelde… 2 jaar lang is er een gedeelte van onze vrijheid ontnomen door een virus.. niet eens door een oorlog! Moet je nagaan hoe men zich toen moeten hebben gevoeld en zelfs nu in Oekraïne ?!

Maar je mag ook het leven vieren en plezier maken ondanks dat je iemand hebt verloren of ondanks dat er een oorlog in onze ‘achtertuin’ afspeelt! Plezier hebben of maken wilt nog niet zeggen dat je de ander bent vergeten of dat je niet meevoelt met de mensen in nood. Het betekent dat je elke dag wat sterker wordt en dat je je gevoelens een plekje kunt geven en het betekent ook dat je ruimte hebt gemaakt om het leven weer, beetje bij beetje, op te pakken en het leven weer te omarmen!

Je zal je toch voor de kop willen slaan, als je op de laatste dag op aarde, er achter komt dat je nog een aantal dingen had willen doen maar dat er niets van gekomen is omdat je zo in je verdriet was verzonken? Laten we eerlijk zijn…heel veel mensen denken dat je maar 1 leven hier op aarde hebt (ik denk er persoonlijk anders over maar dat is een ander column 😜) dan is het toch verdomd zonde dat je deze zo voorbij laat gaan??!!

Dus laat ik eindigen met de tekst van Andre Hazes jr.

Leef, alsof het je laatste dag is
Leef, alsof de morgen niet bestaat
Leef, alsof het nooit echt af is
En leef, pak alles wat je kan!

Fijne Moederdag

Ernestine Schweig