Bij deze stel ik mezelf even schriftelijk aan u voor. Mijn naam is Christiaan Mensink 30 jaar jong en per 1 mei samen met mijn 9 katers, 4 grote rottweilers en 5 jaar oude papegaai Coco uw nieuwe buurman aan de Jacob Ooststraat 19 in Markelo. In mijn vrije tijd speel ik op mijn drumstel of elektrische gitaar en zaterdagmiddag zet ik steevast mijn barbecue in vuur en vlam en barbecue ik er met mijn rokerige steenkolen Weber flink op los. De zondagmiddag staat volledig in het teken van mijn trouwe maten van motorclub No Surrender en daarnaast wil ik u mededelen dat ik een ontzettende hekel heb aan tuinieren, poetsen, spelende kinderen, zeurende buren, sociale verplichtingen, nieuwsgierige postbodes, optocht of praalwagens, FC Twente supporters, buurtfeesten, vroeg wakker worden en opruimen.

Bij deze nodig ik u dan ook van harte uit om eens kennis te komen maken onder het genot van een gezellig hapje en een lekker drankje zodat we elkaar eens wat beter leren kennen. Graag tot ziens!

Maar helaas, dit is Markelo en in bovenstaande voorstelronde trapt hier niemand in. Markelo is namelijk het dorp van de bijnamen en je bijnaam vertelt ‘woar of da’j d’r ene van bint’ en dat geeft in één klap een schat aan heldere informatie.

Zo bi’j d’r ene van, ‘De Peusker, Meengs op ’n dree’j, de Forte, Reintje of Achterkaamp’ en kom ie oet Maarkel zelf of oet ’n Achterhook en is oe moo e trouwt met ene doarvan of hef oonze opa van oen opa in 1973 nog ne koo e koch. Dankzij je bijnaam kun je in de boekhandel, het mechanisatie bedrijf of de winkel voor tuin en dier voor honderden euro’s meenemen zonder ook maar een pinpas of ID te laten zien. Maar je kunt er ook 294 stemmen mee winnen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen of jezelf er bij oudere generaties mee voor stellen.

Je bijnaam schept verwachtingen of juist niet, hij maakt je trots of stelt je teleur maar in alle gevallen gaat hij over van vader op zoon en is het naast een prachtige persoonlijke titel ook een hele mooie gewoonte die we hier in Markelo met trots in ere moeten houden. Zelf bin ik d’r ene van de Mösker en dat heeft zijn voors maar ook zijn tegens want het betekent namelijk dat je altijd goed te pas bent en fluitend door het leven gaat en met een ieder die je tegen komt, moeiteloos een praatje maakt.

Maar het betekent ook dat je slecht nee kunt zeggen, soms te veel hooi op je vork neemt en van je keuzes niet altijd direct de gevolgen overziet. Hierdoor beland je af en toe in 7 sloten tegelijk en loop je met het schaamrood op je wangen door het gemeentehuis om te vertellen dat je, je zetel niet aanvaard. Gelukkig trof ik daar te midden tussen stapels papier, lange bureaus en heel veel mensen met belangrijke functies gekleed in pak onze burgemeester Ellen Nauta. We maakten een praatje en ze had voor mij persoonlijk een formele aanhef bovenaan een brief die begon met ‘Geachte Heer/Mevrouw’ naar ‘Beste Christiaan’ veranderd. Voor mij ben je dan naast burgemeester een echt mensenmens en voel je, je inwoners aan en weet je ze zelfs tijdens formele tijdstippen op de juiste manieren te benaderen. Dit is een mooi stukje kwaliteit waarover niet veel personen beschikken. In Maarkel neume wie eur doarumme ok wal de burgemeaster en dat is in heel veel facetten een naam die geweldig bij haar past.

Prettige zondag,

Christiaan Mensink