Hij beschikt over een beursportefeuille van meer dan 300.000 euro en afhankelijk van welke van de 25 bananen Jacko als eerste op eet worden er aandelen verkocht of aangekocht. De tussenstand is 15 uit 20 en dat wil zeggen dat Jacko van de 20 jaar op rij al 15 jaar beter presteert op de aandelenmarkt dan welke beleggingsexpert ter wereld dan ook.

Nu ben ik geen wiskundig genie, en ga vooral graag verstandig met geldige zaken om maar toen ik over dit onderzoek las en besefte dat een aap met als beloning een tros bananen beter belegt dan wie dan ook ter wereld, begon er ineens een lampje te branden.

Met het bewijs zwart op wit dat een aap het ook kan, opende ik diezelfde dag nog mijn eerste beleggingsrekening, gaf een deel van mijn geliefde spaarcentjes een dikke zoen en wenste ze vervolgens succes. De eerste beursdag min 2,3 procent en de tweede dag min 1,9 procent en de daaropvolgende dag plus 2 procent. 1 stap vooruit 2 stap achteruit en zo gaat het eigenlijk al best lang. De schade is tot op heden nog te overzien maar dat Jacko ontzettend goed bananen kan uitkiezen moge duidelijk zijn.

In vergelijking met een aap is ons brein vele malen complexer en ons onderbuikgevoel zegt ons dingen of laat ons beslissingen maken die we eigenlijk vaak helemaal niet zouden moeten nemen of doen. Waar Jacko kiest voor een lekkere banaan die er op dat moment gewoon goed uitziet doen wij vaak iets waarvan we denken dat het goed is.

Zo kocht ik aandelen van InBev en ging er met een onderbuikgevoel van heb ik jou daar blindelings van uit dat er met een EK voetbal op komst en aanstaande Coronaversoepelingen wereldwijd vast en zeker meer bier werd gedronken maar helaas.

De premier van Zuid-Afrika besloot om voor de 2e keer dit jaar in heel Zuid-Afrika een alcoholverbod af te kondigen. De koers van InBev, u raadt het al, en mijn geliefde spaarcentjes voor een groot deel verdwenen als sneeuw voor de zon. Maar ach wat zou het, denk ik bij mezelf. Even een dipje in de zeer complexe beurswereld mag de pret niet drukken. Met die gedachte stap ik ’s avonds laat uit de trekker en loop nog even de koeienstal in. Daar bevind ik me in een totaal andere wereld. Een wereld die ik afgezien van vele negatieve rapporten, vergaande stikstofmaatregelen en eindeloze stikstofdiscussies met als gevolg peperdure adviezen zonder financiële oplossingen voor de boer een heel stuk beter begrijp. Het is tevens ook de wereld van Corrie. Corrie is niet van mijzelf maar van Veltkamp, de boer waar ik werk. Ik ken Corrie al ruim 14 jaar, zag haar opgroeien als kalf, bewonderde haar als vaars en verzorg haar nog steeds regelmatig als oudste koe van de stal. Corrie gaf enkele uren voordat u dit las, haar 100 duizendste liter melk en is hiermee de 4e honderd tonner op Veltkamp’s bedrijf. Een mooie prestatie en voor mij persoonlijk erg bijzonder. Het rietje waar Corrie destijds uit is verwekt bedroeg een investering van net geen 20 euro en is wat dat betreft een belegging waar zelfs Jacko nog een puntje aan kan zuigen.

Prettige zondag,

Christiaan Mensink