Ik weet het, ik weet het, ik weet het…..het is al voor de vierde keer Koningsdag dit jaar en geen Koninginnedag meer. Wim Lex is best heel oké hoor, maar ik vind koningin Maxima nu eenmaal een geweldig prachtige vrouw (ik heb zelfs een jas in koningsblauw als eerbetoon aan haar) en daarom pleit ik voor de terugkeer van Koninginnedag! Laat haar het middelpunt zijn die dag. Maxima heb ik helaas nog nooit ontmoet maar dat gaat zeer binnenkort gebeuren. Dat voel ik gewoon. Ik ben op 16 mei jarig en zij op 17 mei. Dat moet toch iets betekenen?? Ik hoor jullie denken ‘natuurlijk betekent dat niets’, maar wilt u mij alstublieft in die waan laten?

Daarentegen heb ik wel een hele warme band met onze vorst Willem zelf en onze voormalige vorstin Beatrix. Ik had de eer om in 2006 tijdens het congres van Oranjeverenigingen waar Beatrix aanwezig was het Wilhelmus voor haar te spelen. Erg bijzonder. Ze knipoogde na afloop naar me alsof ze wilde zeggen ‘Kerel, wat heb je het voortreffelijk gedaan vandaag’.

Hoeveel mensen hebben een knipoog van een staatshoofd gehad? Nou ik dus. En wel 2 keer. Want ik heb Zijne Koninklijke Hoogheid Willem Alexander namelijk ook ooit gesproken. Toen was het trouwens nog Prins Pils. Hij was in Markelo bij het huwelijk van een vriend. Een kleinzoon van oud burgemeester De Beaufort. Ik werkte bij ‘t Wapen van Markelo achter de bar. De avond voor het feest maakten we de zaal klaar en toen we een borrel dronken aan de stamtafel om te proosten op de grote dag die ging volgen werd er plotseling op het raam getikt. En wat schetste onze verbazing…….het was de prins zelf. Hij was posters van de bruidegom op lantaarnpalen aan het plakken. We hebben een afzakkertje met hem gedronken.

Tijdens de receptie de dag erop heeft hij toch zeker ook nog een half uur bij mij aan het schap gestaan. Daar had ik een vrij diepgaand gesprek met hem over Blue Curaçao en het gebruik van witte en rode borrels in Markelo. Tja, je moet het toch ergens met een prins over hebben. Niet dan? En ook hij knipoogde op het eind naar me alsof hij wilde zeggen ‘Kerel, wat heb je het voortreffelijk gedaan vandaag’. En dat schept een innige band natuurlijk. En ik weet nog niet hoe ik het ga regelen, maar let op mijn woorden, ik ga ook een knipoog krijgen van Maxima. En dan krijgt zij er ook 1 van mij terug. Zij wel!

Toch stemt deze Koningsdag me ook lichtelijk weemoedig. Ik ben in januari gestopt met De Fanfare. En dat is een heel eigen en vrijwillige keuze  geweest. Dus daar wil ik niet zielig over doen. Maar daarmee vervalt voor mij persoonlijk wel een traditie  die ongeveer 25 jaar geduurd heeft. Ik mag niet meer met mijn trompet op de silo om Koningsdag te openen!!!! En dat vond ik altijd een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt in het jaar. Het ene jaar was het zo bewolkt dat je Markelose Broek niet kon zien en het andere jaar was het zo helder dat we Amersfoort zagen liggen. Of was het toch Amsterdam? Nou ja, in ieder geval was het minstens Apeldoorn!

We zwaaiden altijd naar Marie van de Smit die in haar nachtjapon voor het raam stond en we kwamen elk jaar weer in verwarring of we het Wilhelmus nu precies om 8.00 uur moesten inzetten of dat we moesten wachten tot de klokken klaar waren met luiden. En dan samen met Bute-Get de vlag hijsen.

Daarna het gezamenlijke ontbijt met de Oranjevereniging bij De Haverkamp, waar ik dus heel wat voorzitters heb meegemaakt. Helaas Pim Lüth, ik zal je eerste speech als voorzitter missen, maar we proosten er ’s avonds wel op tijdens het oranjebal. Wat trouwens al jaren een succesnummer is. In dit geval is het ‘Hew aait zo doane’ wel positief van toepassing.

Oranjevereniging Markelo bedankt voor de geweldige samenwerking de afgelopen jaren en voor de naar schatting 25 oranjebitters die we samen genuttigd hebben.

Met een traan in mijn oog wens ik jullie, de nieuwe trompettisten en de bevolking van Markelo een prachtige Koningsdag toe. En speciaal voor mijn vriendin Maxima een driewerf hoera! Dat het maar snel weer Koninginnedag mag worden!

Leve de koningin, hoera, hoera, hoera!!

Niek