Veel Markeloërs zullen Wim van Tiel kennen maar ook net zo veel zullen niet weten wie hij is. Wim is namelijk niet geboren en getogen in Markelo maar kwam in mei 2005 samen met zijn vrouw Maja in Markelo wonen aan de Schoolstraat. Het duurde vervolgens niet heel lang voor hij werd gevraagd om een bestuursfunctie te bekleden in de Stichting Markelo Promotie. Een periode waarin hij veel Markeloërs leerde kennen en net zoveel gebruiken en tradities maar ook genoot van het organiseren, samen met anderen. In 2016 werd hij gevraagd als kwartiermaker voor het beheer van het terrein en gebouwen van Plan Mooi Markelo.

Want Wim is een teambuilder en had in die periode, veel vrije tijd beschikbaar waardoor hij een belangrijke kartrekker werd van de Stichting Markelo Promotie – een aftakking van de toenmalige Ondernemers Vereniging Markelo –  die tot taak kreeg Markelo in de ruimste zin van het woord op de kaart te zetten en evenementen te organiseren in het centrum van Markelo. Zo werden dan ook de braderieën nieuw leven ingeblazen, samen met de vrijwillige brandweervereniging Markelo een invulling gegeven aan haar 60 jarig jubileum door het evenement ‘Water en Vuur’ te organiseren, maar ook werd het idee geboren voor de witte kersthuisjes. Samen met Erik Bouwhuis werd dit idee uitgewerkt en vervolgens met een enorme groep vrijwilligers vorm gegeven.

Deze ontwikkelingen bleven ook buiten Markelo niet onachtzaam. Wim werd benaderd door de VVV en Stadspromotie Hengelo met de vraag om daar directeur te worden. Lang hoefde hij daar niet over na te denken en nam deze uitdaging dan ook graag aan. Uiteindelijk werkte Wim hier zes jaar en kon hij zijn opvolger voldoende inwerken.

Eenmaal gepensioneerd en thuis genoot Wim opnieuw van zijn vrije tijd. Zo werd hij lid van Probus, een acroniem van Professional and Business. Een club van louter mannen, met als doel saamhorigheid en vriendschap te bevorderen van geheel of bijna geheel postactieven van circa 65 jaar en ouder. De leden hebben een maatschappelijk verantwoordelijke functie vervuld en hechten waarde aan het regelmatig ontmoeten van elkaar. Eenmaal per twee weken verzorgt Wim mede een presentatie en/of activiteit voor Probus Markelo die Café de Viersprong als hun ‘clubhuis’ bestempelen.

In januari 2016 werd Wim gebeld door achterbuurman Iljitsj IJsebrands met de vraag of hij zitting wilde nemen in het bestuur van de later dat jaar opgerichte Stichting De Kaasfabriek Markelo. Wim zegt niet snel nee, houdt van uitdagingen maar belangrijker nog “Ik wilde iets doen voor Markelo en heb vervolgens veel verhalen aangehoord waardoor ik een goed beeld kreeg van wat er van mij verwacht zou gaan worden”, vertelt Wim.  In maart woonde hij de raadsvergadering bij samen met de initiatiefgroep Plan Mooi Markelo waar zij hoorde dat er 1,5 miljoen vrij zou worden gemaakt voor het plan. Vele projectvergaderingen en presentatie-avonden volgden en uiteindelijk werden er een aantal schetsontwerpen gemaakt samen met de inwoners van Markelo naar aanleiding van deze avonden. Deze schetsontwerpen hebben geleid tot een definitief plan. Tijdens de projectvergaderingen was Wim veelvuldig aanwezig en bouwde feeling en fysieke beleving op. In die periode waren er natuurlijk vele contacten met de gemeente Hof van Twente. Wim heeft deze altijd als zeer positief en constructief ervaren.

Tegelijkertijd kreeg Wim de taak een bestuur te vormen die invulling/beheer/exploitatie zou moeten gaan geven aan het complex. “In deze periode heb ik misschien wel honderd gesprekken gevoerd met Markeloërs en geldt “voor mij dan ook als meest tegenvallende traject in de afgelopen periode”, geeft Wim schoorvoetend toe. “Het stelt me inderdaad teleur dat zo weinig Markeloërs de handen uit de  mouwen willen steken voor een bestuurlijke functie”.  Maar zijn vasthoudendheid zorgde er voor dat er momenteel een bestuur is gevormd waar hij het volste vertrouwen in heeft en waar voldoende kennis in huis is om de taken die op hun pad komen, uit te kunnen voeren.

Wim en zijn vrouw zijn september vorig jaar, verhuisd naar Hengelo en volgen Maarkelsnieuws en de ontwikkelingen in Markelo nog elke dag op de voet. Wim: “Ik mis Markelo, we hebben natuurlijk een sociale binding met het dorp opgebouwd de afgelopen jaren maar ook de prachtige natuur. Zonder mijn auto te moeten pakken, liep ik elke dag toch al snel een uur en genoot van het mooie Markelo.” Voor het bestuur van De Kaasfabriek Markelo heeft hij mooie woorden: “De weg die nog begaan moet worden zal niet even makkelijk zijn, maar laat een bekend Twents gezegde dan op tafel komen: Ait vedan!”.

Wim sluit ons gesprek af met de woorden; “Het klinkt als een cliché, maar ik kijk terug op afgelopen jaren met als belangrijkste conclusie: Markelo is mooi, maar de mensen waarmee ik heb samengewerkt zijn mooier”.