Wij schrijven 1960. Nederland heeft zich hersteld van de ellende uit de periode 1940 – 1945. Alleen de eeuwig durende strijd over grenswijzigingen en annexatie is nooit weggeweest. Deze laait telkens weer op ook mede doordat verschillende gemeenten uit haar voegen groeien en gebrek aan uitbreidingsmogelijkheden krijgen. Zo lezen wij in de krant van juni 1960: “Goor is weldra volgebouwd. Als ondermeer de annexatieplannen niet zeer spoedig een voldongen feit wordt, zal het Twentse Haagje binnen niet al te lange tijd uit zijn grenzen zijn gegroeid.”
Ook de Haagse politiek besteedt weer aandacht aan annexatie en herindeling. In juni 1960 bezoekt de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken Mr. Toxopeus de gebieden, wat nu de Hofgemeente is. Over dat bezoek lezen wij in de krant: “Er komt dit jaar nog geen wetsvoorstel tot wijziging van de gemeentegrenzen tussen Ambt-Delden en de omliggende gemeenten. Dit was de enige positieve mededeling die minister Toxopeus ’s avonds in hotel Carelshaven aan de pers kon doen. De minister vond de annexatiekwestie bijzonder ingewikkeld. Goor is voor annexatie, Markelo is vierkant tegen.”
Bij een eventuele opdeling van Ambt Delden wil Borne graag de buurtschap Azelo onder haar hoede nemen. Hoewel het wapengekletter wat verstomd suddert de strijd ondergronds zachtjes door tot 1978, dan krijgen de Kamerleden een wetsontwerp tot grenswijzing aangeboden
KONINKLIJKE BOODSCHAP
Aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal Wij bieden U hiernevens ter overweging aan een ontwerp van Wet tot wijziging van de grens tussen de gemeenten Goor en Markelo De toelichtende memorie, die het Wetsontwerp vergezelt, bevat de gronden waarop het rust. En hiermede bevelen Wij U in Goeds heilige bescherming.
Neem, 26 juli 1978 Juliana
In art. 2 van dit ontwerp staat: Met ingang van de datum van grenswijziging wordt aan de gemeente Goor toegevoegd een deel van de gemeente Markelo, enz.
Voorlopig is er weer wat rust aan de gemeentegrenzen. Hoewel na elke 2e Kamerverkiezing verschillende fracties het onderwerp “herindeling “ op de agenda plaatsen, duurt het tot 1996/1977 als er in Nederland een gemeentelijk herindeling komt, die in 2000 een feit wordt. De argumenten die daarvoor gebruikt worden zijn ondermeer: “Versterking van het lokale bestuur. Versterking van het platteland. Versterking van het ambtelijke apparaat. Op langere termijn financiële voordelen. Kerntaken die het rijk wil afstoten naar gemeenten.”
Een ieder mag beoordelen wat er na 15 jaar van al deze argumenten terecht is gekomen. Een ding is zeker, voorlopig is er geen grensscheiding, annexatie of herindeling meer en is de eeuwige strijd wat geluwd.