Ze hadden benen als heipalen, neusvleugels zo groot als putdeksels en hun kleren stonden vol met namen van allerlei sponsoren. Het duurde niet lang voordat ik besefte, dat de ‘recreanten’ ronde van Markelo winnen nog wel eens een hele zware dobber kon gaan worden. Als enige Markeloër stond ik moederziel alleen aan de startstreep. Want daar waar ik het had willen opnemen tegen fietsend Markelo en kerels met bierbuiken, stonden er 15 Lance Armstrong achtige types uit alle uithoeken van de provincie klaar, om er met een dikke 40 km/uur tegenaan te gaan.
Al na de 6e bocht waren ze volledig uit mijn zicht en samen met een paar lotgenoten, die ook niet wisten wat hun overkwam in de ‘funklasse’, hebben we er het beste er maar van gemaakt. Kop over kop, in gevecht met de wind en met wat hulp van een groepje fans in een van de bochten, zoefden we met elkaar ronde na ronde over de finish. Volgend jaar ben ik er weer bij, maar dan graag in een passend deelnemersveld bomvol Maarkelsen. Want dat Maarkelse tintje maakt het toch allemaal net wat mooier.
Daar waar ik het Maarkelse tintje bij de Wielerronde miste, zag ik hem terug bij het WK Damesvoetbal. Ellen Jansen maakte dit WK deel uit van de selectie voor het Nederlands dameselftal en zette Markelo op de kaart, op het allerhoogste niveau.
“Haa, Haa, jullie hebben een meisje!”, lachten de jongetjes vroeger, als Ellen het veld op kwam lopen, totdat Ellen de bal kreeg….
Jarenlang speelde ze bij Sportclub Markelo samen met de jongens in de hoogste teams. Voetballen dat kon ze en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste clubs zich aandienden. Wedstrijd na wedstrijd hebben we de afgelopen weken onze leeuwinnen zien strijden. Niet altijd was het hoogstaand voetbal, zo was er ditmaal geen messcherpe Van de Sanden op rechts. En met af en toe zelfs een slordige bal naar voren was het op het uiterlijk van Lieke Martens na lang niet altijd even mooi om naar te kijken. Maar toch, die Oranje vechtmachine ontworpen door Sarina Wiegman knokte zich een weg door het WK. Prachtig ons Oranje! Ze wonnen dan weliswaar niet altijd even makkelijk en het spel was niet altijd even overtuigend, maar probeer maar eens van deze dames te winnen!
Die Van der Gragt vreet je op, schopt je neer, of maakt je op andere manieren het leven zuur. Jackie Groenen, het had de naam van uw bloemist kunnen zijn, bleek de motor op het middenveld en scoorde tegen Zweden, die o zo belangrijke goal. En dan onze keepster Sari van Veenendaal uitgeroepen tot beste keepster van dit toernooi! De Oranjeleeuwinnen hebben zich dit WK van hun beste kant laten zien en hebben geknokt voor hun missie en voor elkaar. Iets wat ik over FC Twente al lange tijd niet meer kan zeggen. Binnenkort begint hun rentree in de eredivisie en ik hoop dat ze het WK hebben gezien, want als je de koppen bij elkaar steekt…
Prettige zondag,
Christiaan Mensink