Oké, oké, oké, ik geef het toe! Ik heb oprecht een ontzettende guilty pleasure!
Voor de niet Engels sprekenden of de oudere generatie….de exacte Nederlandse betekenis is; ” ‘iets waaraan men stiekem genoegen beleeft hoewel men weet dat het eigenlijk niet hoort; stiekeme geneugte; heimelijk pleziertje.”
Nou, ik zal jullie verklappen wat de mijne is. Ik heb hem namelijk afgelopen vrijdag beleefd bij De Haverkamp. Mamma Mia, here I go again……..ABBA!! Ik vind het zelf ook echt te slecht voor woorden, maar daarom is het dus ook een guilty pleasure. Ik ga er ook geen doekjes om winden. In de auto naar Zuid-Frankrijk, op een vage zondagmiddag met wijn of zoals afgelopen vrijdag. Meeblèren met Abba! Ge-wel-dig!
Maar wees eerlijk, iedereen heeft toch guilty pleasures? Niemand in mijn omgeving kijkt naar omroep Max. Want dat is niet hip en kan echt niet! “Oh nee, dat programma kijk ik nooit, echt verschrikkelijk”, wordt er dan gezegd. Ik kijk dus wel. En wel naar 2 programma’s.”We zijn er bijna”. Geweldig om te zien hoe Beppie, met de krulspelden in, de was in Italië ophangt aan de caravan. De andere is “Droomhuis gezocht”. Je wéét gewoon dat het een georganiseerd programma is en niemand écht een huis zoekt, maar toch is het fantastisch om te zien welke oerkreten er los komen als ze een mooi huis zien. De kijkcijfers zijn torenhoog, maar niemand kijkt er dus naar als je ernaar vraagt. Ja, ja….waar komen die cijfers dán vandaan? Precies…guilty pleasure.
Een andere guilty pleasure is gestopt zijn met roken. Maar dan per ongeluk, zo heel nu en dan, onder invloed van een drankje (of totale verstandsverbijstering) toch een peukje opsteken en daarna volhouden dat ik echt nog gewoon gestopt ben.
Wat géén guilty pleasure is, is komende 14 februari. Valentijnsdag! De meest belachelijke dag van het jaar! Één grote commerciële bende. Heeft niets met liefde te maken. Op alle chocolade dat over is van kerst wordt een hartje geplakt en hup…daar is een veel te duur Valentijnscadeau. Ik vind er niks romantisch aan. Nu ben ik zelf ook niet romantisch aangelegd, dus dat zal mijn afschuw voor die dag wel zijn. Wees gewoon elke dag blij met de liefde van lieve mensen. Toch?
Wat ik ook niet romantisch vind, is dat de Maarkelse Kwis pas in 2020 wordt gehouden. Ik heb dit jaar niet meegedaan, aangezien ik spelletjes stom vind, maar door het enthousiasme van alles en iedereen ben ik toch helemaal om en had ik de kapel al opgetrommeld om dit jaar met de hele club mee te doen. De locatie waar we zouden gaan zitten was bij wijze van spreken al uitgekozen. Lees ik op Maarkelsnieuws dat het pas op 3 april 2020 is! Why tell me why??? (ook een guilty pleasure!) Het gebeuren past toch helemaal in december? Saamhorigheid is het woord wat bij die maand past. En dus past de Maarkelse Kwis daar bij uitstek perfect bij! Met een spetterende feestavond in de toch al niet leuke januari maand. Ik snap heel erg goed dat het immens veel werk is om zo’n kwis voor te bereiden. Dat onderschat ik niet. Maar is een jaar voorbereiding echt te weinig?? Ik vind het donders jammer. Laat het toch een jaarlijks terugkerend festijn worden. In december! En de uitslag in januari. Het was zo’n succes. Lieve organisatie, is er nog een mogelijkheid?? Ik, en ik denk heel veel Maarkelse Kwis-liefhebbers met mij, zouden het debiel leuk vinden. We willen gewoon niet zolang wachten. Please???????
Zal ik tot slot nog 1 laatste guilty pleasure met jullie delen!! Ik slaap altijd naakt…….dus in de blote bips enzo. Maar weet je waar ik mee slaap? Afgezien van mijn vrouw? Met een warme kruik!! Mijn grootste stiekeme geneugte. Hoe achterlijk moet je dan zijn? Nou, zo achterlijk ben ik dus!
Leve de guilty pleasures!
Heb een warme zondag! Desnoods mét kruik!
Niek.