Stichting Heemkunde Markelo vond in haar meer dan overvolle archief een foto van de Grotestraat in Markelo van ruim honderd jaar geleden. Met een foto ernaast waarop de huidige situatie is afgebeeld deed het mensen denken aan het nummer ‘Markelo’ dat werd geschreven in 1976 door Hendrika Nijenhuis-Hargeerds op muziek van Het Dorp van Wim Sonneveld en enkele jaren geleden op verzoek van Stichting Heemkunde Markelo door Dinand Leferink (Kappie) is opgenomen in een studio. In de revue ’t is Leefhebberieje’ werd het nummer op voortreffelijke wijze vertolkt door Herman Hellinga.
1
THUIS HEB IK NOG EEN ANSICHTKAART
WAAROP HET OUDE MARKELO STAAT
DE GROTESTRAAT NOG MET EEN HEG
2.
HET TOLHUIS DAT STAAT ER HEEL ALLEEN
MET BOMEN ER OMHEEN
TOCH WAS DAT DE GROTE WEG
3.
DIT DORP, IK WEET HET NOG ALLEMAAL
HET OUDE SCHOOLPLEIN, LICHTENDAHL
EN WAGENS.. RATELEN OP DE KEIEN
4.
HET OUDE HOGE POSTKANTOOR
DE KERK MET BOMEN ER VOOR
EN IN HET DORP DE BOERDERIJEN
REFREIN
EN AAN …..DE GOORSEWEG – DAAR ZAG IK
DE MOOIE OUDE BOMEN STAAN
IK WAS EEN KIND EN WIST NIET BETER
DAN DAT HET NOOIT VOORBIJ ZOU GAAN
5.
DE MENSEN.. LEEFDEN TOEN NOG ECHT
WAT WAS DE DORPSGEMEENSCHAP HECHT
MET BOUWHUIS, LEVI, JAN VAN HEIN
VELDWACHTER KAMPHUIS, KLEIN’N JOHAN
DOKTER WANROOY, VOORDERMAN
HET LEVEN WAS TOEN KNUS EN FIJN
MAAR MARKELO WERD PROGRESSIEF
DE DORPSJEUGD NAM INITIATIEF
EN RAAST MET AUTO’S LANGS DE WEGEN
MET FLINK VEEL GAS… WANT DAT IS FIJN
DAN KUN JE ER NOG EERDER ZIJN
DE NIEUWE TIJD BRENGT TOCH GEEN ZEGEN
REFREIN
EN AAN DE GOORSEWEG – DAAR ZAG IK
DE MOOIE OUDE BOMEN STAAN’
IK WAS EEN KIND EN WIST NIET BETER
DAN DAT HET NOOIT VOORBIJ ZOU GAAN
3
DE JEUGD VAN NU KOMT BIJ ELKAAR
IN DISCOTHEEK EN BAR
IN SPIJKERBROEK EN MET LANG HAAR
WAT OUDERS ZEGGEN TOT HUN KIND
DAT SLAAN ZE IN DE WIND
DIT AAN TE ZIEN VALT MIJ ZO ZWAAR
IK HEB …..HUN VADERS NOG GEKEND
ZE KOCHTEN SNOEP VOOR ZEVEN CENT
IK ZAG HUN MOEDERS TOUWTJES SPRINGEN
DIT MARKELO, HET IS VOORBIJ
DIT IS AL WAT ER BLEEF VOOR MIJ
EEN ANSICHT ..EN HERINNERINGEN
REFREIN
EN AAN DE GOORSEWEG – DAAR ZAG IK
DE OUDE MOOIE BOMEN STAAN
IK WAS EEN KIND HOE KON IK WETEN
DAT DIT VOORGOED VOORBIJ ZOU GAAN