Soms heb je diensten nodig, op verschillend vlak. Zo had ik in de afgelopen weken het een en ander nodig of kwam er een dienst op mijn pad. Niet altijd ben ik loyaal en koop ik lokaal.

Doordat ik vier dagen 9 uur werk, kan ik het krap redden om net voor sluitingstijd nog een boodschap te doen in de stad waar ik werk. Als het geen supermarkt betreft, is het namelijk niet mogelijk eerst richting mijn woonplaats te rijden, aangezien daar in de buurt alles dan reeds gesloten is.

Zo kwam ik bij Douglas in Hengelo. 3 verkoopsters, alleen ik als klant.  Ik heb 2 dingen gekocht; een crème en een stick. Wil ik afrekenen. Wellicht ten overvloede vraag ik of ze de korting die op dat moment geldt – 25% – verrekent. Ja, gaat ze doen. Het duurt erg lang voordat ik de pinpas de actie kan laten uitvoeren die mijn rekening torpedeert. Ze moet in de weer met mijn klantenkaart en dan nog bliepen op een kortingscode. Bovendien wordt ze gehinderd door haar collega, die het contante geld uit de kassa grist en het gaat tellen. Ik vraag die collega nog “wil je vroeg naar huis?” en ik merk een beetje katterig op: “ik zou het klantvriendelijk vinden als je dat niet net doet tijdens een transactie van een klant”. Ze werpt een venijnige blik op mij en zegt niets. Ik check altijd het bedrag voordat ik de pin ingeef; en ik zie dat  “mijn” verkoopster maar 1 ding heeft berekend. Schijnt moeilijk te zijn. 2 dingen kopen, 1 berekenen. Ik zeg het want ik ben eerlijk. Oh ja…. Sorry…. Opnieuw gaat ze het proces opstarten. Geduld is niet mijn sterkste kant en ik moet op een bepaalde tijd in Markelo zijn dus ik vraag “denk je dat het vandaag nog gaat lukken?”. Ze geeft aan dat ze “nog moet wennen aan de kassa”. Helemaal hilarisch als ik dit verhaal vertel aan een collega op mijn werk die in het weekend bijklust in genoemde Douglas, en van haar hoor  dat “mijn” verkoopster reeds een maand werkt met die kassa. Volgende keer bestel ik via internet want deze “beleving” in de winkel kan mij gestolen worden.

Een positieve ervaring in dezelfde stad: van mijn jas was de rits stuk. Een lange rits in een bijzondere kleur – rosé goud -. Vanaf onderaan ging het een stukje goed, daarna werden het 2 helften. Ik had er al iets opgespoten; mocht niet baten. Nu is er in Hengelo aan de Markt een allochtone man, die verstand heeft van naaien en ander herstelwerk. De man is altijd bijzonder netjes gekleed, heel beleefd en er zijn altijd klanten in zijn winkel. Ik kom daar in de veronderstelling dat het mij een nieuwe rits zal kosten, en een paar dagen de jas kwijt. Ik leg het probleem uit. Hij kijkt me aan en zegt:  “is het ook goed als ik deze rits kan repareren”. Vanzelfsprekend. Hij pakt een minuscuul onderdeel, zet dat met een tang aan de “zipper” van de rits, laat de rits heel snel een paar keer op en neer gaan, en klaarrrrrr. Vier euro en de jas direct weer mee, en nog een excuus van hem dat het onderdeeltje niet in rosé goud is. Bij hem kom ik graag nog eens terug.

Op een maandag stap ik na mijn werk in de auto en die stinkt naar diesel. Ik ben een vrouw, dus gewoon instappen en wegrijden. 1 dashbord lampje negeren want die gaat ook weer uit. Nog meer stank. Tussenstop in Delden bij de slager en dan snel naar Markelo, want ik mag kids ophalen van de Beestenboel in Markelo. Hoef ik nooit, nu wel. Ik haal Goor echter nog niet eens, want mijn auto staat he-le-maal stil tussen Delden en Goor.  Ik kan nog net van de rijbaan af. Er stroomt diesel uit en de stank is ondertussen onhoudbaar. Ik bel mijn garage. Ze komen direct mijn auto ophalen met een aanhangwagen, ik mag zelf ook mee, bij de garage aangekomen krijg ik meteen een leenauto  en de dag erna is mijn eigen auto weer gereed. Zelfs nog helemaal schoongemaakt van binnen en van buiten om de stank zo goed mogelijk uit te bannen. Dat is nog eens service! Autotechniek Vos is de naam. Bij die garage blijf ik graag klant.

Ik check aanbiedingen en zie dat Kleenex tissues extra soft  in de aanbieding is bij Etos. Dat scheelt echt bijna een euro per doos en ik heb ze door het hele huis staan. Is prettig. Niet misgrijpen.

Bij de Etos Goor (Etos Markelo is niets mee mis maar was toen gesloten) scant de kassa niet de korting. En ik heb 10 dozen….. Verkoopster is heel opgewekt en bijzonder behulpzaam. Ze kijkt in de folder, ziet dat ze inderdaad in de aanbieding zijn en zorgt heel snel dat het juiste bedrag wordt afgerekend. Ze is niet te beroerd om aan te geven dat ik mijn Etos-kaart vol heb en een geschenk mag uitzoeken. Ook krijg ik spontaan een aantal hele goede make-up tips voor een glitterpoedertje dat ik wil aanschaffen.

Als ik volgens haar het goedje onder wenkbrauwen, op jukbeenderen en bovenlip doe, is het effect liftend en dat is hard nodig op mijn leeftijd. Er zijn overduidelijk mensen die aan het einde van de dag nog plezier hebben in hun werk. Snel en adequaat geholpen en veel beter dan de landelijke keten die ik hierboven beschreef. Ik snap waarom Etos voor de 7e keer  op rij beste drogist van het jaar is.

Vorige week was ik voor het werk een aantal dagen en nachten in Hotel Bonaparte in Barchem. Het hotel is gelegen in een bijzonder fraaie omgeving en weet wat service is. Ik kan het iedereen aanbevelen. Sfeervolle inrichting, schoon, uitermate vriendelijk personeel, zeer attent en alles signalerend. Ontbijt, lunch en diner waren voortreffelijk. In de hotelkamers ontbrak niets en vooral het sanitair was oké. In de conferentiezalen de beschikking over koffie, thee, water en helaas ook over chocolade. Dat laatste is minder positief; ik ben nu bezig die kilo er weer af te krijgen. We waren een paar avonden aan het werk tot half 2 ’s nachts (nee ECHT niet aan de bar maar een presentatie aan het uitwerken) en dan vindt de ober het geen probleem om op dat tijdstip nog een wijntje of frisje te serveren. En ik kan u verzekeren dat de rekening voor het arrangement niet torenhoog was.

Over aankopen gesproken: ik heb een schaap aangeschaft. Geen levende: het is een krukje waarop een kind kan zitten. Een collega van mij fabriceert die. Het schaap heeft hele lange oren en sokjes aan de pootjes waardoor het niet krast op mijn parketvloer. Ons hondje Rakker heeft er tamelijk lang aan geroken om vervolgens het schaap goed te keuren en vanaf dat moment tegelijkertijd te negeren. De kleinkinderen hebben Teddy enthousiast getest. Hij mag blijven.

Kom ik bij Schuurman en daar heb ik me dan toch een paar kekke stappers gekocht voor…24 euro. Word ik blij van. Een paar dagen eerder had ik gezien dat je 10 euro korting kreeg als je een paar oude schoenen inlevert. Ik had ze natuurlijk niet bij me en de schoenen waar ik mee was gekomen hadden absoluut nog niet de status oud. Geen optie om die in te leveren. De verkoopster meldde dat ze al heel veel oude schoenen had binnengekregen en trok de 10 euro toch van mijn aankoopbedrag af. Woehoeeeeee!

Wat weer jammer was; ondertussen was het bijna sluitingstijd, ik dacht nog snel even een nieuwe batterij in mijn horloge te kunnen krijgen, ik houd  van afwerken, maar dat is niet gelukt; “dat wordt morgen”. Niet leuk want “morgen” heb ik geen tijd en kom ik niet in de buurt. Was ik toch maar – zoals bijna altijd – naar Schuurman in Markelo gegaan want Eddy had het wel gedaan ook al was het 10 over 6 geworden.

Trouwens ik heb in Markelo overwegend positieve ervaring met de dienstverlening. Dat geldt in mijn geval voor alle ondernemers waar ik diensten afneem. Van alle horeca tot witgoed, van vloerbedekking tot straatstenen. Marloes Haarzaak heeft daarbij een speciaal plekje in mijn hart. Ze is mijn kapster al sinds lang voordat ze de zaak in Markelo begon. Hardwerkende meid die het vak verstaat en met de paplepel van haar moeder ingegoten heeft gekregen. Ik voel me er thuis, op mijn gemak, het is er gemoedelijk, open en eerlijk, what you see is what you get. Datzelfde geldt  voor mijn schoonheidsspecialiste Chantal. Ik laat me door haar opknappen en vertel haar alles. Bij beide dames kan ik afspreken wanneer het mij uitkomt. Van vroeg tot laat. En waar het mij goed bevalt hebben ze aan mij een hele trouwe klant.

Vorige week zaterdag  was ik in zwembad “de Vijf Heuvels” in Markelo. Kleinzoon zwom af voor A. Dikke pluim voor het zwembadpersoneel. Ze maken er echt een feestje van, compleet met muziek en ballonnen. Kids mogen een ere-rondje lopen rondom het bad en krijgen de aandacht die ze verdienen op een hele warme manier. Het Markelose zwembad is een paradepaardje voor de hele regio. De wachtruimte is gezellig ingericht, (momenteel ietwat angstaanjagend vanwege Halloween), je kunt er koffie of thee nuttigen, lezen, werken, tv kijken en vooral; voortdurend vanachter glas de les van je kind/kleinkind volgen. Dat hebt wie machtig mooi veur mekaar hier in Maarkel!

Ook een tandarts is een dienstverlener. Ik ben er donderdag geweest. Ik heb een nieuwe. Geen afscheid kunnen nemen van de voorganger, want ik kreeg een mail van de praktijk dat hij opgevolgd wordt. Punt. Geen mogelijkheid om hem de hand te schudden tijdens een korte receptie zoals jaren geleden nog gebruikelijk was. Het is zakelijker geworden, minder menselijk. Welnu, de nieuwe tandarts is een Duitser. In Twente hebben we moeite om specialisten te houden en te vinden want volgens de media beschouwen ze onze regio als saai. Ondertussen komen ze bij bosjes van over de grens. Hij kwam me een kwartier na de afgesproken tijd ophalen in de wachtkamer. Een minachting voor mijn agenda. Nadat hij zijn onvermijdelijke beulwerk had verricht, gaf hij toelichting. Met een onvervalst Duits accent. Hij gaf aan dat hij “die gat gevuld had”, maar dat hij te dicht bij een “zenoew” was uitgekomen. En als ik wakker zou worden die nacht van “kloppungen” dat het dan ontstoken was.  Ik vroeg nog of ik preventief antibiotica zou moeten hebben maar dat wimpelde hij weg met “Nein, abwarten”. Nou, lekker dan….

Gisteren heb ik de ultieme vorm van dienstverlening beleefd die een moeder-met-uitsluitend-zonen kan overkomen. Ik mocht mee met mijn schoondochter om haar bruidsjurk uit te zoeken! Ik vind dat een grote eer. Wat een fantastisch gebeuren! De moeder van de bruid is wel gezegend met dochters, en hun aanwezigheid maakt het onwijs gezellig. Alle tijd wordt genomen voor de bruid en haar gevolg. En dan staat ze daar voor mij in een adembenemende creatie: smelt-smelt-smelt. Het voelt nog meer overweldigend dan toen ik 37 jaar geleden mijn eigen bruidsjurk paste. Vajèn, 2 jaar, is ook mee. Als ik deze kleine wervelwind bewonderend rond haar moeder zie huppelen bedenk ik ontroerd dat trouwen nadat je kinderen hebt ook een mooie keuze is. We eindigen met champagne. Ik denk dat ik de bruidegom moet vragen of ik ook met hem mee mag om zijn creatie uit te zoeken hier. Onder het motto dat het allemaal een beetje op elkaar afgestemd is.

Wat is het toch heerlijk om al die verschillende ervaringen te mogen hebben. LEVEN in hoofdletters. Het betekent deelnemen aan de maatschappij, contact hebben met mensen, verrast worden, kritisch zijn, verbaasd zijn, reflecteren en bedenken of ik mijn diensten wel op de juiste manier verleen.

Ik kan niet wachten tot we met onze kameraden naar “Proef Markelo” gaan. Dienstverlening ten top.

En ik kan helemaaaaaaaal niet wachten tot de dag van de bruiloft volgend jaar.

Mensen; fijne zondag ; de eerste van de wintertijd. Ik ga vandaag de fairybell plaatsen buiten. LICHT!

Diny