Dag allemaal,
Heerlijk hè, dit nazomerweer, er valt zo nu en dan een buitje regen, het is buiten eindelijk mooi groen, de temperatuur is aangenaam en we kunnen ’s nachts weer lekker slapen.
Normaal gesproken heb ik met slapen absoluut geen moeite, ik ga liggen, kies een mooie droom uit, val in een diepe slaap, en tegen de tijd dat ik met Chantal Jansen achterop de motor de zon tegemoet rijd, gaat de wekker weer. Geen wolkje aan de lucht, normaal gesproken…
Afgelopen zomer was ons huis echter ‘DE’ ontmoetingsplek voor alle muggen uit Markelosebroek. De akoestiek in vooral onze slaapkamer beviel de kleine zoemers bijzonder goed, rond 11 uur ’s avonds begonnen de repetities, om 12 uur het voorprogramma, half 1 werd de zaal geopend en aansluitend werd er luidkeels gezongen en gespeeld voor een wederom uitverkochte zaal. De sfeer onderling was goed, elke mug deed mee, kende de tekst, deed een dansje, schreeuwde na afloop om nog een liedje, kocht cadeautjes in de fanshop die zich naast mijn kussen bevond en haalde na afloop een drankje bij Lisanne. Gek werden we er van, bijna geheel nutteloze beestjes die je het leven zuur maken. Net niet geheel nutteloos want ze hebben letterlijk maar 1 functie en dat is voedsel zijn voor andere, gelukkig wel nuttige diertjes zoals vissen en spinnen.
Een paar weken geleden zijn we met familie bij opa en oma geweest ter ere van hun verjaardag. Anderhalf jaar geleden stond ik na het openen van 3 deuren bij oma in de keuken, tegenwoordig moet ik er er een eindje voor rijden. Opa en oma wonen sinds een half jaar niet meer thuis maar, op De Wheehof in Goor. Opa en oma zijn inmiddels 63 jaar getrouwd, kregen 4 kinderen, 12 kleinkinderen en een tot nu toe groeiend aantal achterkleinkinderen, kenden hoogte en dieptepunten, maakten de Tweede Wereldoorlog mee, bouwden een boerderij op, hebben deze in 2003 zien vertrekken, reisden met elkaar door bijna heel Europa, en hebben bij elkaar opgeteld 182 jaar levenservaring. Ik bewonder ze, en vertel u met trots dat mijn opa de titel ‘Ridder in de Orde van Oranje Nassau’ mag dragen voor bewezen diensten ten behoeve van de varkens KI. Oma verdient ook een lintje, al was het alleen al voor de hoeveelheid aardappels die ze vanaf haar 13e al heeft geschild. Anderhalf hectare maar liefst, dit komt neer op ruim 90 ton. Oma heeft een grote passie voor alles wat geschild, gekookt, geschraapt, ingevroren en ingeweckt kon worden. Er was thuis met 6 personen niet tegen de voorraad van onze hoog productieve oma aan te eten. Haar enorme vriezer was altijd vol. Binnen onze familie hebben we dankzij oma meerdere erfstukken: het ‘kabinet’ dat al sinds 1795 in ons bezit is, de ingevroren ‘soepgroenten uit maart 72’ en de weckpotten die dateren uit begin 20e eeuw, met als pronkstuk ‘appelmoes september 68’. Is dit niet fantastisch?
Prettige zondag,
Christiaan Mensink