Mooie Maarkelsen,
We zijn alweer 9 dagen onderweg in de herfstmaand. Zo noemden ze september vroeger toch? Het is voor mij de maand van opstarten. In vele opzichten. Het is ten eerste opstarten na het laatste weekend van augustus. Oftewel het dorpsfeestweekend. Dat hakt er altijd redelijk in dus dat betekent zowel geestelijk als lichamelijk opstarten. Duurt wel een dikke week voordat ik het feest uit de botten heb. Tja..ik word ook een jaartje ouder.
Het was een geslaagde editie van het feest moet ik zeggen. En hoe gaaf is het dat Eppie van Bram Schutterskoning is geworden. Heb nog nooit zoveel oprechte emotie bij iemand gezien die de vogel naar beneden schoot. Prachtig om te zien en dus een waardige koning voor Markelo. Maar lief dorpsfeestbestuur, ik wil niet zeiken en zeuren hoor, maar beloof me alstublieft 1 ding. Ga nóóit, maar dan ook nóóit, en dan ook echt nóóit weer vogelschieten op het Roggeplein!! Ik ben vóór verandering, begrijp me goed, maar dit was echt droevenis ten top. Schieten tussen bakstenen. En toen het ook nog begon te regenen had ik meer het idee dat ik in Tsjernobyl stond dan in Markelo. Gelukkig maakte de bierkar veel goed. Maar goed, lief bestuur, been there, done that! Ben erg benieuwd waar we volgend jaar staan. De parkeerplaats op het Beaufortplein lijkt mij persoonlijk erg geschikt. Ik houd me aanbevolen om mee te denken.
Ten tweede is het weer opstarten op het werk na een vakantieperiode. Collega’s die op vakantie zijn. Ach, het is allemaal net iets gemoedelijker dan. Maar ja, nu iedereen weer terug is begint het dagelijkse gedoe weer. Omzet-stress, de zoveelste sales meeting, je kent het wel. Maar het kost wel opstart energie.
Ten derde is het voor de jonge garde weer opstarten voor school. Ze gaan weer in lange rijen op de fiets naar Goor, Rijssen of Holten. En dit jaar is ons kind er ook bij. De eerste week naar het voortgezet onderwijs op de fiets naar Holten. Best spannend voor dat jochie. Naar de grote school. Maar ach, als je er als ouder niet zo spastisch over doet denk ik dat het allemaal wel los loopt. Hij is al wel op dag 1 ‘van de fiets gepleerd’. Midden op het schoolplein. Tegenwoordig hebben ze zo’n rekje achter op de fiets. De hippe Monkey Mee bagagedrager. Waar je die zware rugtas op kunt zetten. Op zich een goeie uitvinding. Maar ja, als je als kind vergeet dat die Monkey Mee er zit en met een mega zwaai over het zadel wil afstappen…….val je dus op je smoel. Da’s niet stoer hè? Gelukkig is er maar 1 knie kapot. Ondervinding is de beste leer.
Ten vierde is het opstarten in Stokkum. Diny benoemde het vorige week ook al. Want daar willen ze dus 20 nieuwe woningen bouwen? En wat vind ik dat een mega goed plan zeg!! Laten ze er dan wel voor het overgrote deel starterswoningen gaan bouwen. Verjonging daar. Goed voor de buurt en nog mooier….de school kan blijven bestaan. 1+1=2 toch? En natuurlijk, ik snap dat als je daar woont en ineens bebouwing achter je krijgt je ff moet slikken. Maar ja, zo gaat dat in 2018. Wees blij dat ze Stokkum nieuw leven in willen blazen. Ik zeg, opstarten die handel.
En de laatste opstart is die van het bestrijden. Ik schreef in mijn laatste column dat ik iedereen een hart onder de riem wilde steken die dat zo nodig had. Ik had toen bepaalde mensen in gedachten. Dicht bij mij en iets verder weg. Niet wetende dat het de maandag erop zó dichtbij zou komen. We kregen het meest nare bericht dat bij één van onze dierbaarste vriendinnen uitzaaiingen waren geconstateerd. Maar hoe verschrikkelijk het ook is…..ook hier moet er worden opgestart. En wel het opstarten van de behandelprocedure. En van alle bovenstaande is deze opstart het meest belangrijke. Dus bij deze wil ik jou, met heel mijn hart lieve Renske, ook een hart onder de riem steken.
Niek