De laatste dag van het jaar. De dag van tradities. Eerst hier en daar oudjaarsborrels drinken en in de middag carbid schieten met de kamereu…..natuurlijk met speklappen, worst en bier. Daarna het laatste voedsel van het jaar bij de ouwe lui opeten en ’s avonds met wederom vriendjes de jaarwisseling vieren. Voor ons oprecht leuke tradities!
Voor veel mensen een dag van terugkijken wat geweest is en tevens vooruitkijken naar dat wat gaat komen! Zowel positief als negatief. Ik probeer zelf altijd het positieve van alles in te zien, maar ik zal jullie eerlijk vertellen dat het soms best wat moeite kost. We moeten voor alles en iedereen altijd maar “good te passe” zijn. En ik doe daar ook heel hard mijn best voor hoor, maar soms zegt je gevoel compleet iets anders. Dan zit je in een gemoedstoestand die helemaal nog niet “good te passe” is. Wat de reden er ook van mag zijn. Nu klinkt bovenstaande allemaal zwaarder dan het is en heb ik een hartstikke leuk leven, maar de laatste dagen waren er voor ons 1 met een lach maar vooral een traan. Het verlies van een dierbare in het afgelopen jaar brengt toch weer herinneringen naar boven. Juist met deze dagen. En daar mag je ook best aan toegeven. Maar dan zeggen we toch…kop op….morgen is het 1 januari. Met een frisse start het nieuwe jaar in. Vooruit kijken blijft uiteindelijk het belangrijkste!
In Markelo zijn veel tradities. En die zijn er om in ere gehouden te worden. De meeste dan, want één traditie heb ik echt nog nooit begrepen en vind ik ook echt te stom voor woorden. En dat is het traditionele “slep’n” op nieuwjaarsnacht.
Wat is er nu in vredesnaam leuk aan om een bouwkeet heel Markelo door te sleuren en dan ergens neer te zetten waar niemand er wat aan heeft! En ik kan jullie nu al vertellen waar de bouwhekken die rondom Görkink staan belanden. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ze daar ook niet mooi staan…maar goed dan toch. Wij hebben er met de kameraden nooit aan mee gedaan toen we er de leeftijd voor hadden. Zelfs toen gaven we de voorkeur al aan gezellig met elkaar bier drinken. De lege bierflessen gooiden we in de glasbak…er geen seconde over denkend om die glansbak (zo werd dat ding genoemd na 20 flessen bier) mee te slepen naar Het Beaufort! Doe ff normaal zeg. Maar goed jeugd van Markelo…wat jullie ook gaan slepen…zorg er dan in ieder geval voor dat je geen schade aanricht. Dat geld kan de gemeente wel anders gebruiken in ons dorp. Zo….papa heeft gesproken!
Een oude traditie die weer nieuw leven wordt ingeblazen is het Niejoar winn’n door Amusementsorkest De Grösmeijers.
Dit vond altijd plaats op de eerste zondag van het jaar. De laatste keer was in 2011. Maar nu, na 7 jaar, gaat het dan toch weer gebeuren. Met als titel “Nieje köppe in ’t nieje joar” wordt aanstaande zondag het nieuwe jaar weer muzikaal ingeluid.
Zoals de titel al doet vermoeden gaan er een aantal “köppe” veranderen in 2018. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant weer heel erg leuk. Ik kan wel verklappen dat het steeds leuker wordt om naar de kapel te kijken. Visueel gezien dan hé!
Speciale gasten zullen niet ontbreken deze morgen. Trio M3 zal hun weergaloze medewerking verlenen. Drie rasechte Markeloërs in de naam van Wim Greven, Henk Bussink en Gerrit Veltkamp zullen hun kunsten vertonen op de trekzak. Gezelligheid gegarandeerd. Mark en ondergetekende zullen korte sketches voor jullie neer zetten. Tja…stel je voor dat onze dikke köppe weer eens niet op het toneel zouden verschijnen! Soms is nee zeggen ook een optie! Maar ja…je moet soms wat. Het wordt nog wel heeeeel hard oefenen voor mij komende week. In ieder geval zijn jullie állemaal welkom bij De Haverkamp op zondag 7 januari om 11.30 uur. Dan proosten we samen op het nieuwe jaar.
Rest mij niets anders dan jullie allemaal een fantastische jaarwisseling te wensen met zoveel mogelijk dierbaren om je heen.
Niek