Mijn voetbalteam van Sportclub Markelo, de 45+, laten we maar zeggen de oudjes, zijn samen met het dameselftal van Sportclub Markelo op weg naar het felbegeerde kampioensschap. Voor ons kan dat het tweede jaar op rij worden maar voor de dames voor het eerst in hun carrière. Het zou toch geweldig zijn voor ons om samen met de vrouwen op de platte wagen door Markelo te mogen rijden. Ik denk dat menigeen van ons team watertandend en schuimbekkend op de platte wagen zullen staan tussen al die mooie vrouwen en hun coach, Johan van de Höver. Maar goed, zo ver is het nog lang niet, er zullen eerst nog een paar potjes gewonnen moeten worden. Winnen is leuk maar lekker voetballen en lekker bezig zijn is het belangrijkste. Trouwens de dames van de waterpoloclub ZPC De Hof 3 kunnen aanstaande zaterdag al kampioen worden, wilt u dit zien? De wedstrijd begint a.s. zaterdagmiddag om 16.45 uur in ons eigen mooie zwembad.
Toch zit winnen in ons bloed, het wordt ons met de paplepel ingegeven. Als kind moet je al overal de beste in zijn, al dan niet gepusht door je ouders. Je wilt toch zelf ook dat je kind overal de beste in is, met spelletjes, met school, met zwemles, met sport, altijd maar winnen. Helaas is dat niet voor een ieder weggelegd. We vergeten dat meedoen belangrijker is dan winnen. En als we dan een keer verliezen is het de schuld van een ander. Ook als je ouder wordt wil je winnen, met kaarten, met het tennis of met je werk. Overal de beste in willen zijn.
Maar je hebt bij winnaars ook verliezers, zoals laatst hoorde ik dat een stel uit elkaar gaat omdat een van de twee vreemd was gegaan. Dan kun je niet zeggen, maar meedoen is belangrijker dan winnen. Alleen maar verliezers stelde de buurvrouw vast. Soms valt er ook veel te winnen, bij hoeveel mensen liggen er broers, zusters of complete families met elkaar overhoop ‘die kunt neet met meka’, meestal gaat het om iets kleins. Dan denk ik ga met elkaar om tafel en los dit in vredesnaam op, je leeft verdorie maar een keer en voor je het weet zit het aardse leven er al weer op.
Ik heb het boek gekocht en gelezen van de Stichting Heemkunde, Markelo in de tweede wereld oorlog! Schitterend gemaakt door de mensen van de heemkunde, veel foto’s, verslagen en documenten. Erg aangrijpend vooral voor de ouderen onder ons die nog daadwerkelijk de oorlog hebben meegemaakt, en sommige van de gesneuvelde mensen gekend hebben. Wat mij bij het lezen ook opvalt, is dat in tijd van oorlog de kerk weer heel belangrijk wordt voor de mensen en vooral ook het belang van boeren met hun voedsel en schuilplekken. Dat de Rotterdammers op de fiets naar Markelo komen voor eten! Daar kan ik dan als veehouder wel een beetje jaloers op worden want tegenwoordig worden wij weggezet als milieucriminelen en dierenbeulen, niets maar dan ook niets kunnen we goed doen in de ogen van de milieuclubs, linkse politiek en media. Wanneer komt de tijd dat in Nederland de laatste boer het licht uit doet en dat de mensen zeggen hadden we nog maar ons eigen veilige Hollandse voedsel?
Maar eerst vanmorgen maar eens lekker voetballen, de kop lös, WINNEN, drie punten proberen te pakken en na afloop een lekkere pot bier!
Fijne zondag,
Willian