Regelmatig moet ik mij even inhouden om mij niet te ergeren aan de manier waarop goede initiatieven worden tegengewerkt. Dit gebeurt niet alleen door mensen die ergens tegen zijn, maar vaker nog door mensen die denken dat ze overal over mee moeten praten en overal een mening over moeten hebben. Blijkbaar is dit de nieuwe realiteit in ons land.
Kijk alleen al naar Markelo. Hoeveel ontwerpen zijn er niet gemaakt voor de revitalisering van de Grotestraat en het rondleiden van het zware verkeer om de kern van Markelo. Alle ideeën zijn tot nu toe gestrand tot grote teleurstelling van de initiatiefnemers. Dan zijn er goede initiatieven, zoals plan Mooi Markelo, om een mooi dorpsplein te maken op de locatie van de oude melkfabriek. Hoe vaak is hier al wel niet over geschreven en helaas is er nog steeds niets concreets gebeurt. Zijn het niet de vleermuizen die roet in het eten gooien, dan is het wel de gemeente die voor vertraging zorgt. Het schiet allemaal niet op. Onze opa zou gezegd hebben ‘’t geet allemoal zo traag as dikke stront.”
Ik had het wel geweten, maar ja, als columnist is het makkelijk kritiek geven. Daar kan ik natuurlijk niet onderuit.
Het meest schrijnende dat afgelopen weken de krant en ook Maarkelsnieuws weer haalde, waren de plannen van Sjouke Dijkstra om zijn garage te verplaatsen naar een nieuwe locatie aan de Rijssenseweg. De gemeente Markelo had destijds hier al een bedrijventerrein geprojecteerd, maar na de gemeentelijke herindeling moesten alle bedrijven naar het Goorse industrieterrein. Tja, als je met je bedrijf gebonden bent aan Markelo, dan is dat natuurlijk geen optie!
Vervolgens presteren de Gemeente en Provincie het om een welwillende ondernemer bijna 10 jaar lang tegen te werken in de ontwikkeling van zijn bedrijf. Als dit werd gemeld bij het Guinness Book of Records, zou het zeker een prominente vermelding worden.
Als ik de verhalen lees, dan is het hele proces compleet uit de hand gelopen. Kwam de tegenwerking niet van de Gemeente, dan was het wel de Provincie die op de rem ging staan. Ambtenaren in eigen Koninkrijkjes, bestuurders die meer bezig waren met hun eigen ego dan met het belang van de inwoners en dan nog eens een keer een machtsstrijd tussen de verschillende overheden. Als klap op de vuurpijl meldt de provincie dat zij desnoods naar de bestuursrechter stappen, omdat de gemeente Hof van Twente de plannen van Dijkstra steunt. Hier kan ik met de pet niet meer bij. Hoezo volksvertegenwoordiging.
Om met de woorden van wijlen Jacob van der Wolde te spreken: “Het is één grote draaikontenpolitiek.”
Volgende week is het woord aan de gemeenteraad, die een verklaring van geen bedenking moet afgeven, zodat straks eindelijk de schop in de grond kan. Ik heb er vertrouwen in dat deze mensen een wijs besluit gaan nemen.
Gelukkig is Dijkstra altijd ‘vol gas’ met zijn bedrijf door gegaan, want als hij was blijven wachten op de Gemeente en Provincie dan had hij straks alleen nog maar oldtimers verkocht.
Leu, Loat oe good goan,
Jan Henk Berendsen