Af en toe word ik aangesproken door mensen die mijn columns lezen. Dan vragen ze zich af: “Hoe kom je op het onderwerp voor de column?”. Het is heel eenvoudig. Je bent gewoon bezig met je dagelijkse werkzaamheden, zoals koeien melken, kalfjes voeren en dan plots, dan heb je het. Ja, dat is het. Zo ook deze keer.
Afgelopen week heb ik schoolkinderen ontvangen die komen kijken “waar de melk vandaan komt”. Zo ook een bus met oudere dames en een heer voor een rondleiding met proeverij. En gisteren was er de “Kaas Kennisdag: Ontdek het verhaal achter de kaas”.
Ik ontvang graag burgers op de boerderij en vertel enthousiast en humoristisch over de koeienfamilie. Ik laat zien “waar de melk vandaan komt”. Ik vergelijk de koeien met mensen. Iedere koe is uniek, heeft een eigen karakter, is 9 maanden zwanger, gaat met zwangerschapsverlof. Iedere koe heeft een eigen vaste slaapplek, je hebt meelopers en baasspelers….
Als kinderen in de stal komen en de koeien zien, dan hoef ik de eerste 10 minuten niks te zeggen.
Ze kijken verbaasd en enthousiast naar de koeien en de eerste reactie is: “Hebben jullie ook een stier?”. “Ja, daar is hij.” Waarop de kinderen antwoorden: “Hij heeft helemaal geen horens!”.
Jan, de stier, heeft een hele harem vrouwen om zich heen en heeft plezier voor tien. Een jongetje maakt tijdens een schoolexcursie de opmerking: “De stier die mag wel vreemd gaan, maar mijn vader niet”. Ja, heren, dat wordt door ons vrouwen niet geaccepteerd.
“Moet je kijken, de koe plast?” “Ja, jullie gaan toch ook naar de wc?”
Als er een koe in de kraamstal staat en zij heeft nog geen kalf, dan krijg ik de vraag: “Wanneer komt het kalfje?”. En houd ik de burgers op de hoogte wanneer zij is bevallen van een zoon of dochter met een foto erbij.
Dit geldt niet alleen voor kinderen, maar iedereen, jong en oud, is altijd even enthousiast.
Fijne Zondag!
Markelose Boerin