Aan de Bergweg in Markelo zijn onlangs alle mispels van een aantal jonge bomen verdwenen—vlak voordat ze rijp zouden zijn voor de oogst. De bomen zijn met zorg geplant door de grondeigenaar, die met geduld wachtte op het moment dat de vruchten na de eerste vorst eetbaar zouden worden.
De mispel is een bijzondere fruitsoort die men niet direct na het plukken kan eten. Pas wanneer de vrucht door vorst of langere bewaring zacht en bruin wordt—een proces dat ‘bletten’ heet—komt de zoete, bijna kruidige smaak tot zijn recht. Het is een traditioneel fruit met een rijke geschiedenis, dat vroeger veel in moestuinen voorkwam maar tegenwoordig zeldzaam is geworden.
Tot zijn teleurstelling bleken de bomen recent helemaal leeggeplukt, vermoedelijk door iemand die de mispels voortijdig heeft meegenomen. De eigenaar heeft begrip voor ieders omstandigheden, maar wil graag in contact komen met degene die dit gedaan heeft. Niet om met de vinger te wijzen, maar om open het gesprek aan te gaan.
Hij verwoordde zijn gevoel in onderstaand gedicht:
Mispels aan de Bergweg
Aan de Bergweg, waar de winter zijn
eerste vorst behoedzaam neerlegt,
droegen de mispels hun laatste oogst
in stille, waardige aanwezigheid.
De bomen wachtten op de weken
waarin hardheid langzaam zachter wordt,
wanneer bitterheid vervloeit tot zoet
en vruchtbaarheid haar maat hervindt.
Maar vóór de tijd zijn werk kon doen,
zijn de vruchten zonder woord verdwenen—
genomen in een nacht die zweeg,
achterlatend enkel lege twijgen.
Wat rest is de vraag naar recht en reden,
naar wat bezit betekent in een wereld
waarin ieder mens zijn onbekende lasten draagt,
en daden soms de taal van nood zijn.
Toch blijft de wens tot ontmoeting bestaan:
niet om te wijzen, maar om te verstaan.
Want wie neemt, proeft wellicht die wrange smaak
waarmee de mispel zijn zachtheid bewaakt—
en wie verliest, zoekt geen vergelding,
maar een gesprek dat waarheid durft te dragen.
Moge daarom diegene die de vruchten nam
zich melden, met open hart en zonder vrees,
opdat berouw en begrip elkaar ontmoeten
zoals winter en rijping samenkomen—
en bitterheid uiteindelijk wijkt
voor het milde zoet van verzoening.
Herken je jezelf hierin of weet je meer?
Neem dan contact op via: klepperderk@maarkelsnieuws.nl