In Markelo doet de jeugd vandaag de dag haar uiterste best om het Maarkels dialect levendig te houden. Terwijl nieuwe woorden en trends opduiken, dreigen er mooie uitdrukkingen uit ons rijke dialect te vervagen. De jeugd, gedreven door een stukje erfgoedbesef, slingert vakkundig Maarkelse woorden rond alsof het een tweede natuur is. Ze brengen niet alleen woorden tot leven, maar ook de geest van een taal die diep geworteld is in de lokale geschiedenis.
Het Maarkels dialect werd me hier in Elsen met de paplepel ingegoten. Ik hoef niet te denken hoe of wat ik moet zeggen. Het schrijven van dialect is niet aan mij besteed, net als voor veel anderen. Dat is misschien ook wel de reden dat sommige prachtige uitdrukkingen langzaam weg lijken te zakken in de vergetelheid. Woorden die eens kleur gaven aan alledaagse gesprekken dreigen te verdwijnen door modern taalgebruik. Het is alsof we kleine schatten verliezen die ons dialect uniek maken.
Maar laten we niet vergeten dat dialect meer is dan alleen een verzameling woorden. Het is een band die generaties verbindt. In een wereld die constant verandert, blijft het Maarkels dialect een tijdloze connectie met onze wortels, een brug tussen het verleden en het heden.
Terwijl het jammer is dat sommige uitdrukkingen langzaam zijn verdwenen, herinneren we ons dat de kracht van het Maarkels niet alleen ligt in de woorden zelf, maar ook in de warmte van de gemeenschap. Dus laten we samen de rijkdom van ons dialect vieren, de jeugd aanmoedigen om het levend te houden en de verbondenheid tussen generaties in ere houden.
Maarkels is van alle tijden en voor altijd.
Fijne zondag
Robin