Met kriebels in mijn buik zat ik daar achterin de klas, de buikpijn begon me al op te spelen. Tranen drukte achter mijn ogen. Bijna zou het zover zijn dat ik ook geroepen werd om daar, voorin die klas een stukje te moeten zingen..
Ik kon niet zingen, en wilde al helemaal niet voor in de klas staan, iedereen die me aan kon kijken. De schaamte en angst zorgden er voor dat ik volgens mij helemaal niet heb gezongen, daar ergens eind jaren tachtig op de Brookschole…
Afgelopen maandag gaat de telefoon: “Of ik aankomende vrijdag een kleine rondleiding voor tien man van de gemeente wil geven op het erf bij de vakantiewoning. Wat ik doe, wat mijn ideeën zijn en of ik ook de lunch wil verzorgen”.
Even voel ik dat verlegen en bange meisje van toen weer tevoorschijn komen, maar zeg heel dapper: “Ja, natuurlijk wat leuk, jullie zijn van harte welkom”.
“Joh, dat is zo’n aparte. Hij heeft van die idiote ideeën, daar moet je geen zaken mee doen, die spoort niet”. “Oh, maar ik heb juist een heel leuk gesprek met hem gehad”, opper ik nog. “Niet doen, hij is een buitenlander. Die kun je niet vertrouwen”.
Ik begrijp het niet zo goed waarom er op voorhand al zoveel oordelen worden gemaakt zonder de persoon echt te leren kennen. Ik geloof persoonlijk in de goedheid van de mens. Maar we groeien nu eenmaal allemaal op met bepaalde normen en waarden. En anno 2022 lijken die wel verder verwijderd tussen de mensen dan ooit te voren.
En de media is daar, naar mijn mening, de schuldige van… Als je maar iets vaak genoeg publiceert en vaak genoeg roept, gaat er een grote groep mensen vanzelf wel in geloven.
Ik heb me dat lange tijd heel erg aangetrokken. Als ik dan beelden zag van geweld, dierenleed en racisme kon ik daar werkelijk wakker van liggen. Om die reden heb ik er jaren geleden al voor gekozen om geen nieuws meer te volgen. Een keuze waar ik eerst ook maar vooral niks over zei, want wat zult de ‘leu’ wel niet zeggen!
Is dat niet een beetje Maarkels? Wat zul’t de leu wel neet zegg’n?
Hoezo, wat zullen ze wel niet zeggen? Als jij je kerstboom nog niet hebt opgezet en je buurman wel, dacht je echt dat de rest van de buren daar wakker om ligt? Echt niet hoor. Iedereen is drukker met zichzelf dan met jouw kerstboom.
Zo ben ik ook gaan vertellen dat ik bewust geen nieuws meer volg. Juist omdat het alleen maar negatief is. En wat blijkt? Ik ben helemaal niet de enige, er zijn veel meer mensen die geen nieuws volgen.
Maar dan is er toch soms weer dat verlegen meisje van vroeger als er bijvoorbeeld gepraat wordt over politiek. En ik werkelijk niet weet waar ze over praten. “Dat is dagelijks in het nieuws”, krijg ik weleens te horen.
“Ik kijk geen nieuws”. “Dat snap ik wel, het is toch altijd maar negatief”, krijg ik meestal als reactie. Juist door open te zijn, af en toe af te wijken van de kudde ontstaan de mooiste gesprekken.
Het taxibusje stopt voor de deur. Tien man stapt uit. Ik recht mijn schouders en verwelkom ze in mijn beste Deens. Vertel over mijn ambities en dromen. Ze luisteren en stellen me vragen. Ze hebben me begrepen, ik kon dit gewoon!
En als ik het kan, kun jij het ook!
Probeer maar eens.
Fijne feestdagen en tot volgend jaar,
Debby