Tijdens de afgelopen optocht zat ik effe te relaxen bij De Haverkamp en ik zag ik een advertentie voorbij komen waarin ze vrijwilligers zochten om ‘oudjes’ te begeleiden naar een toneelstuk op het vliegveld van Twente. Toen was het nog maar EEN toneelstuk voor mij maar NU weet ik beter… Hanna van Hendrik is niet zo maar een toneelstuk!
Mij leek het wel leuk en gezellig om de senioren onder ons te begeleiden en een leuke middag te bezorgen.. dus ik heb mij aangemeld en na wat heen en weer gemaild te hebben, stond ik op de lijst! Je moest een eigen bijdrage van 20 euries betalen maar dat had ik er voor over, buitenom dat, begreep ik dat ook want er zat een lunch bij en de rit met de bus en de entree..dus no problemo!
We moesten ons verzamelen bij de Anholskamp en laat ik nu bijna te laat gekomen zijn..??!! Ik dacht dat ik nog tijd genoeg had maar de buschauffeur had blijkbaar haast en wilde al vertrekken, dus mijn vader (die mij wilde uitzwaaien) gooide zich voor de bus en zei dat zijn dochter ook nog mee moest en belde mij gelijk op .. Ik kwam net om de bocht rijden.. Eind goed, al goed!
Iedereen zat al in de bus en we vertrokken gelijk.. gezellig gekletst met die en gene en wat instructies gevraagd over hoe en wat bij aankomst.
En wat voor een aankomst!!! Mijn God.. we waren allemaal VIPS geworden en kregen een aparte ingang waar wij konden gaan zitten. Maar eerst de bus uit! Alle rollators en rolstoelen moesten uit het ruim gehaald worden en bij de juiste persoon afgegeven worden en dit ging niet altijd even vlekkeloos maar wel lachwekkend.. ik heb er maar een spelletje van gemaakt.. Daarna iedereen naar binnen en aan tafels gezet. Heerlijke broodjes rondgebracht en wat te drinken, toen helpen met de bus die uit Diepenheim kwam met hun senioren!
Wat erg gewaardeerd werd was, dat de cast nog effe bij de ‘oudjes’ langs kwamen om een praatje te maken en Johanna ter Steege nam haar tijd en je zag de mensen glunderen!
Ook ik heb gezellig met verschillende mensen zitten kletsen en prachtige verhalen gehoord!
Toen het toneelstuk bijna moest beginnen moesten we allemaal naar het 1e podium (het waren in totaal 3!!) Kunnen jullie het voorstellen..?? Die in een rolstoel zaten konden voor de tribune geparkeerd worden maar alle rollators werden ingenomen en de mensen in stoelen gezet en daar gingen de vrijwilligers, of naast zitten of er achter zitten.
Maaaarrrrrr…….. Toen moesten we verhuizen naar het volgende podium… hoppa… weer alle rollators te voorschijn halen en weer bij de juiste eigenaar afgeven… weten jullie wat een gepuzzel, wat een wirwar van mensen/rolstoelen en rollators, dit was??!! En vergeet niet dat er ook nog ‘gewoon’ publiek rondliep! Het was helemaal uitverkocht! En zo ging het ook van podium 2 naar podium 3 en daarna allemaal weer de bus in en netjes afleveren bij Anholtskamp!
Ik moet zeggen dat we super geholpen zijn door de medewerksters van de organisatie zelf!
Ik zag dat sommige aangedaan waren van het toneelstuk, ik dus ook.. moest zelfs een aantal tranen laten! Het stuk heeft mij erg aangegrepen en wat werd er goed gespeeld en wat een spektakel om dit te hebben gezien, het leek net of jezelf een onderdeel van het geheel was! Je rook de stallen met de koeien, je voelde het verdriet van Hanna en de radeloosheid, je zag de machteloosheid en wanhoop van de boeren en hun woede… ik heb nog nooit zo een toneelstuk gezien in mijn leven, die mij zo raakte maar ook de mensen om mij heen, in de bus werd er dan ook lang over nagepraat.
Ach, zo kan je ook je zondag invullen: je ziet een prachtig toneelstuk in een fantastische omgeving en je helpt ook nog eens je medemens! 2 vliegen in 1 klap..
Ik raad iedereen aan om eens met eenzame oudere mensen op ‘stap’ te gaan én volgend jaar naar het nieuwe toneelstuk te gaan van Johanna ter Steege, in 2023!
Fijne zondag!
Ernestine