Jan (92) en Hanna (89) Luttikhedde kwamen elkaar voor het eerst tegen op de dansavond van De Zon in Goor. “Eigenlijk mijn vriendin’s schuld”, vertelt Hanna, “want ik zei ‘je moet wel iets fatsoenlijks in huis halen’. Mijn oog viel op Jan, wat een achterneef bleek van mijn vriendin. Toen dacht ik, dit zit wel goed.” Ze kreeg gelijk. Voor Hanna was het maar een klein stukje fietsen vanaf de Meenweg naar De Zon, maar Jan kwam helemaal uit Enterbroek. De liefde was zo sterk, dat het Jan niet uitmaakte dat hij voor haar zo’n eind moest fietsen. Zeven jaar hadden ze verkering, toen ze besloten te trouwen. Hun huwelijk werd bezegeld op 29 mei 1957 bij De Zon in Goor, waar ze elkaar ooit voor het eerst ontmoetten.

Afgelopen zondag 29 mei waren ze 65 jaar getrouwd. Traditiegetrouw wilden ze dit graag weer vieren bij De Zon, maar die zaten al vol. Bij Café Vennebekken in Markelo was alleen nog plaats op zaterdag 28 mei, dus zo geschiedde. Het werd een zeer geslaagd feest met familie, vrienden en mensen uit de buurt. Zondagochtend kreeg het feest nog een staartje, want locoburgemeester Harry Scholten kwam het paar namens de gemeente feliciteren met hun briljanten huwelijk. Natuurlijk wordt dan uitgebreid ingegaan op hun leven, met een kopje koffie en een stuk Limburgse vlaai. “In de oorlog zat hier een gezin uit Limburg ondergedoken met 11 kinderen. We hebben nog steeds contact met ze en gisteren waren ze ook op ons feest”, zegt Jan, “en altijd als ze langskomen brengen ze vlaai mee.”

Alleen nog maar paarden
Het huis waar het stel woont aan de Meenweg, Erve Luttikhedde, was ooit van Hanna’s vader. “Mijn vader had vroeger een gemengd bedrijf, daarna werd het een melkveebedrijf met alleen maar koeien en nu zijn er alleen nog maar (pension)paarden”, vertelt Hanna. Hun twee zoons en hun familie wonen vlakbij. “Ik wou vroeger zo graag een dochter maar ik kreeg twee zoons. Dat heb je nou eenmaal niet voor het uitkiezen. Maar toen kreeg ik wél schoondochters, drie kleindochters en ondertussen ook al drie achterkleinkinderen, twee jongens en een meisje. Een rijk bezit!”, vertelt Hanna stralend. Jan en Hanna hebben zich altijd volop ingezet op Erve Luttikhedde maar doen het nu wat rustiger aan. Maar de paardenpassie zit er bij de familie Luttikhedde nog goed in en wordt van generatie op generatie doorgegeven.

Jakobskruiskruid en de Jakobsvlinder
Opmerkelijk hoe Hof van Twente grossiert in diamanten en briljanten bruidsparen. Nog opmerkelijker hoe goed ze er op hoge leeftijd nog aan toe zijn en zelfstandig leven. Zo ook Jan en Hanna. Locoburgemeester Harry Scholten moet snel schakelen, want Hanna en Jan kletsen lustig door elkaar en het is een uitdaging om beide verhalen te volgen. Toch moet Jan nog één ding van het hart: “De gemeente heeft hier ooit Jakobskruiskruid gezaaid om de Jakobsvlinder terug te krijgen. Maar wat velen misschien niet weten is dat Jakobskruiskruid giftig is voor paarden en koeien. En je mag het niet verdelgen, omdat we in een waterwingebied zitten.” Jan inspecteert de omgeving regelmatig in zijn scootmobiel, waarmee hij al 13.000 kilometer heeft gereden! Het Jakobskruiskruid baart hem oprecht zorgen. Of Harry Scholten er wat aan kan doen, moet nog blijken, maar wel spreekt hij de wens uit het stel heel graag over vijf jaar weer te ontmoeten voor hun platina jubileum.

Foto’s en tekst met dank aan Marlies Schoonhoven – Hofweekblad