We zitten alweer in april en ik ben heel benieuwd hoeveel van de goede voornemens die tijdens de jaarwisseling zijn bedacht er nog over zijn. En hoeveel er al lang weer overboord zijn gegaan. Stoppen met roken, minder drinken, vaker sporten, noem ze allemaal maar op. Het lijkt zo eenvoudig maar het vergt de nodige discipline om het vol te houden. Wat dat betreft zitten we vastgeroest in onze gewoontes en is het niet makkelijk om dat te doorbreken.
Dat is niet alleen zo met goede voornemens. Ook aan tradities kun je lang vasthouden. Nu ben ik zelf iemand die tradities graag in stand houdt maar dat geldt niet voor alles. Neem nou bijvoorbeeld Pasen. Vroeger was het bij ons thuis traditie om dan veel eieren te eten. Een grote schaal met hardgekookte eieren kwam op tafel en werd naar binnen gewerkt. Lekker? De eerste paar wel maar daarna werd het snel minder. En dan stond je later op de avond bij de boake met een volle pens met eieren weer volop bier te drinken. Niet echt de perfecte combinatie. Dan is het goed om een traditie te doorbreken en een andere invulling te geven aan het eieren eten. En dat geldt vast voor meer tradities. Soms is het heel verfrissend om eens buiten de vaste paden te gaan.
Ik ben allergisch voor mensen die zeggen: det hew altied zo edone. Omdat het altijd zo geweest is wil niet zeggen dat dat alleen goed is. Of als bijvoorbeeld de buurtvereniging wat organiseert dat men zegt: daar hebben we nog nooit aan mee gedaan dus doen we nu ook niet. Dan raak je toch vastgeroest in je eigen gewoontes. Dat wordt toch saai. Doe eens spontaan wat anders, je zult merken dat het positief kan werken.
Met ons werk is het al net zo. Ik las laatst dat meer dan een kwart van de Nederlanders een baan heeft waar ze niet blij mee zijn, niet gelukkig van worden. Dat vind ik schrikbarend veel. Het zijn van die mensen die naar hun werk MOETEN. Ik ben altijd blij te kunnen zeggen dat ik MAG werken. Ik zit al meer dan 20 jaar bij dezelfde werkgever maar heb totaal niet het gevoel vastgeroest te zitten. Elke keer komen er weer nieuwe uitdagingen bij en zo blijft het plezierig en houdt het je scherp. Als dat niet zo was ging ik toch echt wat anders doen. Natuurlijk heeft iedereen wel eens een baaldag maar als dat elke dag is dan zit er iets niet goed. Dan wordt het tijd voor actie.
Ik heb respect voor mensen die dan de sprong wagen, een nieuwe uitdaging zoeken. Op het moment liggen de banen voor het oprapen, dus als je het aandurft is dit de tijd van DOEN. Hetzelfde geldt voor mensen die voor zichzelf gaan beginnen, hun droom najagen. Respect. Mooi voorbeeld was afgelopen winter te lezen op deze site: dat er een nieuwe camping aan de Rijssenseweg wordt ontwikkeld. Ongetwijfeld zijn de initiatiefnemers al jaren bezig om dit te realiseren, plannen te maken en na te denken hoe dit financieel in te vullen. Geweldig dat het dan toch op een gegeven moment blijkt te gaan lukken.
Natuurlijk zullen er ook tegenstanders zijn. Dat is nu eenmaal zo. Of het nu gaat om een camping, een paasvuur, een windmolen, het kappen van een boom, uitbreiding van een wijk, een buurtfeest, een hogere schutting of een nieuwe weg. Overal komen bezwaren naar voren. Terecht of onterecht, dat laat ik maar in het midden. Maar ik hoop dat tegenstanders van nieuwe initiatieven niet te veel vastgeroest zullen zitten in hun eigen gewoontes en belangen. Als je zelf bepaalde plannen hebt wil je immers ook niet graag dat anderen dit tegen houden. Denk dan aan de tekst van Normaal: wa-j niet wil dat ow geschied, doe dat ook een ander niet!
Prettig paasweekend en geniet naast het mooie weer van een aloude traditie: het paasvuur.
Rinus