Dagelijks krijgen we beelden te zien van Russische troepen die Oekraïne aanvallen. Veel slachtoffers, duizenden woningen vernielt en miljoenen mensen op de vlucht. We kunnen ons niet indenken hoeveel impact dit heeft. Stel je voor dat je uit Markelo verdreven wordt, huis en haard achter moet laten. Niet wetend of je ooit nog weer terug kan en wat er dan nog over is van je woning, je straat, je dorp. Je moet er niet aan denken.
Hartverwarmend om te zien hoe er ook in Markelo van alles gedaan wordt om te helpen. Neem bijvoorbeeld onze buren, die hun BenB beschikbaar hebben gesteld voor vluchtelingen. En een andere buurman die, ondanks zijn volle schema, alles in het werk stelt om een vrachtwagen vol hulpgoederen bij elkaar te krijgen. Jan Schreurs die met een wagen vol naar de grens met Oekraïne rijdt. En zo zijn er meerdere initiatieven die opgezet worden. Dat geeft toch een goed gevoel.
En waar maakt politiek Den Haag zich druk om terwijl de wereld in brand staat: stikstof. Dat is toch niet te geloven. Het verbergen van domheid is ook een vorm van intelligentie maar zoveel domheid is niet meer te verbergen. Dat lukt zelfs de knappe koppen in Den Haag niet. Je zou verwachten dat er nu wel een les geleerd is met als voorbeeld de huidige gasprijzen. Afhankelijk zijn van het buitenland kost nu al gigantisch veel geld, en dit is nog maar het begin. Met voedsel gaat het straks dezelfde kant op. Brood wordt deze week al fors duurder, veel andere producten volgen. En met het beleid in Nederland zijn we over een paar jaar bijna volledig op import uit andere landen aangewezen. Laten we zorgen dat we zelfvoorzienend zijn. En ook meer graan gaan verbouwen. Ik weet nog wel duizenden hectares ongebruikte grond te liggen.
De gemeenteraadsverkiezingen van deze week lieten zien dat er weinig vertrouwen meer is in de politiek. Een historisch lage opkomst. Zonde toch, wij hebben hier de vrijheid dat we nog mogen kiezen. Zelfs in Markelo, waar de opkomst traditioneel nog wel goed is, loopt het aantal kiezers terug. En het komt niet door al die welwillende plaatselijke politici dat de gang naar de stembus steeds minder wordt. Het is volledig te wijten aan het Haagse gekonkel. Mooi dat collega Christiaan met zoveel voorkeurstemmen in de raad is gekomen. Een spontaan opgezette campagne van zijn vriendengroep heeft prima gewerkt. Christiaan, ik hoop dat je in de raad net zo nuchter, treffend en humorvol je zegje doet als in je columns!
Volgende week wordt het 100-jarig jubileum van de PJGO gevierd. Waar in veel plaatsen de PJGO al niet meer bestaat zit er in Markelo nog volop activiteit in deze vereniging. Vele dorpsgenoten zijn ooit lid geweest en bewaren zeer goede herinneringen aan die tijd. Met het samengestelde programma van zaterdag zal het ongetwijfeld een groots feest worden.
Afgelopen vrijdag mochten we met Gewoon Aans voor het eerst in 2 jaar weer in het theater staan. Dat was wel even wennen zeg. Normaal heb ik weinig last van zenuwen maar nu was de spanning toch duidelijk voelbaar vlak voordat het gordijn open ging. Maar wat een heerlijk gevoel is het dan als de eerste lach weer klinkt. Als je het applaus weer mag ontvangen. Als de mensen na afloop met een blij gevoel de zaal verlaten en er na de tijd in de foyer gezellig kan worden nagepraat. Dan is die spanning zo weer vergeten. Komend weekend mogen we weer 2 avonden spelen in De Reggehof. Ik kijk er nu al naar uit!
Begin april gaan we in Herike-Elsen weer een toneelstuk opvoeren. Het was eerst een gok om het door te laten gaan, niet wetend welke regels er zouden gelden. In goed overleg met het buurtbestuur zijn we toch aan het oefenen gegaan en dat lijkt nu goed uit te pakken. De avonden repeteren zijn weer als vanouds gezellig. Met de hele groep naar het eindresultaat toe werken is en blijft een mooi proces. Het feit dat het weer kan en mag voelt goed, bijna bevrijdend. Maar in ons achterhoofd blijft ook altijd het dubbele gevoel dat die vrijheid lang niet voor iedereen in Europa geldt.
Prettig weekend,
Rinus