Op het dak aan de zuidzijde van de Martinuskerk is een duivenluik te zien dat herinnert aan de tijd dat de koster het recht had duiven te houden op de zolder van de kerk. Henk Zomer vertelt: “Achter dat luik is de duivenkooi nog steeds in bruikbare staat. Een onzichtbaar monument, compleet met een touw om het luik te openen of dicht te trekken”.
In 1825, dus bijna 200 jaar geleden, werd de duivenkooi nog steeds gebruikt. De kerkvoogden wilden daar een eind aanmaken, maar dat leidde tot een conflict. De collatoren – een kerkelijke functie die al lang is opgeheven – dachten dat het een recht van de koster was, de kerkvoogden vonden het eerder een gunst. “Op het houden van duiven rustte een registratieplicht, waarschijnlijk had dat te maken met de in opkomst zijnde duivensport. Kennelijk is met die registratie iets mis gegaan, want in 1825 kreeg de president-kerkvoogd een dagvaardiging van het openbaar ministerie. De gevraagde schadevergoeding was niet mis, 50 gulden, maar die is dacht ik niet toegekend”, aldus Henk.
Op bovenstaande foto zijn nog wel duiven te zien, ze zitten op de toren, maar het duivenhok op de kerkzolder is buiten gebruik.