Bernard en Mina Krijgsman vieren vandaag hun 70-jarig huwelijksfeest. Genietend van alle aandacht ontvangen ze vanmorgen uit monde van locoburgemeester Pieter van Zwanenburg de hartelijke felicitaties en een prachtig bloemstuk namens gemeente Hof van Twente. Gelijkertijd verrast hij het platina bruidspaar met een cadeau en een brief van de commissaris van de Koning van de provincie Overijssel. Van Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima kreeg het bruidspaar naast een brief, ook een mooi bloemstuk. “Het getuigt van een bijzondere gebeurtenis en als langst getrouwd paar in onze gemeente is het dat dan ook zeer zeker”, geeft van Zwanenburg aan. Trots laat Mina haar bruidsboeket zien die zij vanmorgen heeft gekregen van Bernard. Het boeket met witte anjers en witte linten is een replica van het bruidsboeket dat hij haar 70 jaar geleden gaf op hun huwelijksdag. Een groot feest zit er vanwege gezondheidsredenen niet meer in maar het 70-jarig bruidspaar geniet overduidelijk van de bezoekjes van familie, vrienden en bekenden rondom hun huwelijksdag. “Jullie bezoek aan ons op de Stoevelaar is ons kado”, luidt de tekst dan ook op de kaart met een foto van het bruidspaar op 11 augustus 1948. Bernard en Mina hebben elkaar leren kennen bij De Kroon of in Markelo beter bekend als Hargeerds waar dansavonden werden georganiseerd. Op de vraag of er sprake was van liefde op ’t eerste gezicht, schiet Bernard in de lach en knikt instemmend.

Het bruidspaar, Bernard in een prachtig kostuum en Mina in een lange, donkerblauwe japon, trouwden op het gemeentehuis in Markelo. Op dezelfde dag als de broer van Mina waardoor ze ook gezamenlijk een feest gaven in een tent op het erf van Mina’s ouderlijk huis. Na hun huwelijk woonde ze ruim 50 jaar in de Tolweg waar ze fijne herinneringen aan hebben. De vele buren en de saamhorigheid springen duidelijk naar voren wanneer ze over deze tijd vertellen.

Bernard werkte 38,5 jaar als boekhouder bij de Coöperatie in Ruurlo terwijl Mina zorgde dat thuis alles op rolletjes verliep. Ook de Thuiszorg kon op Mina rekenen. Ze sprong bij in vier gezinnen. “De tuin zorgde voor afleiding na mijn werk’, vertelt Bernard. Mina vult aan dat juist de tuin ook zorgde voor gezelligheid, het was meer sociaal tuinieren want Bernard hield wel van een praatje met de buren. Naast de tuin hield Bernard ook van biljarten en zocht Mina haar vertier bij de Klinkende pannen waar zij met het wasbord muziek maakte. “In die tijd was er een supportersvereniging van de Fanfare. Hier werden veel dingen gemaakt door trouwe fans van de Fanfare op handwerkgebied en verkocht. De opbrengst was geheel voor de Fanfare”, vertelt Mina enthousiast. Naast handwerken houdt Mina ook van spinnen en heeft ze dit ook bij Eungs Schoppe dikwijls gedemonstreerd. Mina is al ruim 50 jaar lid van de Nederlands Hervormde Vrouwengroep waar ze zelfs een aantal jaren een bestuursfunctie heeft bekleed. Tot nog maar een paar jaar geleden verzorgde Bernard ook zijn eigen administratie en belastingaangifte. Op dit moment heeft zijn zoon Gerrit deze taak overgenomen maar wordt dat als het maar even kan op de voet gevolgd door Bernard. Het getuigt dat beide nog steeds ondanks hun leeftijd een gezonde interesse hebben in de wereld om hen heen. “Oud ben je pas, als een ander je moet helpen omdat je zelf niet alles meer kunt doen’, vertrouwt Bernard me toe.

Sinds een jaar wonen Bernard (94) en Mina(91) noodgedwongen in Goor op Stoevelaar. De gezondheid van beiden zorgde er voor dat zij hun woning aan het Kerkplein in Markelo na 15 jaar moesten verruilen. Ze vinden het jammer dat ze niet in Markelo konden blijven en hopen dat de mogelijkheid zich voordoet dat ze een plekje krijgen op Anholtskamp. Ze worden gelukkig goed op de hoogte gehouden van alle nieuwtjes in en over Markelo wat beiden dan ook enorm interesseert. Op Stoevelaar genieten ze van de gezelligheid en eten elke dag gezamenlijk met andere bewoners. Ze zoeken het zelf op en vinden het fijn om mee te doen met de activiteiten die hier worden georganiseerd. De kerkdienst, de bingo en de zangmiddagen bijvoorbeeld werden tot voor kort met grote regelmaat bezocht maar de gezondheid van Mina liet dat de laatste maand niet toe. Vastbesloten geven beiden aan daar weer naar toe te werken en weer deel te nemen aan de gezamenlijke activiteiten. “We hebben óók hier een fijne buurman getroffen die met regelmaat even komt buurten. Het eten is prima en we zijn dankbaar voor het geluk dat we hebben om hier samen van te mogen genieten”, aldus Mina en Bernard.

Bernard en Mina hebben een zoon en schoondochter; Gerrit en Rina, die op hun beurt weer twee dochters hebben. Inmiddels is de familie van Bernard en Mina uitgebreid met vier achterkleindochters wat volgens het bruidspaar een rijk bezit is en waar ze dan ook enorm van genieten. Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar het geheim achter 70 jaar huwelijk en vraag Bernard om dit te delen. Heel even blijft het stil maar al snel zegt hij vol overtuiging; “Doorzetten en geluk hebben”, waarop Mina aanvult “niet een beetje, maar héél veel geluk hebben’.