Deze week vroeg ik mij af of je gestoorder dan gestoord kunt zijn. Ja, dat kan inderdaad! Als je de dodenherdenking wilt verstoren door lawaai te maken dan ben je wel heel, heel erg ver van het pad af. Ik kan er met mijn verstand niet bij dat mensen er zulke verknipte ideeën op nahouden.

Laten we blij zijn dat we hier in vrijheid leven, dat we kunnen zijn, wie we willen zijn. Daarbij hoort respect voor iedereen die voor onze vrede heeft gezorgd en daar zelfs het leven voor heeft gelaten. Ook heb ik respect voor al die mensen die er voor zorgen dat het verhaal van de vrijheid wordt doorverteld. Geweldig! Als ik kijk naar Markelo dan zie ik dat er een schoolproject is om kinderen van de basisschool te betrekken bij de bevrijding van Markelo, de herdenking en kransleggingen. Maar ook andere initiatieven, zoals de Frank Graham Cycle Liberation Tour, dragen er toe bij dat de verhalen levend blijven. Prachtig vond ik het bericht op Maarkelsnieuws dat het Canadacomité de krans met klaprozen op 4 mei van De Haverkamp naar ’t Wapen van Markelo heeft gebracht.

Dit jaar heb ik 2 minuten stilte gehouden op de Holterberg en het was er stil, oorverdovend stil. Bijzonder als je ziet dat mensen de auto aan de kant van de weg zetten om stil te zijn. Zelf was ik met de fiets om samen met een aantal andere fietsfanaten te trainen voor de Triathlon. Nog maar 3 weken en de 4e Hof van Twente Triathlon gaat van start. Aangezien ik afgelopen jaar door een onfortuinlijke val met de mountainbike een 5-tal ribben had gebroken, moet ik flink trainen, wil ik straks in de Kösterskoele een beetje redelijk over de finish komen.

Als we het toch over de Koele hebben, daar zijn de activiteiten al weer in volle gang. De eerste repetities voor het komende openluchtspel zitten er weer op. Aangezien ik mij bezig hou met het herschrijven van de stukken zit mijn werk erop, zodra de repetities beginnen. De basis ligt er, nu moet de jus er nog overheen. Maar dat gaat goedkomen, let maar eens op. Ook de voorbereidingen van het Beatfestijn met hemelvaart zijn in volle gang. Ik weet nog niet precies wat ik me er bij voor moet stellen, maar ik zie het een beetje als een oldtimer treffen, maar dan met muziek. Als ik zo links en rechts om mij heen hoor, zal het er zeker gezellig worden. Eigenlijk toch wel mooi dat in 1967 zo ongeveer het eerste openlucht popfestival van Nederland in Markelo werd gehouden.

Weet u wat ook mooi was, de Maarkelse Lente. Super fijn dat de Markelose ondernemers weer een leuke activiteit van de grond hebben getild. Wat ik ook mooi vond, is dat de Martinuskerk actief betrokken was bij de Maarkelse Lente, met een foto expositie, een fotoshoot voor de kinderen tussen de geiten en een veiling voor het goede doel. Aan dit laatste mocht ik zelf ook mijn bijdrage leveren. Het leukste met zo’n veiling is dat er altijd weer mensen zijn die dan ergens aan blijven hangen, wat ze helemaal niet hadden willen kopen. Sorry mensen, volgende keer beter nadenken voordat je je hand op steekt.

De Maarkelse lente zet nog wel even door, want binnenkort wordt het centrum weer opgefleurd door de vele bloembakken. Door alle drukte met de doorstart van de ondernemersvereniging is het mooi dat de gemeente dit jaar bereid is gevonden om de bloemen dit jaar te betalen. Komt alles toch goed. Hulde!

Leu, ne fijnen zundag en geniet van ’t mooie weer!

Jan Henk Berendsen